بهم ریختگی اتاق کودک، چگونه حل می شود؟

والدین و بچه ها معمولا در مورد اتاق های بهم ریخته و نا مرتب با هم جر و بحث میکنند.

(( تا اتاقت را تمیز و مرتب نکنی ، نباید بیرون بیایی))

(( چقدر بگویم وسایلت را مرتب کن دیگر خسته شدم))

(( لباس هایت را جمع کن ، تختت را مرتب کن))

والدین و بچه ها معمولا در مورد اتاق های بهم ریخته و نا مرتب با هم جر و بحث میکنند چون والدین میخواهند همه ی وسایل سر جای خود و با نظم و ترتیب باشد ولی برای بچه ها این چیز مهمی نیست.

بچه ها در میان کوهی از لباس ، اسباب بازی ، کتاب و کاغذ از خواب بیدار می شوند ، میخوابند ، بازی میکنند و تکالیف مدرسه ی خود را انجام میدهند. آنها وقتی دوستشان اتاق درهم برهم آنها را می بیند ناراحت نمیشوند و تصور نمیکنند که والدینشان از این موضوع آشفته میشوند.

بچه ها از اتاقی که دیگران آن را مرتب کرده اند خوششان می آید اما دوست ندارند خودشان اتاق را جمع و جور و مرتب کنند زیرا از نظر آنها این کار اهمیتی ندارد و برایشان خوشایند نیست : (( من از مرتب کردن کمد لباس متنفرم.)) ، (( همه ی دوستانم اتاقشان نامرتب است )) ، (( من که میخواهم دوباره بخوابم چرا باید تختم را مرتب کنم؟))

اکثر والدین نمیتوانند فرزندشان را مجبور کنند و معمولا در اینکار موفق نیستند و اگر بتوانند او را وادار کنند که اتاقشان را مرتب کند مسلما از روش های دیگری استفاده کرده اند ، روش هایی مانند : دستمزد دادن ، رشوه های مختلف ، تنبیه یا تهدید کردن : (( اگر اتاقت را مرتب نکنی نمیتوانی دوستانت را به اینجا بیاوری .)) هر کدام از این روش ها موقتا نتیجه ی مطلوب میدهد.

به هرحال ممکن است کودک یک یا دو بار اتاقش را مرتب کند اما بعد از آن این کار را تکرار نکند. شاید با بی حوصلگی مقداری از اینکار را انجام دهد و بقیه ی کارها را نیمه کاره رها کند . بعضی از بچه ها بارها به دلیل تمیز نکردن اتاقشان سرزنش میشوند اما باز هم به این موضوع اهمیت نمیدهند.

والدین معمولا فرزندشان را تهدید میکنند : (( اگر اتاقت را مرتب نکنی من هم لباس هایت را نمی شویم!)) این طرز حرف زدن باعث میشود تا کودک عکس العمل بدی از خود نشان دهد و والدین هم عصبانی شوند اتاق و لباس ها به همان صورت به هم ریخته و نا مرتب باقی بمانند و در عین حال کودک رفتار انتقام جویانه و مغرضانه را از آنها یاد بگیرد و از این روش نتیجه ی خوبی گرفته نشود.

بهترین و صحیح ترین روش این است که در مورد تمیز نگه داشتن اتاق فرزندتان به توافق برسید حتی اگر باعث شود کمی از توقعات خود را پایین بیاورید . اگر او در این سنین نمیتواند اتاقش را مرتب نگه دارد تنبیه و تهدید و به کار بردن الفاظ خشن ، پسندیده و مطلوب نیست . به آرامی با او صحبت کنید و اگر روز سختی را گذرانده اید و اعصابتان ناراحت است از صحبت کردن در مورد مرتب کردن خودداری کنید.

سعی کنید به فرزندتان در این مورد کمک کنید : (( من وسایل کف اتاق را جمع میکنم تو هم کمدت را مرتب کن .)) فرزندتان از اینکه با او همکاری میکنید خوشحال میشود زیرا برای او مرتب کردن یک اتاق به تنهایی کاری دشوار و طاقت فرسا می باشد.میتوانید زمان مشخصی را برای مرتب کردن اتاقش معین کنید : ((تو میتوانی در مدت پانزده دقیقه اتاقت را مرتب کنی؟))

در این مورد حساسیت زیادی نشان ندهید. بعضی روزها در مورد آشفتگی اتاقش به او تذکر دهید بعضی مواقع به آن اهمیت ندهید و در اتاقش را بسته و به روی خود نیاورید و در مورد بهم ریختگی اتاقش بی اعتنا باشید تا خودش آن طور که انتظار دارید در این مورد با شما همکاری کند بهتر است مدتی صبر کنید تا آخر هفته که همه به تمیز کردن اتاق هایشان مشغول میشوند فرا برسد.

توجه داشته باشید که این مشکل تا حدی طبیعی است ممکن است خودتان هم وقتی که در این سن بودید اتاقتان بهم ریخته بوده است. مادری فکر میکرد دخترش شلخته است اما وقتی دخترهای دیگر را در خوابگاه اردو دید بسیار متعجب شد زیرا همه ی وسایل روی زمین ریخته شده بود و بچه ها بدون توجه به این وسایل در هم و برهم خیلی خوشحال و شاد بودند و میگفتند : (( وقتی میخواهیم بخوابیم فقط لباس ها را می ریزیم پایین تخت.))

ده تا سیزده سالگی سال های پر از شگفتی است . در طی این چند سال به طور حتم شما با مشکلاتی رو به رو میشوید در صورتی که فرزندتان در زمینه های دیگر زندگی موفق است بهتر است به مشکل بهم ریختگی اتاقش اهمیت ندهید. هرچه او بزرگ تر میشود به نظم و ترتیب توجه بیشتری نشان میدهد.

منبع: کودک آنلاین