ایرنا: محقق دانشگاه علوم پزشکی زاهدان گفت: خوددرمانی ازطریق داشتن اعتماد به نفس از مهمترین راههای درمان لکنت زبان در کودکان است.دکتر محمدعلی هادیان در سومین روز از پنجمین همایش سراسری اعصاب کودکان در زاهدان افزود: اختلالات تکلمی دارای علل متعددی نظیر ناشنوایی، عقب ماندگی ذهنی، ضایعات مغزی و به ندرت نارسایی و نقص در دستگاه صوتی است.
وی ادامه داد: کودکان در سنین فراگیری تکلم به این بیماری مبتلا می شوند و ایجاد یا تشدید نقص در سنین دو تا هشت سالگی بیشتر دیده می شود.او گفت: دوزبانه بودن محیط زندگی کودک، فشارهای روانی، عصبی و اجتماعی و ضایعات مغزی از علل لکنت زبان در کودکان است.وی اظهار داشت: خانواده مستبد که کودک و نوجوان را تحت فشار قرار می دهد نیز در ایجاد لکنت زبان موثر است. او با بیان اینکه داروها برای لکنت بی اثر هستنند افزود: اما برخی از آنها در آرامش بخشیدن به کودک تاثیر دارند.وی گفتار درمانی را بهترین و موثرترین راه درمان لکنت برای تمام گروههای سنی ذکر کرد.او ادامه داد: همچنین برطراف کردن اضطراب و دادن آرامش به فرد دچار لکنت، رفتاردرمانی، آرام سخن گفتن و عجله نکردن در بیان مقصود هم در بهبود این بیماری اثر دارد. این محقق افزود: تمسخر اطرافیان، فشارهای عصبی و مشکلات اجتماعی باعث تشدید لکنت زبان در کودکان می شود.وی اظهار داشت: نگرانی اطرافیان به ویژه والدین از وجود لکنت در فرزند خویش و بازگو کردن آن در حضور طفل اثر منفی در بهبود می گذارد.او گفت: لکنت یک بیماری نیست بلکه عارضه ای است که با تمرین و کوشش خود شخص و اطرافیان به سهولت برطرف می شود.
وی ادامه داد: کودکان در سنین فراگیری تکلم به این بیماری مبتلا می شوند و ایجاد یا تشدید نقص در سنین دو تا هشت سالگی بیشتر دیده می شود.او گفت: دوزبانه بودن محیط زندگی کودک، فشارهای روانی، عصبی و اجتماعی و ضایعات مغزی از علل لکنت زبان در کودکان است.وی اظهار داشت: خانواده مستبد که کودک و نوجوان را تحت فشار قرار می دهد نیز در ایجاد لکنت زبان موثر است. او با بیان اینکه داروها برای لکنت بی اثر هستنند افزود: اما برخی از آنها در آرامش بخشیدن به کودک تاثیر دارند.وی گفتار درمانی را بهترین و موثرترین راه درمان لکنت برای تمام گروههای سنی ذکر کرد.او ادامه داد: همچنین برطراف کردن اضطراب و دادن آرامش به فرد دچار لکنت، رفتاردرمانی، آرام سخن گفتن و عجله نکردن در بیان مقصود هم در بهبود این بیماری اثر دارد. این محقق افزود: تمسخر اطرافیان، فشارهای عصبی و مشکلات اجتماعی باعث تشدید لکنت زبان در کودکان می شود.وی اظهار داشت: نگرانی اطرافیان به ویژه والدین از وجود لکنت در فرزند خویش و بازگو کردن آن در حضور طفل اثر منفی در بهبود می گذارد.او گفت: لکنت یک بیماری نیست بلکه عارضه ای است که با تمرین و کوشش خود شخص و اطرافیان به سهولت برطرف می شود.