ویژگی های مادرشایسته، چیست؟

مادر شایسته، مادری است که با وجود غریزه مادری‌اش که برای حفظ بقای کودک لازم است، تنها به جای گوش دادن به ندای درونی (غریزه) که ثمره‌ای جزاضطراب و گوش به زنگی ندارد، با مدد جستن از قوه منطق به مدیریت احساسات و هیجاناتش بپردازد و نیروی عظیم درونی‌اش به نام "مادری" را مدیریت کند تا از مادر کامل به "مادر شایسته " مبدل شود.
من خود به خوبی می‌دانم که جایی که سخن از "مادری" در میان باشد، مادر، همچون ماده شیری برای حفظ بقای کودکش هر کاری خواهد کرد تا حتی قطره اشکی از چشم دلبندش جاری نگردد.
حال که در دورانی با میلیون‌ها سال فاصله از انسان اولیه قرار گرفته‌ایم وقت آن رسیده، به جای آنکه فقط به ندای درونی خویش در امر مادری گوش بسپارید، با استفاده از نکات زیر به مدیریت احساسات مادرانه خود بپردازید.
برای تبدیل شدن از «مادر کامل» به «مادر شایسته» طی کردن مراحل زیر می‌تواند به شما کمک کند تا راحت‌تر این مسیر سرنوشت ساز را پشت سر بگذارید.
۱- آموزش گرفتن
2- از نیروی همسری مددجستن
۳- برای خود وقت گذاشتن
4- اهمیت‌دادن به وضعیت روانی خود

در عصر پیشرفت علم، صنعت و ارتباطات پیچیده اینترنتی، باید بدانیم که حتی "مادری کردن" یک علم است و تنها بر اساس غریزه نمی‌توان به تربیت صحیح کودک خود پرداخت پس نیاز به آموزش مدون داریم.
گاهی ما مادران فقط باگوش دادن به ندای درونیمان، با تمام قوا سعی می‌کنیم گریه کودکمان را ساکت کنیم. ولی علم «فرزندپروری» به ما می‌آموزد:
گاهی باید در مقابل گریه‌ها و قشقرق‌های کودک بی توجه بود تا کودک به سمت بلوغ عاطفی سوق پیدا کند و از نظر روانی رشد یابد.
-باید با شیوه‌های متنوع و صحیح‌تری کودک را از مهر و محبت سیراب کرد. باید به کودک فهماند، او بی قید و شرط دوست داشتنی است. و منع او از بعضی از رفتارها به خاطر بدی نوع رفتار است نه بدی وجود او.
-آنچه رفتارخوب را در کودک نهادینه می‌کند، پاداش به جاست نه رشوه دادن به او.
-در کنار مهر مادری، به دور از خشونت باید اقتدار داشت تا کودک احساس امنیت کند.
-بعضی از رفتارها در بعضی از مقاطع سنی کودک طبیعی است و تنها باید تکنیک مقابله با آن را بیاموزیم تا هم ما و هم تک تک اعضای خانواده روزهایی با آرامش بیشتری را تجربه کنند.
از نیروی همسری مددجستن
مهم‌ترین کاری که یک پدر می‌تواند برای فرزندانش انجام دهد این است که عاشق مادرشان باشد. (تئودر هسبورگ)
یکی از مهمترین وظایف شما پس از به دنیا آوردن کودک، غنا بخشیدن به رابطه عاطفی و رابطه جنسی‌تان است.
-برای خود و همسرتان وقت بگذارید در اولین فرصت، برای ترتیب دادن قرارهای دونفری برنامه ریزی کنید، بدون احساس گناه ازنبود فرزندانتان از قرار خود لذت ببرید.
-به مرور خاطرات عاشقانه خود بپردازید (مثل اولین دیدار، اولین خریدها، اولین مسافرت دو نفری) همیشه اولین‌ها جایگاه ویژه‌ای در ذهن و اعماق وجو ما دارند.
-سعی کنید از هر فرصتی برای ابراز عشق به یکدیگر استفاده کنید مثلاً: بهم پیامک عاشقانه بزنید، شعرهای عاشقانه تلگرام کنید، در طول روز از احوال هم مطلع شوید (بدون ایجاد مزاحمت در سر کار)، صبح‌ها روی آینه برای یکدیگر پیام عاشقانه یا آرزوی موفقیت کاری بگذارید.
برای هم لطیفه آماده کنید، و خلاصه هر آنچه می‌تواند زوجتان را شگفت زده و لبریز از عشق کند.
-برای یکدیگر هدیه بخرید و بهم بفهمانید هنوز درلابه لای روزمرگی‌ها مهمترین مسئله و شخص در زندگی، شریک زندگیتان است.
-از یکدیگر به خاطر زحماتی که برای زندگی مشترکتان می‌کشید تشکر کنید. هر چند در عمل قدر شناسی خود را نشان می‌دهید ولی باید به طور کلامی هم ابراز شود.
در مهمانی‌ها ارادت خود را به همسرتان ابراز کنید. از کلمه زن ذلیل بودن یا متلک‌های وابستگی شدید شما به همسرتان نهراسید، این برچسب‌ها در مقابل عمق بخشیدن به عشق میان شما و همسرتان و ایجاد حس خوشبختی می‌ارزد.
گاهی افراد در پشت این برچسب‌ها حسادتشان نسبت به رابطه‌ای را پنهان می‌کنند.
-در سختی‌های فرزندپروری دوشا دوش یکدیگر باشید نه در مقابل هم (این بازی برنده‌ای نخواهد داشت).
ذکر این نکته حائز اهمیت است که والدینی در امر فرزندپروری موفق خواهند بود که مانند دو بال پرنده هماهنگ با یکدیگر عمل کنند.
-آگاهی خود را از زیرو بم همسرتان گسترش دهید و از دانستنی‌های خود درباره خصوصیات فردی همسرتان به خوبی استفاده کنید.
اگر در مورد بعضی از خصوصیات او آگاهی ندارید و یا آگاهی کمی دارید در محیطی دوستانه در مورد آنها با یکدیگر گفتگو کنید.
-مهم‌ترین مسئله‌ای که در مادری کردن شما تأثیر می‌گذارد، رابطه شما با همسرتان است.
میزان صمیمت و ارتباط عاطفی شما با او در مادری کردنتان ارتباط مستقیم دارد.
خلاصه آنکه بهم عشق بورزید از عشق ورزی جلوی دیدگان کودکان خود نهراسید. چراکه کودکان ما باید عشق ورزی را در کانون گرم خانواده و از مهرورزی زیبای والدین خود بیاموزند.
عشق ورزی آموختنی است و شاید یکی از اصلی‌ترین وظایف والدینی ماست. عشق ورزی در زندگی، بسیاری از سختی‌های راه پر پیچ وخم زندگی را بر ما هموارتر و قابل تحمل‌تر می‌کند.
البته به یاد داشته باشید منظورازعشق ورزی انجام رفتارهای جنسی نیست.
-به رابطه جنسی‌تان اهمیت دهید. اگر بعد از به دنیا آمدن کودک، به خاطر افسردگی پس از زایمان، خستگی شدید ناشی از رسیدگی به کودک و یا هر عامل دیگر رابطه جنسی شما و همسرتان کم‌رنگ شده برای پرشور شدن مجدد آن تلاش کنید.
کم اهمیت جلوه دادن این مسئله در زندگی مشترک، شما و همسرتان را از یکدیگر دور می‌کند. اگر در این راه خودتان نمی‌توانید شرایط را تغییر دهید، از متخصص کمک بگیرید.
-چنانچه با همسر خود اختلاف نظر دارید درباره‌ اختلافاتتان صحبت کنید ولی اگر مدام در حال مشاجره هستید به مشاور خانواده مراجعه کنید تا به طور علمی در جهت رفع مشکلات به شما کمک کند.
کودکان ناراحتی، غم و اضطراب را از لحن صدای شما و تغییرات صورتتان به خوبی متوجه خواهند شد. کودکان با دقت رابطه شما و پدرشان را پیگیری می‌کنند و تغییرات در رابطه را بهتر از هرکس دیگر در می‌یابند.
در صورت تداوم این تغییرات رفتاری بین شما و همسرتان دچار اضطراب و احساس بی پناهی خواهند شد. والدینی که دائم در حال مشاجره هستند این پیام را به کودک می‌دهند که «مامان و بابا دیگر حواسشان به من نیست» و گاهی خود را مقصر این مشاجرات می‌دانند.

به وضعیت روانی خود اهمیت دهید
چنانچه دچار افسردگی پس از زایمان شده‌اید آن را جدی بگیرید و در پی رفع آن باشید. به طور قطع همه ما در طی دوران زندگی خود دچار آسیب‌های روانی شده‌ایم که ما را از درون آزار می‌دهد و گاهی باعث آزار اطرافیانمان نیز خواهد شد. بیشترین آسیب در این راستا به کودک ما اصابت خواهد کرد، چرا که گاهی در اثر خستگی و اضطراب‌های ناشی از دست و پنجه نرم کردن با سختی‌های مادری، کودک، دم دست‌ترین فرد به ماست. گاهی بعضی از رفتارها، ناشی از ناخودآگاه شما است که به آن آگاه نیستید مثل وسواس، اضطراب، انواع ترس‌های غیرمنطقی، خشم‌های درونی که به صورت‌های متفاوت ظهور می‌یابد ومتاسفانه باز هم کودک اولین فرد در معرض آسیب آن قرار می‌گیرد. کودک بی پناهترین موجود است و تنها پناه امنش شما هستید، پس برای رفع این موارد به روانشناس مراجعه کنید و از دغدغه‌های درونی خود با او صحبت کنید، تا هم شما وهم خانواده به آرامش بیشتری برسد ودر راستای آن شما نیزبه سوی مادر شایسته شدن گام بردارید.

مادری می‌تواند به مادر شایسته بدل شود که در کنار وظایف مادری برای خویشتن خویش (جسمی و روحی) وقت بگذارید.
-به چکاپ های سالیانه اهمیت دهید.
-ورزش (پیاده روی، شنا و..) کنید.
-لباس‌های شاد و تمیز بپوشید.
-استحمام روزانه داشته باشید
-به خود استراحت دهید.
خستگی ناشی ازرسیدگی به امور فرزندان و یا کارهای خانه، شب زنده داری‌های پی‌درپی به خاطر بدقلقی‌های کودکان، در کم شدن آستانه تحمل مادران و یا به عبارت دیگر بدخلقی مادران بسیار مؤثر است.
سعی کنید در طول هفته از فرد مطمئنی (مانند، مادر، مادر شوهر، خواهر، دوست مورد اطمینان یا پرستار کودک) که بتواند چند ساعتی امور کودکان را به آنها سپرد تا زمانی برای استراحت و ریلکس کردن شما به وجود آید، کمک بگیرید.
-از عطرهای ملایم استفاده کنید.
-گاهی تغییراتی در ظاهرتان، به نشاط شما کمک خواهد کرد. مطمئن باشید نشاط شما، در نشاط روحی کودکانتان نیز مؤثر خواهد بود.
-مادران شاد و سالم، کودکانی شاد و سالم خواهند داشت.
-موسیقی‌های مورد علاقه‌تان را گوش دهید.
-اگر شاغل هستید تا جایی که امکان دارد کار خود راسبک کنید یا اگر از نظر اقتصادی دچار بحران‌های آنچنانی نمی‌شوید کار خود را کنسل کنید و یا مرخصی بگیرید، به خصوص در دوسال اول زندگی کودکتان. به یاد داشته باشید دوسال اول زندگی کودک، بیشترین تأثیر را در شکل گیری شخصیت آن دارد.
شما می‌توانید در سال‌های آینده شغلتان را از سر بگیرید ولی آسیب‌های روانی ناشی از نبود مادر در کنار کودک و ایجاد اختلال در حس ایمنی کودک نسبت به مادر، گاهی جبران ناپذیر است.