بد خوابیدن نوزاد در شب، چقدر ادامه دارد؟

هر کسی شبها از خواب بیدار میشود ولی بعضی از نوزادها و کودکان نوپا میتوانند دوباره و خود به خود به خواب بروند در حالی که بعضی ها برای چند ماه از پدر و مادرشان می خواهند به آنها کمک کنند که دوباره به خواب بروند.

تقریبا اغلب بچه هایی که شبها از خواب بیدار میشوند از نظر جسمی سالم هستند و به دلایل اجتماعی و رشدی مختلفی از خواب بیدار میشوند. بچه هایی که به علت درد یا ناتوانی از خواب بیدار میشوند تعدادشان زیاد نیست.

علت بی خوابی هرچه که باشد راه حل آن یکی است : تصمیم بگیرید که شما و کودکتان لازم است چه کار بکنید و چگونه با برنامه ای که در ذهن دارید کنار می آیید و راه های عملی کمک گرفتن برای حل این مسأله چیست.

برای مشکلات خوابیدن دلایل بی شماری وجود دارند و هر مشکلی میتواند نتیجه بسیاری از عوامل باشد. بعضی از پدر و مادرها میتوانند برنامه راحتی را تدارک ببینند که به فرزندشان این امکان را می دهد که در کمال آرامش بخوابد.

بعضی ها مخصوصا آنهایی که در رابطه بین خود دچار مشکل هستتند و یا از افسردگی پس از زایمان رنج می برند ، خانه ندارند و یا مشکلات مالی فراوان دارند از موضوع ، بیشتر رنج می برند. اگر کودک شما نارس یا بیمار باشد ، سخت به دنیا آمده باشد ، دوقلو باشد ، دچار معلولیت جسمی یا ذهنی باشد و یا زیاد گریه کند ، بدیهی است که دلتان بخواهد از او حمایت کنید و در او عاداتی به وجود بیاید که برای خوابیدن به شما متکی شود.

اگر چندین عامل با یکدیگر جمع شده باشند مشکلات خواب بیشتر میشود.

ممکن است هنوز گرفتار این چرخه نشده باشید ولی راه حلی که انتخاب کرده اید این چرخه را کاملتر کند. مشکلات خواب و تنش های ناشی از آنها و روابط پر از نگرانی و اضطراب ، هنگامی که مستقر میشوند یکدیگر را تغذیه میکنند و این چرخه ممکن است نسل در نسل ادامه پیدا کند.
به همین دلیل مادر و پدرهایی که در کودکی دچار مشکلات خواب بوده اند فرزندانی دارند که آنها هم درست نمی خوابند. این پیوند بین مادر و فرزند قوی تر از پدر و فرزند است.

کدام دسته از بچه ها دوست دارند شبها پدر و مادرشان را از خواب بیدار کنند؟
• نوزادان

• بچه های نارس و زودرس

• کودکانی که تولد دشواری داشته اند یا بیمارند

• کودکان معلول

• کودکانی که در ماههای اول زیاد گریه می کنند.

• کودکان بیش فعال یا مبتلا به آلرژی

• دوقلوها

• کودکانی که از اضطراب جدایی زجر میکشند.

بعضی از بچه ها از چند هفته پس از تولد آمادگی دارند که تمام طول شب را بخوابند. بعضی از بچه ها به زمان بیشتری نیاز دارند. بعضی از بچه ها آرام می خوابند و در طی مراحل رشد هرگز به مراحل قبلی بر نمی گردند در حالی که بعضی ها گاهی به مراحل قبلی رجعت می کنند.

تا چه مدت باید بپذیرم که کودکم مرا شبها از خواب بیدار کند؟
بستگی به خودتان دارد اما برای کودک خیلی خوب است که در شش ماه اول بتواند به راحتی شما را بیدار کند و اگر برای شش ماه بعد هم خود را آماده نگه دارید چه بهتر! کودکان نیاز دارند که در ماههای اول زندگی برای شیر خوردن دائما از خواب بیدار شوند چون بدن آنها هنوز کامل نشده و لازم است که در فواصل منظم با بزرگترهایی که آنها را تغذیه میکنند در تماس باشند تا بتوانند به زندگی خود ادامه دهند.

پس از شش ماهگی کودک شما ممکن است دیگر به دلیل نیاز به تماس جسمی با شما ، شبها از خواب بیدار نشود ولی هنوز از نظر روانی به شما نیاز دارد.

در حدود هفت ماهگی ، نوزاد شما به تدریج متوجه میشود که شما و او یک موجود واحد نیستید بلکه دو انسان متفاوتید . این فکر ممکن است برای او آزار دهنده باشد. همین فکر ممکن است او را وادار کند که بیشتر از حد عادی به شما بچسبد.

ممکن است در طی روز دائما به شما آویزان باشد و شبها هم نتواند تنهایی بخوابد. شبها وقتی که دائما خوابش می برد و بیدار می شود ممکن است احساس کند که شما دیگر آنجا نیستید و شما را صدا بزند تا دوباره کنارش باشید تا احساس کند که اوضاع عادی است. در واقع حدود نیمی از کودکانی که شبها راحت می خوابند در فاصله هفت تا نه ماهگی خواب راحتی نداشته اند.

روانشناسان به این حالت ، اضطراب از جدائی می گویند که در حدود هفت یا هشت ماهگی اتفاق می افتد و چند ماهی طول می کشد تا از بین برود. ولی همه ماجرا این نیست.

در فاصله دو سال اول زندگی اوقاتی هستند که کودک شما می خواهد جایگاه خود را در جهان پیدا کند و به کمک شما نیاز فراوانی دارد. او به اطمینان خاطر و تشویق شما نیازمند است و باید بداند که به او اعتماد دارید. او ممکن است بخواهد بیش از همیشه روز و شب با شما باشد. این که شما با این موضوع به چه شکل کنار بیایید به شما بستگی دارد.

به همین دلیل اغلب درمانگرهای مشکلات خواب توصیه می کنند تا یک سالگی صبر کنید و بعد برنامه ای را برای مدیریت رفتاری او انتخاب کنید از جمله این که بگذارید گریه کند.

در این سن مطمئن باشید که کودکتان از روی عادت شما را صدا می زند نه از روی نیاز. در هر حال تکنیک های مدیریت رفتاری بی شماری هم وجود دارند که در آنها از گریه و زاری خبری نیست و حتی در مورد کودکی که در اوج اضطراب جدایی هم هست میشود آنها را کار برد.