حبس نفس در کودکان، علت چیست؟
برخی از کودکان نوپا ممکن است گاهی هنگام نفس کشیدن، نفسشان را برای چند ثانیه حبس کنند و بعد بیرون دهند. این حالت معمولاً به خاطر درد، ترس، نگرانی، عصبانت یا تعجب رخ میدهند. البته گاهی هم وجود زخم یا جراحت موجب این حالت میشود.
نی نی بان: برخی از کودکان نوپا ممکن است گاهی هنگام نفس کشیدن، نفسشان را برای چند ثانیه حبس کنند و بعد بیرون دهند. این حالت معمولاً به خاطر درد، ترس، نگرانی، عصبانت یا تعجب رخ میدهند. البته گاهی هم وجود زخم یا جراحت موجب این حالت میشود.
اگر این حالت به خاطر وجود زخم و جراحت روی دهد، باید بدانید که کودک نفساش را با اراده خودش حبس نمیکند. زمانی که این حالت شروع میشود، احتمالاً کودک به علت نبود اکسیژن کبود میشود و گاهی هم اندکی تشنج میکند و حتی ممکن است چند ثانیه هوشیاری خود را از دست بدهد. وقتی این حالت به پایان رسید و کودک به هوشیاری بازگشت، ابتدا نفس عمیق میکشد و بعد به حالت طبیعی بر میگردد. کودک در این حالت وحشتزده است و ممکن است به خاطر نیاورد که چه اتفاقی برایش افتاده است.
این حمله که میتواند از 2 ماهگی تا 2 سالگی شروع شود، ممکن است چند بار در روز یا فقط در یک موقعیت یا زمان خاص اتفاق بیافتد. گرچه چنین حالتی پدر و مادر کودک را بسیار نگران میکند، مشکلی جدی به حساب نمیآید و اولین باری که این اتفاق میافتد بهتر است با پزشک متخصص کودکتان مشورت کنید.
البته توجه داشته باشید که اگر در این حالت و پس از تشنج، کودک به سختی به حالت عادی بازگشت یا علامت غیر عادی دیگری در این جریان مشاهده کردید، سریعاً به پزشک متخصص مراجعه کنید چون این حالت ممکن است ناشی از نوعی بیماری عصبی باشد. هم چنین اگر این حالت بیشتر از یک دقیقه طول کشید و نتوانستید کودک را به پزشک متخصص خود برسانید، حتما با اورژانس تماس بگیرید.
پزشک آزمایش های مختلفی برای اطمینان از سلامت کودک انجام میدهد. ممکن است یکی از این آزمایشها، آزمایش خون باشد تا مطمئن شود کودک شما دچار کم خونی نیست. در واقع این مشکل در میان کودکانی که از فقر آهن رنج میبرند بسیار شایع است. نوار قلبی و نوار مغزی یکی دیگر از آزمایشهایی است که پزشک توصیه خواهد کرد.
اگر این حالت از بیماری خاصی ناشی نمیشد، بهترین کار برای از بین بردن آن این است که اجازه ندهید کودک بترسد، نگران شود یا احساس ناراحتی کند. آهنگهای خنده دار بخوانید، شکلک در آورید و سعی کنید کودک را خوشحال کنید تا عامل ترس، نگرانی یا ناراحتی از بین برود.
در صورت بروز این حالت ابتدا مطمئن شوید که کودک در محل امنی است و در صورت بروز تشنج صدمهای به او نمیرسد. سپس خونسردی خود را حداقل در همین چند ثانیه، حفظ کنید تا این حمله از بین برود. به خاطر داشته باشید که نگرانی شدید یا توجه بیش از حد به این مسئله موجب قهر و کج خلقی کودک میشود این مسئله میتواند بروز این حملهها را افزایش دهد.
خوشبختانه این حالت خیلی زود و پیش از رفتن به مدرسه از بین میرود، در طولانیترین زمان این حملهها تا 8 سالگی طول میکشند.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼