ناباروری با علت ناشناخته، چرا رخ می‌دهد؟
ناباروری با علت ناشناخته یکی از شایع ترین انواع ناباروری و ۱۵ درصد موارد را شامل می شود.
ناباروری با علت ناشناخته یکی از شایع ترین انواع ناباروری و ۱۵ درصد موارد را شامل می شود. در واقع در این شکل از ناباروری حتی پس از انجام انواع آزمایش های تشخیصی استاندارد، هیچ علتی به عنوان منبع ناباروری در نظر گرفته نشده است.
دکتر فرناز فاطمی، متخصص زنان و فلوشیپ ناباروری و عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن سینا در تشریح ناباروری با علل ناشناخته گفت: در این ناباروری باید تمام علل ناباروری از طریق بررسی های اولیه رد شود، به طور مثال باید از طریق انجام عکس رنگی، باز بودن لوله های رحمی و طبیعی بودن شکل ظاهری رحم را اثبات کنیم و با انجام برخی آزمایش های مورد نیاز نشان دهیم که تخمک گذاری به صورت طبیعی وجود دارد، همچنین ذخیره تخمدان ها نیز از طریق آزمایشات مختلف باید بررسی شده و در حد طبیعی باشد و در مردان نیز آزمایش آنالیز اسپرم و سایر علل نیز طبیعی باشد که در نتیجه علت شناخته شده ای برای ناباروری این افراد وجود ندارد و می توان به آنها ناباروری با علت ناشناخته را اطلاق کرد.
وی با عنوان اینکه شیوع ناباروری با علل ناشناخته ۱۵ درصد است و می تواند به دو صورت اولیه و ثانویه صورت بگیرد، افزود: حالت اولیه در مواردی است که قبلاً هیچ بارداری شکل نگرفته است و زوج از همان ابتدا دچار ناباروری بوده اند و حالت ثانویه به مواردی اطلاق می شود که ممکن است در گذشته یک بارداری اتفاق افتاده باشد، چه منجر به تولد نوزاد زنده شده، یا نشده باشد.
وی در ادامه تصریح کرد: دو نوع تشخیص در این زمینه وجود دارد، گاهی اوقات یکسری اختلالات خفیف و جزئی در زوج وجود دارد اما با تست هایی که انجام می دهیم نمی توانیم هیچ علتی برای آنها پیدا کنیم و دستۀ دیگری هم وجود دارد که واقعاً ممکن است هیچ علتی برای آنها وجود نداشته باشد و فقط به صورت شانسی بارور نمی شوند و می توان گفت ناباروری آنها از روی شانس و اتفاقی می باشد.
دکتر فاطمی همچنین تأکید کرد: بهترین درمان در این افراد برای زوجی است که طول دورۀ ناباروری آنها کمتر از دو سال باشد و سن زن از اهمیت بسیاری برخوردار است به طوری که اگر سن زن زیر ۳۰ سال باشد و همچنین افرادی که قبلاً سابقۀ بارداری یا تولد نوزاد زنده داشته اند، از شانس بیشتری برای بارداری برخوردار خواهند بود و به روشهای درمانی، پاسخ بهتری خواهند داد.
این متخصص زنان با بیان اینکه با افزایش طول دورۀ ناباروری، شانس بارور شدن در زنان کمتر می شود، گفت: به ازای هر یکسال که به طول دورۀ ناباروری افراد اضافه می شود، ۲۵ درصد از شانس باروری کم می شود و همین طور با افزایش سن، به ویژه در زنان بالای سی سال، به ازای هر یکسال که به عمر زن اضافه می شود، ۹ درصد شانس باروری این افراد کم می شود، به طور کلی گفته می شود که در جمعیت عادی، ۸۴ درصد از زوجین پس از یکسال خودشان به طور طبیعی بارور می شوند و ۹۲ درصد نیز می توانند پس از دو سال بارداری داشته باشند اما در مواردی که بیش از دو سال به طول انجامد و هیچ علتی نیز شناخته نشود، این افراد باید هر چه سریعتر جهت درمان مراجعه کرده تا تحت نظر مراکز درمان ناباروری، روش های تشخیصی و درمانی لازم برایشان به کار رود.
ایشان در پاسخ به این پرسش که با مراجعه افراد چه اقدامی برای درمان زوجین نابارور با علل ناشناخته صورت می گیرد، عنوان کرد: پس از مراجعۀ یک زوج جهت درمان ناباروری، ما باید تمام بررسی های لازم و تمام عللی که می توانند سبب ناباروری شوند را بررسی نماییم که در ابتدا این بررسی با یک شرح حال ساده و یک معاینۀ فیزیکی آغاز می شود که از آن جمله دریافت شرح حال قاعدگی در زنان است که از اهمیت بسیاری برخوردار است و چنانچه طبیعی باشد، می تواند نشان از یک تخمک گذاری خوب داشته باشد، معاینۀ فیزیکی، بررسی ذخیرۀ تخمدانی، انجام تستهای مختلف جهت اثبات تخمک گذاری، بررسی شکل ظاهری و آناتومی رحم و همینطور باز بودن لوله های رحمی و ... نیز از دیگر بررسی های اولیه و مورد نیاز می باشند.
دکتر فاطمی، با تأکید بر هماهنگ بودن اصل درمان در زن و مرد تصریح کرد: در واقع هماهنگی در درمان بسیار اهمیت دارد و درمانی که برای زن در نظر گرفته می شود باید متناسب و هماهنگ با درمانی باشد که ارولوژیست و پزشک متخصص ناباروری مردان، برای همسر ایشان، تعیین می کند.
وی همچنین با عنوان اهمیت بالای سن زن و طول مدت ناباروری در درمان، خاطرنشان کرد: چنانچه سن زن کمتر از ۳۵ سال و مدت ناباروری کمتر از دو سال باشد، به شرط آنکه همسر وی نیز به درمان های پیشرفته نیاز نداشته باشد، درمان انتظاری را برایشان پیشنهاد می دهیم که در بسیاری از مواقع این زوج خودشان به صورت طبیعی صاحب فرزند می شوند و در غیر اینصورت و بعد از گذشت دو سال از طول مدت ناباروری، به دنبال درمان های پیشرفته تر می رویم.
دکتر ناصر امیرجنتی، متخصص ناباروری مردان، در تعریف ناباروری با علل ناشناخته در مردان گفت: در درمان ناباروری مردان با یک مصاحبۀ پزشکی، یک معاینۀ بالینی و انجام صرفاً یک آزمایش اسپرم که هر سه نرمال باشند، ما به تعریف ناباروری با علل ناشناخته می رسیم و به صورت کلی در ۶۰ درصد موارد آزمایش اسپرم مردان که با علت ناباروری مراجعه می کنند در اسپرم اشکال وجود دارد و در ۱۵ درصد موارد نیز آزمایش اسپرم نرمال را در مردان داریم.
وی در تشریح علل مطرح در ناباروری مردان عنوان کرد: برخی علل مخفی نیز در اینجا وجود دارند که مسائل ایمونولوژی از آن جمله به شمار می روند همانند اینکه آزمایش اسپرم را در ظاهر سالم نشان دهد اما در عملکرد اسپرم همچنان مشکل باقی باشد و ما متوجه آن نشویم.
عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری در ادامه افزود: در مواردی نیز که سن زن بالای چهل سال باشد ما دیگر طول دوران ناباروری را در نظر نمی گیریم و برای آنکه فرصت ها از دست نرود به سرعت، روش های درمانی پیشرفته همچون IUI، IVF و ... را آغاز می کنیم.
دکتر فرناز فاطمی، متخصص زنان و فلوشیپ ناباروری و عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن سینا در تشریح ناباروری با علل ناشناخته گفت: در این ناباروری باید تمام علل ناباروری از طریق بررسی های اولیه رد شود، به طور مثال باید از طریق انجام عکس رنگی، باز بودن لوله های رحمی و طبیعی بودن شکل ظاهری رحم را اثبات کنیم و با انجام برخی آزمایش های مورد نیاز نشان دهیم که تخمک گذاری به صورت طبیعی وجود دارد، همچنین ذخیره تخمدان ها نیز از طریق آزمایشات مختلف باید بررسی شده و در حد طبیعی باشد و در مردان نیز آزمایش آنالیز اسپرم و سایر علل نیز طبیعی باشد که در نتیجه علت شناخته شده ای برای ناباروری این افراد وجود ندارد و می توان به آنها ناباروری با علت ناشناخته را اطلاق کرد.
وی با عنوان اینکه شیوع ناباروری با علل ناشناخته ۱۵ درصد است و می تواند به دو صورت اولیه و ثانویه صورت بگیرد، افزود: حالت اولیه در مواردی است که قبلاً هیچ بارداری شکل نگرفته است و زوج از همان ابتدا دچار ناباروری بوده اند و حالت ثانویه به مواردی اطلاق می شود که ممکن است در گذشته یک بارداری اتفاق افتاده باشد، چه منجر به تولد نوزاد زنده شده، یا نشده باشد.
وی در ادامه تصریح کرد: دو نوع تشخیص در این زمینه وجود دارد، گاهی اوقات یکسری اختلالات خفیف و جزئی در زوج وجود دارد اما با تست هایی که انجام می دهیم نمی توانیم هیچ علتی برای آنها پیدا کنیم و دستۀ دیگری هم وجود دارد که واقعاً ممکن است هیچ علتی برای آنها وجود نداشته باشد و فقط به صورت شانسی بارور نمی شوند و می توان گفت ناباروری آنها از روی شانس و اتفاقی می باشد.
دکتر فاطمی همچنین تأکید کرد: بهترین درمان در این افراد برای زوجی است که طول دورۀ ناباروری آنها کمتر از دو سال باشد و سن زن از اهمیت بسیاری برخوردار است به طوری که اگر سن زن زیر ۳۰ سال باشد و همچنین افرادی که قبلاً سابقۀ بارداری یا تولد نوزاد زنده داشته اند، از شانس بیشتری برای بارداری برخوردار خواهند بود و به روشهای درمانی، پاسخ بهتری خواهند داد.
این متخصص زنان با بیان اینکه با افزایش طول دورۀ ناباروری، شانس بارور شدن در زنان کمتر می شود، گفت: به ازای هر یکسال که به طول دورۀ ناباروری افراد اضافه می شود، ۲۵ درصد از شانس باروری کم می شود و همین طور با افزایش سن، به ویژه در زنان بالای سی سال، به ازای هر یکسال که به عمر زن اضافه می شود، ۹ درصد شانس باروری این افراد کم می شود، به طور کلی گفته می شود که در جمعیت عادی، ۸۴ درصد از زوجین پس از یکسال خودشان به طور طبیعی بارور می شوند و ۹۲ درصد نیز می توانند پس از دو سال بارداری داشته باشند اما در مواردی که بیش از دو سال به طول انجامد و هیچ علتی نیز شناخته نشود، این افراد باید هر چه سریعتر جهت درمان مراجعه کرده تا تحت نظر مراکز درمان ناباروری، روش های تشخیصی و درمانی لازم برایشان به کار رود.
ایشان در پاسخ به این پرسش که با مراجعه افراد چه اقدامی برای درمان زوجین نابارور با علل ناشناخته صورت می گیرد، عنوان کرد: پس از مراجعۀ یک زوج جهت درمان ناباروری، ما باید تمام بررسی های لازم و تمام عللی که می توانند سبب ناباروری شوند را بررسی نماییم که در ابتدا این بررسی با یک شرح حال ساده و یک معاینۀ فیزیکی آغاز می شود که از آن جمله دریافت شرح حال قاعدگی در زنان است که از اهمیت بسیاری برخوردار است و چنانچه طبیعی باشد، می تواند نشان از یک تخمک گذاری خوب داشته باشد، معاینۀ فیزیکی، بررسی ذخیرۀ تخمدانی، انجام تستهای مختلف جهت اثبات تخمک گذاری، بررسی شکل ظاهری و آناتومی رحم و همینطور باز بودن لوله های رحمی و ... نیز از دیگر بررسی های اولیه و مورد نیاز می باشند.
دکتر فاطمی، با تأکید بر هماهنگ بودن اصل درمان در زن و مرد تصریح کرد: در واقع هماهنگی در درمان بسیار اهمیت دارد و درمانی که برای زن در نظر گرفته می شود باید متناسب و هماهنگ با درمانی باشد که ارولوژیست و پزشک متخصص ناباروری مردان، برای همسر ایشان، تعیین می کند.
وی همچنین با عنوان اهمیت بالای سن زن و طول مدت ناباروری در درمان، خاطرنشان کرد: چنانچه سن زن کمتر از ۳۵ سال و مدت ناباروری کمتر از دو سال باشد، به شرط آنکه همسر وی نیز به درمان های پیشرفته نیاز نداشته باشد، درمان انتظاری را برایشان پیشنهاد می دهیم که در بسیاری از مواقع این زوج خودشان به صورت طبیعی صاحب فرزند می شوند و در غیر اینصورت و بعد از گذشت دو سال از طول مدت ناباروری، به دنبال درمان های پیشرفته تر می رویم.
دکتر ناصر امیرجنتی، متخصص ناباروری مردان، در تعریف ناباروری با علل ناشناخته در مردان گفت: در درمان ناباروری مردان با یک مصاحبۀ پزشکی، یک معاینۀ بالینی و انجام صرفاً یک آزمایش اسپرم که هر سه نرمال باشند، ما به تعریف ناباروری با علل ناشناخته می رسیم و به صورت کلی در ۶۰ درصد موارد آزمایش اسپرم مردان که با علت ناباروری مراجعه می کنند در اسپرم اشکال وجود دارد و در ۱۵ درصد موارد نیز آزمایش اسپرم نرمال را در مردان داریم.
وی در تشریح علل مطرح در ناباروری مردان عنوان کرد: برخی علل مخفی نیز در اینجا وجود دارند که مسائل ایمونولوژی از آن جمله به شمار می روند همانند اینکه آزمایش اسپرم را در ظاهر سالم نشان دهد اما در عملکرد اسپرم همچنان مشکل باقی باشد و ما متوجه آن نشویم.
عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری در ادامه افزود: در مواردی نیز که سن زن بالای چهل سال باشد ما دیگر طول دوران ناباروری را در نظر نمی گیریم و برای آنکه فرصت ها از دست نرود به سرعت، روش های درمانی پیشرفته همچون IUI، IVF و ... را آغاز می کنیم.
منبع:
ایسنا
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼