وعده دادن به کودک، امیدوار کننده هستند؟

علل استفاده از وعده های امیدوار کننده برای کودک چیست؟ با ما در ادامه مطلب همراه باشید.
- استرس کمتری را ایجاد می کند. چرا که شنیدن یک قول امیدوار کننده آسان تر و خوشایندتر از شنیدن تهدید است. (نتیجۀ احتمالی کاری را در ذهنتان یک بار به صورت تهدید و بار دیگر به صورت وعده ای امید دهنده بیان کنید، در برابر کدام یک حالت تدافعی می گیرید یا احساس می کنید به شما توهین شده؟)
- باعث می شود فرزندانتان به واسطه موقعیتی که در آن قرار گرفته احساس قدرت کند. ضمناً دلیل تقاضایتان را برای او محرز و مشخص می کند که هر دوی این عوامل باعث کاهش مقاومت و نافرمانی کودک در برابر انجام خواسته شما می شوند.
- وعده های امید دهنده روی پیامدهای مثبت تاکید دارند و استرس کمتری ایجاد می کنند.
- امنیت عاطفی کودک را به خطر نمی اندازند (مگر اینکه آنها را به صورت شرطی بیان کنید، یعنی در صورتی به فرزندتان محبت یا ابراز خوشحالی کنید که حاضر به همکاری با شما باشد).
- وعده های امیدوار کننده باعث می شوند فرزندتان مسئولیت رفتارهای خودش را بپذیرد، چرا که نتایج مثبت تنها در صورتی به وقوع می پیوندند که فرزند شما تا پایان، حاضر به همکاری با شما باشد. به بیان دیگر تجربه نتایج مثبت و دلخواه به عملکرد خود او بستگی دارد.
مادری که نوع بیانش را از حالت تهدیدآمیز به وعده ای امیدوار کننده تغییر داده و گفته بود: "در صورتی می توانی یک ساعت از تلفن همراه استفاده کنی که تکالیفت را تا ساعت هشت انجام دهی"، با عصبانیت و اضطراب پسر ۱۶ ساله اش که این چنین پاسخ داده بود:
"بله، این طوری دیگر نمی توانم تو را مقصر بدانم" مواجه شد، چون به این ترتیب پسر مجبور می شد عواقب رفتارش را بپذیرد.
به این مثال توجه کنید: اگر کارهای روزانه ات را تا ساعت ۴ تمام کنی، می توانی فوتبال بازی کنی (وعدۀ امیدوارکننده). اگر تا ساعت ۴ کارهای روزانه ات را انجام ندهی، اجازه نداری فوتبال بازی کنی (تهدید).
همانطور که می بینید هر دو جمله ارتباط خواست کودک (فوتبال) با خواستۀ والدین (انجام کارهای روزانه تا ساعتی معین) را بیان می کند، جملۀ اول به شکل یک وعدۀ امید دهنده و جملۀ دوم به صورت تهدید بیان شده است.