بیماری آندومتریوز رحم، ارتباطش با ناباروری چیست؟
آندومتریوز در لغت به معنای وجود غدد آندومتریال و استرومای رحم در بیرون از آندومتر و عضله رحم است.
آندومتریوز در لغت به معنای وجود غدد آندومتریال و استرومای رحم در بیرون از آندومتر و عضله رحم است. لگن شایعترین محل بروز آن است و در این بیماری، بافت اندومتر (مخاط رحم) پرکار در بیرون از محل اصلی (رحم) پایهریزی میشود. این بافت در تمام بافتهای بدن به جز طحال ممکن است به وجود آید، ولی رایجترین محل پدید آمدن آن و در ۵۰ درصد موارد، لگن است که در این قسمت، تخمدانها (حدود ۴۰ درصد موارد) بیش از دیگر اندامها گرفتار آندومتریوز میشوند.
علت اصلی ابتلا به این بیماری ناشناخته است و فاکتورهای متعددی در این زمینه اثر دارند. از جمله برگشت خون قاعدگی به لگن، بلوغ زودرس، قاعدگیهای شدید، مسائل ژنتیکی، اختلال در آناتومی سیستم تناسلی، طولانی بودن دوره قاعدگی، رژیم غذایی و شرایط آب و هوایی. البته اختلال در سیستم ایمنی در برخی از زنان نیز میتواند زمینهساز بروز این بیماری شود.
اختلال در سیستم ایمنی در برخی از زنان نیز میتواند زمینهساز بروز این بیماری شود.
علائم این بیماری چیست؟
کسانی که هرگز بارداری نداشتهاند، شروع زودهنگام بلوغ، یائسگی دیرهنگام، ابتلای یکی از بستگان نزدیک مانند مادر، خواهر و خاله، سیکلهای پریود کوتاه (معمولاً زودتر از 27 روز پریود شدن)، در معرض استروژن زیاد قرار گرفتن، وزن پایین BMI کم، مصرف الکل و اختلالات آناتومی در رحم که خروج خون پریود با مشکل همراه شود، همگی جزو علائمی است که میتواند منجر به ایجاد این بیماری شود. اگرچه داشتن تمامی این نشانهها هم بدان معنی نیست که فرد حتماً بیمار میشود، اما به معنای مستعد بودن فرد است. در واقع، این علائم ریسک ابتلا را افزایش میدهد.
آندومتریوز چه ارتباطی با ناباروری دارد؟
از مهمترین نکات مرتبط با این بیماری، مساله نازایی است. لازم است بدانیم که در حدود 70 درصد از خانمهایی که آندومتریوز متوسط یا خفیف دارند، بدون مشکل باردار میشوند، اما از سوی دیگر این بیماری میتواند عامل نازایی هم باشد. اثرات هورمونی آندومتریوز و همچنین ترشح مواد التهابی، بر تخمک، اعضای لگنی و لانهگزینی جنین تاثیر منفی بر جای میگذارد.
آندومتریوز بحثی چالشبرانگیز در حوزه بیماریهای زنان
درمان آندومتریوز بسته به شرایط فرد متفاوت است و اینکه آیا فرد در سن باروری قرار دارد یا خیر نیز از جمله مباحث حائز اهمیت در نوع درمان است. به طور کلی بیماری آندومتریوز از مباحث چالشبرانگیز در حوزه بیماریهای زنان به شمار میرود.
انجام لاپاراسکوپی، جراحیهای باز و درمان دارویی از جمله روشهای درمانی بیماران مبتلا به آندومتریوز به شمار میروند و باید توجه داشت درمان دارویی عمدتاً به این خاطر بوده که فاصله بین زمانهای قاعدگی را بیشتر کند تا از این طریق علاوه بر جلوگیری از پیشرفت آندومتریوزیس، درد بیمار نیز کاهش پیدا کند. بیمارانی هم که تحت عمل جراحی قرار میگیرند لازم است پس از عمل جراحی تحت نظر پزشک قرار گیرند و درمانهای مکمل مورد نیاز برای آنها انجام شود.
منبع:
روزنامه اعتماد
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼