آشنایی کودکان با شاعران، بد نیست بخوانید

فارس: عدم آشنایی نوجوانان و جوانان با شاعران نامی ایران باعث شناخته نشدن نسل جوان با فرهنگ و تمدن ایران در آن دوران می‌شود و قطعأ جوانان ایران زمین نخواهند توانست از فرهنگ و تاریخ مملکت خود دفاع کنند.

خواجه شمس‌الدین محمدحافظ شیرازی یکی از شاعران و بزرگ مردان شعر و ادب ایران است که در جهان دارای جایگاه ابدی است.

ادبیات بی‌همتا و پر افتخار حافظ همچون گوهری تابناک بر تارک ادبیات ایران درخشیده، چرا که این شاعر سایه دانش و فهم خویش را به دشت پهناور علم و ادب ایران جاوید کرده و همچنان نام ایران زمین را بر سر زبان‌ها جاودان ساخته است.

ایران گهواره تمدن بشریت است و از سالیان دور مهد شاعران و نویسندگان نامداری بوده که در جهان همچون ماه درخشیده‌اند؛ حافظ، فردوسی، نظامی، خیام، رومی، سعدی و جامی نام شاعرانی است که در جهان نام ایران را برای همیشه زنده نگه داشته‌اند.

حافظ بر خلاف شاعر هم عصر خود سعدی شیرازی، که به سرزمین‌های زیادی از جمله عربستان، آفریقای شمالی و هند سفر کرده بود، تقریبأ تمامی عمر خود را در شیراز گذرانده و به شهر خود عشق می‌ورزید. گرچه زندگی حافظ در یکی از پرآشوب‌ترین زمان‌های تاریخ ایران زمین سپری شد، اما او اشعار خود را از گزند «خون و منجلاب» ناشی از جنگ و تهاجم دور نگه داشت؛ حافظ در دوران زندگی خود به شهرت عظیمی در سرتا‌سر ایران دست یافت و اشعارش به مناطقی دور دست همچون هند نیز راه یافت، اما به دلیل غفلت برخی از ناشران و مسئولان کشورمان اشعار این شاعر نامی در ادبیات کودک و نوجوان ورود پیدا نکرد.

اغلب جوانان و نوجوانان کشورمان با حافظ و سعدی طی گذراندن سال‌های تحصیل خود آشنایی پیدا کرده و کمتر اثری به زندگی‌نامه و بررسی اشعار بزرگ مردانی همچون حافظ پرداخته‌اند؛ برخی از آثار کودکان و نوجوانان مربوط به اشعار شاعران نوظهور و نوپدید بوده و کمتر نوجوانی با غزلیات، افکار، عقاید و اندیشه‌های شاعران گذشته ایرانی آشنایی دارد.

عدم آشنایی نوجوانان و جوانان با شاعران نامی ایران باعث شناخته نشدن نسل جوان با فرهنگ و تمدن ایران در آن دوران می‌شود و قطعأ جوانان ایران زمین نخواهند توانست از فرهنگ و تاریخ مملکت خود دفاع کنند.

اگر ناشران و مسئولان فرهنگی محتوای آثار مربوط به ادبیات کودک و نوجوان را به بررسی و شناخت هنرمندان، شاعران و نویسندگان ایرانی اختصاص دهند، قطعأ این فقدان جبران خواهد شد و نسل‌های آینده از فرهنگ و تمدن گذشته ایران غافل نخواهند شد.