لوس شدن بچه، راهکار چیست؟
یک کودک بی نظم و نچسبی است که اکثر مواقع طوری رفتار می کند که انگار ۳-۲ ساله است.
تعریف کودک لوس
یک کودک بی نظم و نچسبی است که اکثر مواقع طوری رفتار می کند که انگار 3-2 ساله است. خودخواه، بهانه گیر، بی ملاحظه، بیزارکننده نسبت به اطرافیان است."لوس شدن بدین معنا است که علی رغم سخت گیری در مورد رفتار کودک از جانب والدین، او از خودراضی و سرسخت بار بیاید.
* از دستورات پیروی نمی کند یا در پیشنهادات مشارکت نمی کند.
* به هر چیزی اعتراض می کند.
* تفاوت بین نیاز و خواسته هایش را نمی داند.
* اصرار به داشتن هر چیزی برای خود دارد.
* تقاضاهای بیش از اندازه یا نادرست دارد.
احترام به جا و درستی به دیگران نمی گذارد.
* در برابر محرومیت مقاومت اندکی دارد.
* نالیدن مکرر یا قهرهای مکرر.
* شکایت مداوم از خسته شدن.
علائم کودک لوس
1. کودک شما وقتی چیزی می خواهد گریه می کند یا فریاد می زند.
۲. کودک شما خود را در کف اتاق پرت کرده و از بلند شدن امتناع می کند.
3. کودک شما کج خلقی می کند و حتی شما را می زند وقتی که او را تنبیه می کنید.
۴. کودک شما وقتی که از او سوال می کنید شما را نادیده می گیرد.
5. کودک شما نسبت به همسالان و بزرگ ترها گستاخ است.
۶. کودک سهیم بودن را دوست ندارد.
7. به چیزهای دیگران حسادت می کند و حتی موقعی که آن را بدست می آورد راضی نمی باشد.
۸. کودک نمی خواهد به رختخواب برود.
چرا کودکان لوس می شوند؟
روش های غیرقابل قبول والدین به لحاظ تربیتی است؛
والدین محبت کنندهِ افراطی که معیارهای تربیتی و روشهای یادگیری را در نظر نمی گیرند.
محبت های بی حد و حساب مانع اجتماعی شدن رفتارهای کودکان می شوند. چنین کودکانی معنای صبر و تحمل را در زندگی نمی آموزند. انسانهایی عجول و شخصیتهایی متزلزل بار خواهند آمد.
شیوه مقابله با کودکان لوس
۱. در مقابل رفتار خوب به آنها جایزه دهید و در مقابل رفتار بد ، آنها را تنبیه کنید
2. اگر برای درخواست چیزی شروع به داد و فریاد کردند، به آنها آنچه را دوست می دارند را ندهید.
۳- اگر از روی زمین بلند نشدند آنها را بلند کرده و به داخل اتاقشان ببرید تا زمانی که آرام شوند و عذر خواهی کنند.
4- اگر آنچه را از آنها خواسته اید بدون پاسخ بگذارند سریعا آنها را تنبیه کنید. مثلا به گوشه ای برده و تا عذر خواهی نکرده اند به آنها اجازه حرکت ندهید.
۵- اگر حاضر نشدند اسباب بازی خود را با دیگری شریک شوند، اسباب بازی را از آنها بگیرید.
6- هر آنچه را می خواهند برای آنها نخرید، تا از روی استحقاق و شایستگی بدست آورند.
۷- اگر اتاق خود را به هم می ریزند به آنها اجازه خروج ندهید تا زمانی که اتاق را کاملا مرتب کنند.
8- ساعت خواب را به آنها تحمیل کنید و بر سرحرف خود بایستید و مقاومت کنید.
۹- در مقابل کارهای درستی که انجام می دهند آنها را تشویق کنید.
در اینجا چند پیشنهاد داریم:
1-کودکتان را در دست بگیرید
۲- انها را تکان دهید
3-کودکتان را در اغوش بگیرید
۴-با انها بازی کنید
5-با انها سخن بگویید
۶-به فرزندتان عشق و توجه بدهید
پیشگیری
سن مناسبی را برای ایجاد محدودیتها انتخاب کنید.
بزرگتر ها باید محیط امنی برای بچه هایشان ایجاد کنند.
برای ایجاد نظم باید از سنی شروع کرد که بچه شروع به چهار دست و پا رفتن می کند تا زمانی که خودش بتواند خودش را کنترل کند و نظم و ترتیب را ایجاد کند.
اگر بچه شما همه اوقات شما را دوست داشته باشد شما پدر و مادر خوبی نیستید از او بخواهید از قوانین مهم پیروی کند. ولی در بعضی مواقع باید به کودک خود حق انتخاب داد.
قوانین مهم نباید بیش از ۱۰ تا ۱۲ تا باشد
توقع کودک خود از گریه را بشناسید
بین نیازها و خواسته های کودک خود فرق بگذارید.
اگر گریه کودک برای نیاز است فورا نیازش رارفع کنید.
گریه ناشی از کج خلقی کودک باید نادیده گرفته شود.
کودک را بخاطر گریه کردن تنبیه نکنید.
اجازه ندهید که برای انجام کاری کج خلقی کند.
کودک گاهی اوقات از گریه بعنوان وسیله ای برای تبدیل نه والدین به بله استفاده میکند.
به کج خلقی های کودک بی اعتنایی کنید و تسلیم نشوید
انضباط را در تمام مواقع اجرا کنید.
اجرای نظم و قانون در صورتی که کودک شما بداخلاق باشد بسیار سخت است.
محدودیت ها را حتی در تفریحات به او یاداوری کنید.
از مجادله با کودک خود اجتناب نمایید.
از اختیار خود در خانواده خود کم نکنید
با کودک ۲ یا ۳ ساله در مورد قوانین زیاد صحبت نکنید
کودک در سن 4 سالگی برای انجام ندادن وظیفه خود دلیل می آورد
در سال های اولیه مدرسه کودک مشتاق بحث در مورد قوانین می شود
با شروع سن 14 یا 16 سالگی او می تواند مثل یک بزرگسال در این مورد بحث کند
به کودک خود بیاموزید که با خستگی کنار بیاید
کودک باید یاد بگیرد خود را سرگرم کند
به کودک وظایفی محول کنید تا انجام بدهد
برای یادگیری نقش های اجتماعی می توانید او را به یک مهدکودک بفرستید
به کودک خود صبر کردن بیاموزید
صبر کردن به کودک کمک می کند تا در مشکلات تصمیم گیری صحیح بکند
گاهی اوقات برای انجام در خواست کودک خود چند دقیقه او را منتظر بگذاربد
کودک خود را از چالش طبیعی زندگی نجات ندهید این چالش ها فرصتی برای یاد گیری حل مشکل هستند
همیشه در دسترس باشید و کودک خود را حمایت کنید اما به او کمک نکنید، اومی تواند خودش موقعیت ها را کنترل کند
کودک خود بیش از حد تشویق نکنید
کودک خود را به خاطر رفتار خوب و پیروی از قوانین تشویق کنید اما نه بیش از حد. زیرا تشویق بیش از حد باعث وابستگی زیاد کودک می شود
به کودک خود بیاموزید به حقوق بزرگتر ها احترام بگذارد
کیفیت و کمیت زمان سپری شده با کودک مهم است
رفتارهایی که از کودکان سر می زند و در واقع سبک زندگی آنان را نشان می دهد، آموختنی و اکتسابی است.
توجه کم می تواند علت رفتار لوس باشد:
کودکان کوچکتر با گذشت زمان و تشویق شما بخشنده تر می شوند، انها از گوش دادن در مورد داشتن احساس خوب و برخورد مثبت داشتن خوشحال می شوند.
همچنین توجه کردن به یک کودک احساس پذیرفته شدن از طرف شخص را می رساند.
ملایمت و توجه کودکان را تشویق می کند که پاسخ مناسبتری نسبت به راهنمایی های شما داشته باشد.
کودکانی که توجه کافی به انها نمیشود ممکن است برای بدست اوردن توجه تلاش کنند.
از راه هایی که باعث رنجش والدین میشود استفاده کنند مثل کج خلقی و سرو صدا کردن
ممکن است درک این مطلب برای بزرگترها سخت باشد اما برای کودکان کم سن و سال توجه از سوی بزرگترها خیلی مهم است حتی توجه به انها در زمان اوقات تلخی والدین ارجحیت دارد.
اگر شما نگران هستید که کودکان شما لوس هستند در مورد نوع توجه شما به انها از فرزندتان بپرسید.
ایا شما زمانی را برای سخن گفتن در مورد انجام دادن یا ندادن رفتارها با فرزندانتان گذرانده اید؟
ایا شما در زمانی که کودکانتان رفتار مناسب داشتند به انها توجه مناسبی داشته اید؟
والدین روی رفتارهای منفی و نامناسب کودکان متمرکز می شوند در صورتی که انها به توجه در زمان شادی و سرگرمی نیز نیاز دارند.
یک کودک بی نظم و نچسبی است که اکثر مواقع طوری رفتار می کند که انگار 3-2 ساله است. خودخواه، بهانه گیر، بی ملاحظه، بیزارکننده نسبت به اطرافیان است."لوس شدن بدین معنا است که علی رغم سخت گیری در مورد رفتار کودک از جانب والدین، او از خودراضی و سرسخت بار بیاید.
* از دستورات پیروی نمی کند یا در پیشنهادات مشارکت نمی کند.
* به هر چیزی اعتراض می کند.
* تفاوت بین نیاز و خواسته هایش را نمی داند.
* اصرار به داشتن هر چیزی برای خود دارد.
* تقاضاهای بیش از اندازه یا نادرست دارد.
احترام به جا و درستی به دیگران نمی گذارد.
* در برابر محرومیت مقاومت اندکی دارد.
* نالیدن مکرر یا قهرهای مکرر.
* شکایت مداوم از خسته شدن.
علائم کودک لوس
1. کودک شما وقتی چیزی می خواهد گریه می کند یا فریاد می زند.
۲. کودک شما خود را در کف اتاق پرت کرده و از بلند شدن امتناع می کند.
3. کودک شما کج خلقی می کند و حتی شما را می زند وقتی که او را تنبیه می کنید.
۴. کودک شما وقتی که از او سوال می کنید شما را نادیده می گیرد.
5. کودک شما نسبت به همسالان و بزرگ ترها گستاخ است.
۶. کودک سهیم بودن را دوست ندارد.
7. به چیزهای دیگران حسادت می کند و حتی موقعی که آن را بدست می آورد راضی نمی باشد.
۸. کودک نمی خواهد به رختخواب برود.
چرا کودکان لوس می شوند؟
روش های غیرقابل قبول والدین به لحاظ تربیتی است؛
والدین محبت کنندهِ افراطی که معیارهای تربیتی و روشهای یادگیری را در نظر نمی گیرند.
محبت های بی حد و حساب مانع اجتماعی شدن رفتارهای کودکان می شوند. چنین کودکانی معنای صبر و تحمل را در زندگی نمی آموزند. انسانهایی عجول و شخصیتهایی متزلزل بار خواهند آمد.
شیوه مقابله با کودکان لوس
۱. در مقابل رفتار خوب به آنها جایزه دهید و در مقابل رفتار بد ، آنها را تنبیه کنید
2. اگر برای درخواست چیزی شروع به داد و فریاد کردند، به آنها آنچه را دوست می دارند را ندهید.
۳- اگر از روی زمین بلند نشدند آنها را بلند کرده و به داخل اتاقشان ببرید تا زمانی که آرام شوند و عذر خواهی کنند.
4- اگر آنچه را از آنها خواسته اید بدون پاسخ بگذارند سریعا آنها را تنبیه کنید. مثلا به گوشه ای برده و تا عذر خواهی نکرده اند به آنها اجازه حرکت ندهید.
۵- اگر حاضر نشدند اسباب بازی خود را با دیگری شریک شوند، اسباب بازی را از آنها بگیرید.
6- هر آنچه را می خواهند برای آنها نخرید، تا از روی استحقاق و شایستگی بدست آورند.
۷- اگر اتاق خود را به هم می ریزند به آنها اجازه خروج ندهید تا زمانی که اتاق را کاملا مرتب کنند.
8- ساعت خواب را به آنها تحمیل کنید و بر سرحرف خود بایستید و مقاومت کنید.
۹- در مقابل کارهای درستی که انجام می دهند آنها را تشویق کنید.
در اینجا چند پیشنهاد داریم:
1-کودکتان را در دست بگیرید
۲- انها را تکان دهید
3-کودکتان را در اغوش بگیرید
۴-با انها بازی کنید
5-با انها سخن بگویید
۶-به فرزندتان عشق و توجه بدهید
پیشگیری
سن مناسبی را برای ایجاد محدودیتها انتخاب کنید.
بزرگتر ها باید محیط امنی برای بچه هایشان ایجاد کنند.
برای ایجاد نظم باید از سنی شروع کرد که بچه شروع به چهار دست و پا رفتن می کند تا زمانی که خودش بتواند خودش را کنترل کند و نظم و ترتیب را ایجاد کند.
اگر بچه شما همه اوقات شما را دوست داشته باشد شما پدر و مادر خوبی نیستید از او بخواهید از قوانین مهم پیروی کند. ولی در بعضی مواقع باید به کودک خود حق انتخاب داد.
قوانین مهم نباید بیش از ۱۰ تا ۱۲ تا باشد
توقع کودک خود از گریه را بشناسید
بین نیازها و خواسته های کودک خود فرق بگذارید.
اگر گریه کودک برای نیاز است فورا نیازش رارفع کنید.
گریه ناشی از کج خلقی کودک باید نادیده گرفته شود.
کودک را بخاطر گریه کردن تنبیه نکنید.
اجازه ندهید که برای انجام کاری کج خلقی کند.
کودک گاهی اوقات از گریه بعنوان وسیله ای برای تبدیل نه والدین به بله استفاده میکند.
به کج خلقی های کودک بی اعتنایی کنید و تسلیم نشوید
انضباط را در تمام مواقع اجرا کنید.
اجرای نظم و قانون در صورتی که کودک شما بداخلاق باشد بسیار سخت است.
محدودیت ها را حتی در تفریحات به او یاداوری کنید.
از مجادله با کودک خود اجتناب نمایید.
از اختیار خود در خانواده خود کم نکنید
با کودک ۲ یا ۳ ساله در مورد قوانین زیاد صحبت نکنید
کودک در سن 4 سالگی برای انجام ندادن وظیفه خود دلیل می آورد
در سال های اولیه مدرسه کودک مشتاق بحث در مورد قوانین می شود
با شروع سن 14 یا 16 سالگی او می تواند مثل یک بزرگسال در این مورد بحث کند
به کودک خود بیاموزید که با خستگی کنار بیاید
کودک باید یاد بگیرد خود را سرگرم کند
به کودک وظایفی محول کنید تا انجام بدهد
برای یادگیری نقش های اجتماعی می توانید او را به یک مهدکودک بفرستید
به کودک خود صبر کردن بیاموزید
صبر کردن به کودک کمک می کند تا در مشکلات تصمیم گیری صحیح بکند
گاهی اوقات برای انجام در خواست کودک خود چند دقیقه او را منتظر بگذاربد
کودک خود را از چالش طبیعی زندگی نجات ندهید این چالش ها فرصتی برای یاد گیری حل مشکل هستند
همیشه در دسترس باشید و کودک خود را حمایت کنید اما به او کمک نکنید، اومی تواند خودش موقعیت ها را کنترل کند
کودک خود بیش از حد تشویق نکنید
کودک خود را به خاطر رفتار خوب و پیروی از قوانین تشویق کنید اما نه بیش از حد. زیرا تشویق بیش از حد باعث وابستگی زیاد کودک می شود
به کودک خود بیاموزید به حقوق بزرگتر ها احترام بگذارد
کیفیت و کمیت زمان سپری شده با کودک مهم است
رفتارهایی که از کودکان سر می زند و در واقع سبک زندگی آنان را نشان می دهد، آموختنی و اکتسابی است.
توجه کم می تواند علت رفتار لوس باشد:
کودکان کوچکتر با گذشت زمان و تشویق شما بخشنده تر می شوند، انها از گوش دادن در مورد داشتن احساس خوب و برخورد مثبت داشتن خوشحال می شوند.
همچنین توجه کردن به یک کودک احساس پذیرفته شدن از طرف شخص را می رساند.
ملایمت و توجه کودکان را تشویق می کند که پاسخ مناسبتری نسبت به راهنمایی های شما داشته باشد.
کودکانی که توجه کافی به انها نمیشود ممکن است برای بدست اوردن توجه تلاش کنند.
از راه هایی که باعث رنجش والدین میشود استفاده کنند مثل کج خلقی و سرو صدا کردن
ممکن است درک این مطلب برای بزرگترها سخت باشد اما برای کودکان کم سن و سال توجه از سوی بزرگترها خیلی مهم است حتی توجه به انها در زمان اوقات تلخی والدین ارجحیت دارد.
اگر شما نگران هستید که کودکان شما لوس هستند در مورد نوع توجه شما به انها از فرزندتان بپرسید.
ایا شما زمانی را برای سخن گفتن در مورد انجام دادن یا ندادن رفتارها با فرزندانتان گذرانده اید؟
ایا شما در زمانی که کودکانتان رفتار مناسب داشتند به انها توجه مناسبی داشته اید؟
والدین روی رفتارهای منفی و نامناسب کودکان متمرکز می شوند در صورتی که انها به توجه در زمان شادی و سرگرمی نیز نیاز دارند.
منبع:
کودکان
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼