آلرژی به پروتئین شیر چیست، علائم و علل

آلرژی به پروتئین شیر (MPA) که به عنوان پروکتوکولیت آلرژیک ناشی از پروتئین غذایی (FPIAP) نیز شناخته می شود، یکی از شایع ترین اختلالات گوارشی در نوزادان است. کودکان خردسال، تا ۱۷ درصد از نوزادان را تحت تأثیر قرار می دهد. بیشتر در نوزادان کمتر از ۱ سال رخ می دهد. کودکان با سابقه اگزما یا کسانی که سابقه خانوادگی اگزما دارند آلرژی غذایی در یکی از والدین یا خواهر و برادر ممکن است در معرض خطر ابتلا به آلرژی به پروتئین شیر باشد. 

آلرژی به پروتئین شیر چیست؟

نوزادان مبتلا به آلرژی به پروتئین شیر در روده خود دچار التهاب می شوند که ناشی از پاسخ سیستم ایمنی بدن به یک یا چند پروتئین موجود در غذا است. در حدود ۷۵ درصد موارد، این شیر گاو است. با این حال، گاهی اوقات پروتئین های دیگر مواد غذایی از جمله تخم مرغ، سویا و ذرت می توانند این پاسخ ایمنی را تحریک کنند. التهاب روده ای که در آلرژی به پروتئین شیر رخ می دهد می تواند به علائم مختلفی از جمله ناراحتی، حرکات شل روده یا مدفوع خونی منجر شود. درمان حساسیت به پروتئین شیر حول محور حذف پروتئین محرک غذا از رژیم غذایی نوزاد است. در بیشتر موارد، کودکان تا یک سالگی از حساسیت به پروتئین شیر بیشتر می شوند.

علائم حساسیت به پروتئین شیر 

• مدفوع خونی

• مخاطی در مدفوع

• حرکات شل روده

• گیجی یا ناراحتی

• مشکلات تغذیه

• افزایش وزن آهسته

علت حساسیت به پروتئین شیر چیست؟

MPA زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی نوزاد به طور غیر طبیعی به پروتئین های پیچیده موجود در غذا واکنش نشان می دهد. دو نوع مختلف از واکنش های ایمنی وجود دارد که می تواند برای پروتئین های غذا رخ دهد:

• با واسطه IgE  (همچنین به عنوان واکنش های فوری شناخته می شود): سیستم ایمنی با تولید آنتی بادی هایی به نام ایمونوگلوبولین E (IgE) به یک آلرژن واکنش بیش از حد نشان می دهد. این باعث علائم یک واکنش آلرژیک فوری مانند کهیر، بثورات، خس خس سینه و/یا آنافیلاکسی می شود.

• غیر با واسطه IgE  (همچنین به عنوان واکنش های تاخیری شناخته می شود): سیستم ایمنی به طور غیر طبیعی به پروتئین غذا از طریق مسیری که IgE را درگیر نمی کند واکنش نشان می دهد. این باعث تاخیر در شروع علائم گوارشی می شود. اکثریت قریب به اتفاق MPA در نوزادان با واسطه IgE نیست.

آلرژی به پروتئین شیر چگونه تشخیص داده می شود؟

MPA توسط یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی پس از گرفتن شرح حال بالینی و انجام معاینه فیزیکی تشخیص داده می شود. در برخی موارد، حذف غذا و چالش مجدد می تواند در تشخیص حساسیت به پروتئین شیر مفید باشد. هیچ آزمایش تشخیصی حساس یا اختصاصی برای حساسیت به پروتئین شیر وجود ندارد.

تفاوت بین حساسیت به شیر و عدم تحمل شیر چیست؟

اصطلاحات "حساسیت" و "عدم تحمل" گاهی اوقات ممکن است گیج کننده باشند، زیرا بسیاری از مردم این اصطلاحات را به جای یکدیگر استفاده می کنند. هر دو شرایط می توانند علائم ایجاد کنند. با این حال، تفاوت اصلی این است که آیا سیستم ایمنی فعال می شود یا نه. آلرژی غذایی زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن به یک غذا واکنش نشان دهد. نوزادان مبتلا به آلرژی به پروتئین شیر به دلیل پاسخ سیستم ایمنی به معده و روده خود آسیب می رسانند. در عدم تحمل غذایی، سیستم ایمنی فعال نمی شود. عدم تحمل لاکتوز یک نمونه رایج از عدم تحمل غذایی است. افراد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز علائم گوارشی را بروز می دهند زیرا سطح آنزیم لاکتاز در روده هایشان کم است، بنابراین قند لاکتوز را به خوبی هضم نمی کنند. عدم تحمل لاکتوز هیچ آسیبی به روده وارد نمی کند.

نحوه تست حساسیت به پروتئین شیر در نوزادان

تشخیص MPA بر اساس علائم بالینی انجام می شود. هیچ آزمایش تشخیصی حساس یا خاصی برای حساسیت به پروتئین شیر وجود ندارد. در برخی موارد، مدفوع کودک ممکن است برای وجود خون میکروسکوپی آزمایش شود. با این حال، این آزمایش دارای میزان بالایی از نتایج مثبت کاذب است، بنابراین بسیار دقیق نیست. آزمایش آلرژی خون و پوست فقط واکنش‌های فوری با واسطه IgE را تشخیص می‌دهد و این آزمایش‌ها هنگام ارزیابی واکنش‌های تاخیری غیر IgE مفید نیستند.