علائم پیش یائسگی چیست؟
یائسگی رسماً پایان دوران برخورداری از توان بچه دار شدن در زنان است.
یائسگی رسماً پایان دوران برخورداری از توان بچه دار شدن در زنان است.
اگرچه این مرحله زندگی به خوبی شناخته شده است در واقع مراحل مختلفی در یائسگی وجود دارد که شناسایی و درک آنها مهم است. خود یائسگی رسماً زمانی بروز میکند که عادت ماهانه در زن برای همیشه متوقف شده باشد.
پیشیائسگی / Perimenopause از سوی دیگر به معنی "پیرامون یائسگی" است. پیشیائسگی همچنین به عنوان مرحله انتقالی یائسگی شناخته میشود و اینطور نامیده میشود زیرا پیش از یائسگی رخ میدهد.
اگرچه آنها هر دو قسمتی از یک دوره انتقالی واحد در زندگی هستند، یائسگی و پیشیائسگی علایم متفاوت و گزینههای درمانی مختلفی دارند.
هر گونه سؤال، نگرانی، یا علایم غیر نرمال باید با پزشک متخصص زنان و زایمان مطرح گردد.
پیش از یائسگی و پیش یائسگی
پیشیائسگی و پیش از یائسگی گاهی از اوقات به جای یکدیگر استفاده میشوند اما از نظر فنی آنها معانی متفاوتی دارند.
پیش از یائسگی زمانی مطرح است که زن هیچ علامتی از پیشیائسگی یا یائسگی ندارد.
زنان در این مرحله پریود میشوند - چه این پریود منظم باشد یا نامنظم - و در حال گذراندن سالهای باروری زندگی خود تلقی میشوند. برخی تغییرات هورمونی ممکن است در حال بروز باشند اما تغییرات قابل ملاحظهای در بدن زن اتفاق نمیافتد.
از سوی دیگر در طول پیشیائسگی، زنان تجربه علایم یائسگی را شروع میکنند که ممکن است شامل موارد زیر باشد:
تغییراتی در چرخه عادت ماهانه
گرگرفتگی
اختلالات خواب
نوسان خلق
پیش یائسگی چه زمانی بروز می کند
پیشیائسگی زمانی آشکارا بروز میکند که زنان رسماً وارد دوره یائسگی میشوند.
در واقع بنا به اعلام کلینیک کلیولند، تغییرات هورمونی به فاصله 8 تا 10 سال پیش از یائسگی دیده میشوند. این اتفاق در طول سالهای 30 و 40 زندگی حتی پیش از آغاز پیش از یائسگی رخ میدهد.
پیشیائسگی با افت سطح استروژن، هورمون اصلی زنانه که توسط تخمدانها تولید میشود آغاز میگردد. سطح استروژن ممکن است به شکلی پراکندهتر از آنچه در یک چرخه عادت ماهانه معمولاً ۲۸ روزه صورت میگیرد دچار افت و خیز گردد. این وضعیت میتواند باعث ایجاد بینظمی پریود و علایم دیگری شود.
در طول مراحل نهایی پیشیائسگی میزان تولید استروژن در بدن زن کم و کمتر میشود. علیرغم افت شدید استروژن کماکان امکان باردار شدن زن وجود دارد. پیشیائسگی ممکن است به مدت چند ماه تا چهار سال ادامه داشته باشد.
یائسگی به شکل رسمی زمانی مطرح است که میزان تولید استروژن در تخمدانها به قدری کاهش مییابد که دیگر تخمک رها نمیشود. این وضعیت در عین حال باعث توقف پریود میگردد.
پزشک زمانی یائسگی را قطعی تلقی خواهد کرد که زن به مدت 12 ماه تمام پریود نداشته باشد.
در صورت مواجه شدن با موارد زیر زنان ممکن است پیش از حالت نرمال وارد دوره یائسگی شوند:
داشتن تاریخچه خانوادگی یائسگی زودهنگام
مصرف دخانیات
داشتن سابقه هیسترکتومی یا اوفورکتومی
قرار گرفتن تحت درمان برای سرطان
علایم پیش یائسگی و پیش از یائسگی
وقتی موضوع یائسگی در میان میآید مردم بیش از هر چیز دیگری به علایم فکر میکنند. این علایم گرگرفتگی "بدنام" را میتواند شامل باشد اما تغییرات متعدد دیگری هست که زنان ممکن است در این دوره انتقالی متحمل شوند.
علایم پیش یائسگی
علایم پیشیائسگی میتواند موارد زیر را شامل شود:
بینظمی پریود
پریودهایی که سنگینتر یا سبکتر از میزان نرمال هستند
بدتر شدن سندرم پیش از قاعدگی (PMS) پیش از پریود
حساس شدن پستان
افزایش وزن
تغییرات مو
تپش قلب
سردرد
کاهش میل جنسی
مشکلات تمرکز
فراموشی
درد عضله
عفونت دستگاه ادراری
مشکلات باروری در زنانی که در صدد بچهدار شدن هستند
علایم یائسگی
وقتی سطح استروژن افت میکند زنان ممکن است تجربه علایم یائسگی را شروع کنند. برخی از این علایم ممکن است زمانی آغاز شوند که زن هنوز در دوره پیشیائسگی بسر میبرد. این علایم عبارتند از:
تعریق شبانه
گرگرفتگی
افسردگی
اضطراب یا تحریکپذیری
نوسان خلق
اینسومنیا
خستگی مفرط
خشکی پوست
خشکی واژن
تکرر ادرار
کلسترول
پیشیائسگی و یائسگی در عین حال میتوانند باعث افزایش سطح کلسترول شوند. این موضوع یک دلیل آن است که چرا زنان در دوره پس از یائسگی در معرض ریسک بالاتری برای بیماری قلبی قرار دارند.
چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم
زنان لزوماً نیازی نیست که برای تشخیص پیشیائسگی یا یائسگی به دکتر مراجعه کنند اما مواردی هست که در آنها زنان قطعاً باید با پزشک مشورت کنند. در صورت مواجه شدن با موارد زیر بررسی وضعیت از سوی پزشک الزامی است:
لکهبینی پس از پریود
لخته شدن خون در طول پریود
خونریزی پس از سکس
پریودهای بسیار طولانیتر یا بسیار کوتاهتر از حالت نرمال
برخی توضیحات محتمل عدم تعادل هورمونی یا فیبروئید رحم هستند که هر دو قابل درمانند. به هر حال، زنان باید همچنین علل محتمل دیگر مثل سرطان را از تشخیص خارج کنند.
زنان باید در صورتی که علایم پیشیائسگی یا یائسگی به قدری شدید باشند که در زندگی روزمره اختلال ایجاد کنند باید به پزشک مراجعه کنند.
درمان پیش یائسگی و یائسگی
درمانهای غیر نسخهای و نیز نسخهای برای پیشیائسگی و یائسگی وجود دارد.
استروژن
درمان با استروژن (هورمون درمانی) از طریق نرمالسازی میزان استروژن کار میکند به شکلی که خیزشها و افتهای هورمونی باعث ایجاد علایم ناراحت کننده نمیشوند. برخی اشکال استروژن ممکن است به کاهش خطر استئوپوروزیس کمک کنند.
استروژن به شکل غیر نسخهای یا بر مبنای تجویز دکتر در دسترس است. مردم باید توجه داشته باشند که FDA برخی گزینههای غیر نسخهای را پایش نمیکند.
استروژن معمولاً با پروژستین (شکل صناعی پروژسترون) تلفیق میشود و در اشکال مختلف شامل موارد زیر عرضه میگردد:
قرصهای خوراکی
کرم
ژل
پچهای پوستی
داروهای دیگر
دیگر داروهای یائسگی بیشتر هدفمند عمل میکنند. برای مثال:
کرمهای واژینال نسخهای میتوانند باعث تخفیف خشکی واژن شده و همچنین درد ناشی از مقاربت جنسی را کاهش دهند.
داروهای ضد افسردگی میتوانند به مشکل نوسان خلق کمک کنند.
داروی تشنج گاباپنتین (نورونتین) میتواند گزینهای برای گرگرفتگی باشد.
مداوای خانگی برای پیش یائسگی و یائسگی
در عین حال روشهایی برای تخفیف علایم مورد بحث در محیط خانه وجود دارد.
ورزش منظم میتواند به بهبود خلق، مشکلات افزایش وزن، و حتی (به شکلی طعنهآمیز) به رفع گرگرفتگی کمک کند.
زنان باید برخی اشکال فعالیت جسمانی را در برنامه روزانه زندگی خود لحاظ کنند. فقط زنان باید مراقب باشند که فعالیت جنسی پیرامون زمان خواب صورت نگیرد زیرا این کار میتواند باعث افزایش اینسومنیا شود.
برخورداری از استراحت کافی در صورت مواجه شدن با اینسومنیا ممکن است غیر ممکن شود.
زنان باید نوعی فعالیت آرامبخش مثل یوگای ملایم یا حمام آب گرم را پیش از خواب در برنامه خود قرار دهند. آنان باید از قیلوله روزانه خودداری کنند زیرا این کار میتواند باعث اختلال در خواب شب گردد.
در ادامه چند روش دیگر که میتوانند به تخفیف علایم کمک کنند فهرست شده است:
توجه به رژیم غذایی و اجتناب از خوردن غذاهای مفصل.
ترک دخانیات در صورت مصرف آن.
رعایت اعتدال در مصرف الکل.
محدود کردن مصرف کافئین و صرفاً مصرف آن در هنگام صبح.
دورنما
پیشیائسگی و یائسگی هر دو مراحلی انتقالی هستند که نشان دهنده پایان سالهای زادآوری زنان محسوب میشوند.
یقیناً مواردی برای تنظیم و تعدیل مطرح است اما باید به خاطر داشته باشیم که تمامی جنبههای مورد بحث منفی نیستند.
با بهرهگیری از درمانهای در دسترس زنان میتوانند با آسودگی و نیز اندکی آزادی عمل بیشتر دورههای مورد اشاره را پشت سر بگذارند.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼