اختلال یادگیری در دانش آموزان، چیست؟

اختلال یادگیری زمانی تشخیص داده می شود که پیشرفت فرد برای خواندن، ریاضیات و بیان نوشتاری اساسا پایین تر از سطح سنی، هوشی و تحصیلی مورد انتظار باشد و مشکلات یادگیری در پیشرفت تحصیلی یا فعالیت های روزمره مستلزم مهارت خواند، ریاضیات و نوشتن به میزان قابل ملاحظه ای اختلال ایجاد کرده‌باشند. اختلالات یادگیری ممکن است تا بزرگسالی نیز ادامه پیدا کنند. امکان دارد که اختلالات یادگیری با روحیه ی ضعیف، عزت نفس پایین و کمبود مهارتهای اجتماعی و افت تحصیلی همراه باشد. بزرگسالان مبتلا به این اختلال، ممکن است در زمینه های استخدامی یا سازگاری اجتماعی با مشکلات جدی مواجه شوند.
اختلال یادگیری در همراهی با سایر اختلالات روان پزشکی کودک و نوجوان دیده می شود. در ۱ تا ۲۵% افراد مبتلا به اختلال سلوک، اختلال لجبازی - نافرمانی، اختلال بیش فعالی - نقص توجه واختلال افسردگی، اختلال یادگیری نیز گزارش شده‌ است. گاهی تشخیص اختلالات یادگیری در کودکان می‌تواند بسیار سخت باشد زیرا هیچ لیست قطعی برای تشخیص این اختلالات وجود ندارد و علائم در کودکان مختلف، متفاوت است. همچنین بسیاری از کودکان سعی در پنهان کردن این اختلال دارند. گاهی اوقات شما چیزی بیشتر از اینکه کودکتان مشق شب خود را نمی نویسد و یا دوست ندارد به مدرسه برود نمی‌بینید.
بااین‌حال در سطور زیر نشانه‌هایی از اختلالات یادگیری آورده شده است:
فقدان شور و اشتیاق برای خواندن و نوشتن
مشکل در به خاطر سپاری همه‌چیز
انجام کارها به‌کندی
مشکل در متمرکز ماندن به روی چیزی
نفهمیدن مسائل انتزاعی
عدم توجه به جزییات و یا توجه بیش‌ از حد به جزییات
مهارت‌های اجتماعی ضعیف
اخلال‌گری
اگر شما چنین نشانه‌هایی را در کودک خود مشاهده می‌کنید بهتر است به متخصص اطفال و یا به معلم کودکان مراجعه کرده و پس از ارزیابی کامل چندین متخصص تشخیص قطعی را دریافت کنید. این متخصصان شامل روانشناس بالینی، روانشناس مدرسه، روانشناس رشد، کار درمانگر، گفتار درمانگر است که شما بسته به نوع مشکل کودکان به آن‌ها ارجاع داده می‌شوید. این افراد متخصص آزمایش‌ها و ارزیابی‌های مختلفی جهت کاهش مشکل کودکتان انجام خواهند داد.
۷۵% دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری در مقایسه با دانش آموزان عادی همتای خود، در مهارت های اجتماعی ضعف دارند. این کودکان به علت داشتن مشکلات میان فردی با همسالان، اغلب از سوی همکلاسی های خود پذیرفته نشده، از سوی آنها طرد شده یا نادیده گرفته می شوند. پذیرفته نشدن از سوی همسالان، بدبینی کودک به درس و مدرسه، گوشه گیری، تنهایی و افت تحصیلی او را در پی دارد. هوش از عوامل مهم در انتخاب بهترین راه حل در موقعیت های حل مساله میان فردی است، اما با وجود بهره هوشی طبیعی بدلیل عزت نفس پایین ممکن است کودک نتواند عملکرد مناسبی داشته‌باشد.
افراد مبتلا به ناتوانی های یادگیری در تمام سطوح و در تمام پایه های کلاسی از آمادگی تا دانشگاه وجود دارند امتیاز آن عده از کودکانی که در سطوح دبستانی درس می خوانند اصولا این است که تاکید و علاقه به شناسایی و درمان این گونه کودکان در این دوره بیشتر است بنابراین در آینده از شمار مبتلایان به این ناتوانی در سطوح بالاتر آموزشی کاسته خواهد شد.
در این شرایط والدین افزون بر اینکه با مسائل تحصیلی کودک دست و پنجه نرم می کنند، با رفتارهای پرخطر، بی نظمی، پرخاشگری، مقاومت در برابر پذیرش قانون و رفتارهای افراطی توجه طلبی رو به رو هستند و در واقع مشکل یادگیری کودک در درجه دوم اهمیت قرار گرفته و پدر و مادر از این رفتارها خسته نگران می باشند.
به طور کلی، این شرایط ممکن است تاثیر نامطلوبی بر ارتباطات اجتماعی کودک بگذارد؛ زیرانقطه ضعف در یادگیری می تواند اعتماد به نفس او را نشانه بگیرد و باعث بروز نوعی کمرویی در میان هم کلاسی ها شود و یا به اضطراب از قضاوت های اطرافیان بینجامد. در بعضی از خانواده ها که به این مشکل رسیدگی نمی کنند، کودک در طولانی مدت ممکن است به افسردگی نیز مبتلا شود.