اعتیاد به بازی در کودکان، گذری است؟
اعتیاد به معنای عادت کردن و وابستگی شدید به چیزی است که بدون تفکر و تامل شکل می گیرد.
اعتیاد به معنای عادت کردن و وابستگی شدید به چیزی است که بدون تفکر و تامل شکل می گیرد . بسیاری از افراد در این هنگام ممکن است سرحال و خوشحال یا عصبانی و خشن شوند و در خلق و خو ، اضطراب ، افسردگی ، پرخاشگری فرد اثر می گذارد و همچنین موجب می شود فرد دچار فراموشی یا بی توجهی شود .
در این میان نوجوانان که بخشی از زندگی خود را به بازی های کامپیوتری و آنلاین اختصاص داده اند از مسئولیت ها و خواسته های والدین و معلمان مدرسه سر باز می زنند و تمام وقت خود را صرف بازی های کامپیوتری می کنند .
این اعتیاد به بازی های کامپیوتری و آنلاین بیشتر در زمانی که فرد وقتی بازی می کند خود را در قالب شخصیت های بازی حس کند و مقصود فرد از بازی کردن ، رساندن شخصیت بازی به اهدافش است .
بازی های آنلاین ، به بازیکنان این اجازه را می دهد که رفتار بسیار متفاوتی از شخصیت عادی خود نشان دهند و در مواردی که فرد یک شخصیت ارامی دارد به شخصیت مهاجمی تبدیل شود .
اعتیاد به بازی های کامپیوتری از اختلالات روانی محسوب نمی شود !
اغلب نوجوانان و کودکانی که بازی های کامپیوتری و آنلاین انجام می دهند حس ناتوانی دارند و کارهایی که در دنیای واقعی نمی توانند انجام دهند در دنیای مجازی انجام می دهند . برخی از نوجوانان و کودکان در دوست یابی مشکل دارند و توانایی ارتباط برقرار کردن را ندارند و در این زمان به بازی ها روی می آورند .
مشخصا یک متخصص روانشناسی کودک و نوجوان ، اعتیاد به بازی های کامپیوتری و آنلاین را در دسته ی اختلالات روانی قرار نمی دهد ولی در بسیاری از روانشناسی کودک و نوجوان بیان شده است که بازی های کامپیوتری مانند قمار اعتیاد اور است که حدود ۱۰ درصد افراد به ان مبتلا شدند .
اثرات اعتیاد به بازی های کامپیوتری و آنلاین
در این مواقعه اغلب کودکان و نوجوانان بجای اینکه بیشترین زمان خود را در مدرسه باشند ، مشغول بازی های کامپیوتری و آنلاین هستند .
بسیاری از آنها ، پرخاشگر ، گوشه گیر و خانه نشین می شوند .
دچار افت تحصیلی می شوند و در مواقعی نیز اقدام به دزدی یا فرار از مدرسه می کنند .
اغلب خواب آلوده هستند .
وظایف و تکالیف مدرسه را انجام نمی دهند .
از گذراندن وقت درکنار دوستان و همسالان و رفتن به باشگاه و بودن در گروه ها خودداری می کنند.
زمانی که نتوانند بازی کنند بسیار ناراحت و رنجیده می شوند .
از اثرات فیزیکی که در کودکان و نوجوانان پدیدار می شود می توان گفت :
اختلالات خواب .
کمر درد و گردن درد .
سردرد و میگرن .
ضعیف شدن چشم ها .
اختلال در خوردن غذا .
بی توجهی به بهداشت شخصی .
آسیب رسیدن به مچ دست .
عواقب فیزیکی ممکن است با شدت و ضعف های متفاوتی همراه شود .
اعتیاد به بازی های ویدئویی به استفاده بیش از حد یا اجباری می گویند به شکلی که در زندگی روزمره فرد تداخل ایجا بشود .
امروزه روانشناسی کودک تاثیرات مثبت بازی های کامپیوتری را بر رفتارهای فردی کودکان و نوجوانان را دریافته اند .
بازی های کامپیوتری و آنلاین سرشار از هیجان و شور است و به سبب این بازی ها کودکان و نوجوانان دارای قوه ی خلاقیت و تخیلات قوی هستند .
در شکل گیری تکامل شخصیت و رفتار موثر است .
سبب پرورش استعدادها ، تمرکز و دقت در کودکان و نوجوانان می شود .
بهره هوشی کودکان و نوجوانان را بالا می برد .
در گسترش جهان بینی ، ذوق هنری ، آموزش مفاهیم ،انتقال فرهنگ موثر است .
علاوه بر این موارد به کودکان کمک می کند تا نقاشی و داستان هایی خلق کند و مهارت کودک را تقویت می کند .
بازی های کامپیوتری بیشترین اثر مثبتی که دارد باعث هماهنگی چشم ، دست و عضلات می شود و وسیله ی مناسبی برای معلولین است .
ولی به دلیل عدم اموزش صحیح ، معرفی نادرست بازی ها و بی هدفی، بسیاری از کودکان و نوجوانان به سمت بازی هایی می روند که اثرات مخربی دارد .
بسیاری از این بازی ها در بروز پرخاشگری نقش دارند و عامل مهمی در پرخاشگری انها شده است .
از دیگر آثار مخرب بازی های کامپیوتری و آنلاین
ممکن است باعث بروز رفتارهای ضداجتماعی و ناسازگاری شود .
گاهی موجب اضطراب ، وسواس ، رفتارهای اعتیاد گونه می شود .
در برخی افراد عواطف و احساسات ضعیف می شود و از خطرناک ترین اثرات مخرب بازی های کامپیوتری و انلاین اعتیاد به بازی است که در برخی موارد مشاهده مرگ بسیاری از نوجوانان در اثر فشار عصبی شده ایم .
راهکارها :
والدین باید به بازی های کامپیوتری آشنا باشند و بدانند که هر بازی برای چه سنی است تا در خرید بازی ها بتوانند فرزندان خود را راهنمایی کنند .
اگر کودک ۶ تا ۹ ساله دارید بهتر است که بر کامپیوتر او کنترل داشته باشید تا او فقط امکان دسترسی به مطالب درحد سن خود دسترسی داشته باشد .
با فرزندان ۱۰-۱۲ ساله خود درمورد مطالب اینترنتی صحبت کنید و به آنها آگاهی لازم را بدهید.
کودکان و نوجوانان خود را از آسیب های مخربی که این بازی ها دارد مطلع کنید و در ساعت مشخصی برای آنها تعیین کنید .
سعی کنید روابط صمیمی و دوستانه با فرزندان خود داشته باشید به خصوص با نوجوانان ۱۳ ساله ای که تصور می کنند اطلاعات کافی ندارید با آنها رک و بدون تعارف حرف بزنید .
آنها را به بازی های فکری تشویق کنید و بهتر است که آنها را همراهی کنید .
در شرایطی که فرزندتان بالای ۱۳ سال است سعی کنید برای او محدودیت و دسته بندی ایجاد کنید .
منبع:
هیروو
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼