دروغ در روابط زناشویی، چه دلیلی دارد؟

مشکل این نیست که به من دروغ گفتی ، مشکل من این است که دیگر نمی توانم تو را باور کنم ! این جمله معروف اهمیت موضوعی را روشن می کند که آن را به عنوان اعتماد می شناسیم. بی اعتمادی یکی از بدترین آسیب های روابط بین فردی است که وقتی ریشه آن را در اختلافات خانوادگی جست و جو می کنیم، متوجه می شویم درصد بسیاری از مشکلات ایجاد شده بین زن و شوهر ها متاثر از پا گرفتن بی اعتمادی و از بین رفتن حس اعتماد بین آنهاست.

به نظر کارشناسان علل این بحران ناشی از این ۵ علت است:

دروغ
می توان گفت عمده دلیل از بین رفتن حس اعتماد میان زن و شوهر ها و اصولا هر رابطه ای، دروغ گفتن و صداقت نداشتن است. حتی دروغ های کوچک هم سهمی بزرگ در این رابطه ایجاد می کنند.

بر ملا شدن دروغ، این حس را در طرف مقابل ما بوجود می آورد که او در سایر موارد هم با ما صادق نبوده و این باور شکل می گیرد که از حالا هم نباید به گفته ها و کارهای او ایمان داشته باشیم ، زیرا ممکن است دروغ باز هم تکرار شود.

برای همین است که در روابط اصل بر صداقت می گذارند و گفتن حتی دروغ های مصلحتی را هم در زندگی زناشویی صحیح نمی دانند . البته باید به نقش خودمان هم اشاره کنیم که چقدر این زمینه صداقت در خود ما هم هست و ما چقدر برای ترغیب همسرمان به روراست بودن زمینه مناسبی را فراهم کرده ایم.

در واقع ، این که چقدر هم خودمان در دروغگو کردن از همسرمان نقش داشته ایم ، امری قابل توجه است .

پنهان کاری
مرز بین دروغ گفتن و نگفتن حقیقت یا پنهان کردن نیمی از حقیقت بسیار باریک است . این اشتباهی است که معمولا افراد مرتکب می شوند و نتیجه بدی هم به دنبال خواهد داشت.

پنهان کاری در زمینه های مختلف از هر شکلی که باشد ، این تاثیر منفی را به دنبال خواهد داشت که کم کم اعتماد بین زوجین از بین می رود . زوجین باید در همه مسائل با هم روراست باشند و مساله ای را از هم مخفی نکنند.

البته نوع رفتار زوجین در این سیر نقش دارد . مرد یا زنی که با بد گمانی، عادت به حرف کشیدن یا سر در آوردن از همه فعالیت های همسرش را دارد یا بی جهت به او بی اعتماد است، باعث می شود که همسرش در گفتن حقیقت به او تردید کند یا برای آن که دروغ نگفته باشد ، حقیقت را به زبان نیاورد . بهتر است همسرمان را در موقعیت یا تنگنایی قرار ندهیم که از گفتن حقیقت به ما ترس داشته باشد.

خیانت
مساله ای که زوجین به راحتی از آن نمی گذرند ، خیانت است . خیانت به هر شکل و هر شدتی که باشد ، ریشه های اعتماد را سست می کند . احساس این که فرد مقابل و محبوبتان از اعتماد شما سوء استفاده کرده و حریم خانواده را شکسته ، باعث می شود تا نتوانید تمرکز لازم را بر ساخت و ایجاد مجدد اعتماد داشته باشید . خیانت به هر علتی که از سوی یکی یا هر دو طرف رابطه روی دهد ، آنها را به این فکر می برد که طرف مقابلشان قابل اعتماد نیست . کما این که معمولا و در بشتر موارد ، خیانت و دروغ با هم همراه هستند ، بنابراین شکست ایجاد شده در رابطه شدیدتر و عمیق تر خواهد بود .

افرادی که زمینه خیانت در آنها وجود دارد ، اصولا قابل اطمینان نیستند و به همین علت گاهی حتی به تعهد ها و مسئولیت های خود هم پایبندی نشان نمی دهند .

تعمیم مشکل درونی
گاهی بی اعتمادی از آنجا حاصل می شود که ما اصولا فردی با روحیه ای هستیم که سخت به دیگران اعتماد می کنیم و چون خودمان چندان در جلب اعتماد دیگران موفق نیستیم و نسبت به همه چیز و همه آدم ها شک داریم و به مسئولیت هایی که بر دوش ما نهاده شده ، توجه خاصی نداریم ، باعث می شود تا آدم های دور و برمان را هم قابل اعتماد ندانیم . بهتر است نگاهمان را نسبت به افراد متعادل کنیم و با بدبینی این احساس را در خودمان رشد ندهیم که طرف مقابلمان آدم قابل اعتمادی نیست . تا زمانی که مشکل درونی خودمان را به دیگران تعمیم بدهیم و دیگران را به شکلی که خودمان هستیم ببینیم ، نمی توانیم حس اعتماد کردن را تجربه کنیم .

عدم تعهد
همیشه می گویند باید سر قول و قراری که می گذاریم ، باشیم . اصولا آدم هایی که به تعهدات خود پایبند نیستند یا تعهدات خود را پشت گوش می اندازند ، افراد قابل اعتمادی نیستند.

هیچ یک از ما در روابطمان به آدم هایی که ارزشی برای حرف خودشان قائل نیستند و زیر قولشان می زنند ، اعتمادی نداریم . تعهد و مسئولیت در زندگی مشترک یکی از ارزشهای بسیار مهم و پایه های اصلی دوام و ماندگاری ازدواج است.

آنهایی که به هر شکلی از تعهد شانه خالی می کنند ، گاهی هم دروغ می گویند که اینها در کنار هم باعث می شوند آدم های اطرافشان به آنها باور لازم را نداشته باشند .