چرا کودکان کتک می زنند؟
اگر فقط یک کارش را نتواند انجام دهد بقیه کارهای دیگر را هم خراب می کند و جیغ می زند.
پرسش: بنده دختری دارم ۳ ساله،تک فرزند، از زمانی که می تواند جمله بگوید زمانی که ناراحت می شود از جملات منفی در مورد خودش استفاده می کند(مثلاً: من پُرو هستم من بی ادبم و ...) خودش را می زند، توی سرش یا جدیداً دستش را گاز می گیرد یا بعضی از مواقع تف می کند. در هنگام بازی بیشتر کارهایش را انجام میدهد ولی اگر فقط یک کارش را نتواند انجام دهد بقیه کارهای دیگر را هم خراب می کند و جیغ می زند. مثلاً جورابش را می پوشد مقنعه اش را می پوشد کیفش را دستش می گیرد و میخواهد چادرش را سرش کند اگر نتواند خیلی سریع ناراحت شده و همه چیز را از سرش در می آورد و پرت می کند این ور و آن ور. دختر مهربانی است ولی چند وقتی است ناراحت که می شود علاوه بر کارهای بالا بنده و مادرش را هم می زند. اگر با صدای بلند بهش بگی کاری را نکن او هم جیغ می زند. خیلی زود می خواهد به خواسته هایش برسد البته بیشتر مواقع، به شدت همزاد پنداری کرده و تا کسی را می بیند سریع می گوید من فلانی هستم، مثلاً اگر بچه ی خواهرم که کوچکتر از اوست را می بیند یا یادش می کند میگوید من او هستم جدیداً هم به مادرش می گوید تو عمه، بابا عمو و من فاطمه زهرا(بچه خواهرم) و با ما
خاله بازی می کند. با اینکه ما طوری رفتار و گفتار می کنیم که انگار او از همه بالاتر است و ما خیلی دوستش داریم؛ هم بنده و هم مادرش خیلی نوازشش می کنیم، بوسش می کنیم. از جملات مثبت در مقابل رفتارش، حتی رفتارش در زمان های ناراحتیش استفاده می کنیم. در مقابل کارهای اشتباه او نمی گوییم تو بدی بلکه از جمله ی این کارت اشتباه است استفاده می کنیم. حال با این توصیف ها ما در مقابل این فرزند چه رفتاری نشان بدهیم که خودش را نزند، دیگران را نزند، اینقدر نخواهد شبیه دیگران باشد، و صفت های بد به خودش ندهد؟
پاسخ: در مورد زدن دیگران هربار که این کار را انجام داد ۳ دقیقه او را در اتاقی خلوت حبس کنید. درمورد زدن خودش و رفتارهای دیگر او از روش بی توجهی یا بی اعتنایی استفده کنید به این صورت که
تماس چشمی قطع شود
به صورت فیزیکی ازکودک دور شوید
میمیک صورت بیتفاوت باشد
به تمام مطالبی که کودک عنوان میکند بی اعتنا باشید
کم توجهی را فورا عرضه کنید
بی توجهی را ادامه دهید .
تا حذف رفتار آزار دهنده این تکنیک را ادامه دهید.
قبلا به اطلاع بچه برسانید که چه رفتارهایی به اتاق تنها منتهی میشود .
اولین مرحله تنبیه شامل نشستن و نگاه کردن به کودک است .
دومین مرحله تنبیه شامل یاد آوری قانون " زدن ، گاز رفتن ، پرتاب کردن ممنوع" است
سومین مرحله تنبیه شامل تذکر دادن به کودک است : کمی صدای خود را بالا تر از حد معمول برده و به او بگویید :
"اگر یک بار دیگر این کار را بکنی به اتاق تنهایی خواهی رفت ."
اگر کودک مجددا خشونت کرد فرمان رفتن به اتاق تنهایی را صادر کنید
قطعا کودک اوائل که اقتدار، جدیت و مصمم بودن شما را احساس نکرده فرمان شما را اجرا نخواهد کرد .
در این مرحله مجازات فیزیکی تا حد گرفتن شانه ها و بردن به اتاق تنهایی جایز است .
طول زمان در اتاق تنهایی بین۳ تا ۷ دقیقه است ( البته بهتر است رفتار نامناسب قطع شده باشد )
به کودک درزمان رفتن به اتاق تنهایی باید بی اعتنایی کامل شود .
به هیچ وجه در اتاق تنها با کودک وارد بحث یا صحبت نشوید چون کودک دائما سعی میکند شما را تحریک کرده و به بحث بکشاند.
بعد از پایان مجازات دیگر راجع به اینکه چرا مجازات شدی صحبتی نشود .
بعد از پایان وقت به کودک بگوئید : "وقت تنها تمام شد میتوانی بیرون بیایی" . به یاد داشته باشید که زمان بیرون آمدن را شما تعیین می کنید نه کودک .
درب اتاق نباید بسته باشد . همچنین اتاق از نور کافی برخوردار باشد .
بعد از اتاق تنهایی باید کودک را مورد پاداشهای اجتماعی قرار داد .
پاسخ: در مورد زدن دیگران هربار که این کار را انجام داد ۳ دقیقه او را در اتاقی خلوت حبس کنید. درمورد زدن خودش و رفتارهای دیگر او از روش بی توجهی یا بی اعتنایی استفده کنید به این صورت که
تماس چشمی قطع شود
به صورت فیزیکی ازکودک دور شوید
میمیک صورت بیتفاوت باشد
به تمام مطالبی که کودک عنوان میکند بی اعتنا باشید
کم توجهی را فورا عرضه کنید
بی توجهی را ادامه دهید .
تا حذف رفتار آزار دهنده این تکنیک را ادامه دهید.
قبلا به اطلاع بچه برسانید که چه رفتارهایی به اتاق تنها منتهی میشود .
اولین مرحله تنبیه شامل نشستن و نگاه کردن به کودک است .
دومین مرحله تنبیه شامل یاد آوری قانون " زدن ، گاز رفتن ، پرتاب کردن ممنوع" است
سومین مرحله تنبیه شامل تذکر دادن به کودک است : کمی صدای خود را بالا تر از حد معمول برده و به او بگویید :
"اگر یک بار دیگر این کار را بکنی به اتاق تنهایی خواهی رفت ."
اگر کودک مجددا خشونت کرد فرمان رفتن به اتاق تنهایی را صادر کنید
قطعا کودک اوائل که اقتدار، جدیت و مصمم بودن شما را احساس نکرده فرمان شما را اجرا نخواهد کرد .
در این مرحله مجازات فیزیکی تا حد گرفتن شانه ها و بردن به اتاق تنهایی جایز است .
طول زمان در اتاق تنهایی بین۳ تا ۷ دقیقه است ( البته بهتر است رفتار نامناسب قطع شده باشد )
به کودک درزمان رفتن به اتاق تنهایی باید بی اعتنایی کامل شود .
به هیچ وجه در اتاق تنها با کودک وارد بحث یا صحبت نشوید چون کودک دائما سعی میکند شما را تحریک کرده و به بحث بکشاند.
بعد از پایان مجازات دیگر راجع به اینکه چرا مجازات شدی صحبتی نشود .
بعد از پایان وقت به کودک بگوئید : "وقت تنها تمام شد میتوانی بیرون بیایی" . به یاد داشته باشید که زمان بیرون آمدن را شما تعیین می کنید نه کودک .
درب اتاق نباید بسته باشد . همچنین اتاق از نور کافی برخوردار باشد .
بعد از اتاق تنهایی باید کودک را مورد پاداشهای اجتماعی قرار داد .
منبع:
تبیان
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼