بیماریهای مقاربتی در دوران بارداری، چگونه جلوگیری کنیم؟
امروزه در بعضی جوامع از شیوع بیماریهای آمیزشی کاسته شده و در تعدادی دیگر از جوامع میزان شیوع آنها رو به فزونی گذاشته است.
امروزه در بعضی جوامع از شیوع بیماریهای آمیزشی کاسته شده و در تعدادی دیگر از جوامع میزان شیوع آنها رو به فزونی گذاشته است. ضمناً نوع بیماریهای آمیزشی شایع نیز تغییر کرده و انواع خطرناکتر شیوع پیدا کرده اند. بیماریهای آمیزشی (Sexually Transmitted Disease = STD) علاوه از خطرات و عوارض در مردان و خانمهای غیر حامله، یک تهدید بالقوه برای خانمهای حامله (Pregnant Women) و جنین آنها محسوب می شود، طوریکه اگر به موقع تشخیص و درمان نشوند، علاوه از عوارض زیانبار در مادر و جنین، ممکن است حتی جان مادر و جنین را نیز به مخاطره اندازند. بنابراین جهت آگاهی خانمها و والدین بطور اختصار اهمیت بیماریهای آمیزشی در دوران حاملگی توضیح داده می شود.
آیا خانمهای حامله می توانند مبتلا به بیماریهای آمیزشی شوند؟
جواب بله است. همان بیماریهای آمیزشی (Sexually Transmitted Disease = STD) که یک خانم غیر حامله می تواند مبتلا شود، یک خانم حامله نیز می تواند مبتلا شود. حاملگی (Pregnancy) سبب حفاظت خانم یا جنین وی در مقابل بیماریهای آمیزشی نمی شود. اگر یک خانمی در دوران حاملگی مبتلا به بیماریهای آمیزشی شود، می تواند نتایج فاجعه بار و گاها تهدید کننده زندگی هم برای خانم حامله و هم برای جنین وی ایجاد کند. خانمها باید اثرات مضر بیماریهای آمیزشی را بدانند و یاد بگیرند که چگونه خود و فرزندشان را از ابتلا به بیماریهای آمیزشی (STD) حفاظت کنند.
میزان شیوع بیماریهای آمیزشی (STD) در خانمهای حامله (Pregnant Women) چقدر است؟
بنده از آماری که نشان دهنده میزان شیوع بیماریهای آمیزشی در خانمهای حامله ایرانی باشد، خبر ندارم. تبخال تناسلی و عفونت باکتریال واژن در خانمهای حامله خیلی شایع است.
بیماریهای آمیزشی چگونه خانمهای حامله و فرزند آنها را تحت تأثیر قرار می دهند؟
بسیاری از عوارض بیماریهای آمیزشی (STD) در خانمهای حامله (Pregnant Women) مشابه خانمهای غیر حامله می باشند. بیماریهای آمیزشی می توانند سبب سرطان دهانه رحم، هپاتیت مزمن، بیماری التهابی لگن و ناباروری شوند. متأسفانه بسیاری از بیماریهای آمیزشی در خانمهای حامله بدون نشان و علامت هستند، بنابراین تشخیص داده نمی شوند. بیماریهای آمیزشی می توانند از مادر به فرزند قبل از زایمان، حین زایمان و پس از زایمان منتقل شوند. بعضی بیماریهای آمیزشی مثل سیفیلیس از جفت عبور کرده و جنین را در داخل رحم آلوده می کنند. یک تعداد دیگر از بیماریهای آمیزشی مثل سوزاک، کلامیدیا، هپاتیت و تبخال تناسلی هنگام زایمان در حین عبور جنین از کانال زایمانی به وی منتقل می شوند. ویروس HIV یا همان بیماری ایدز هم می تواند از جفت عبور کرده و جنین را در داخل رحم آلوده کند و هم اینکه در حین زایمان بچه را آلوده کند. بر خلاف سایر بیماریهای آمیزشی، ویروس HIV می تواند در حین شیر دادن نیز به بچه منتقل شود. یک خانم حامله که دارای بیماری آمیزشی است، ممکن است دچار زایمان زودرس، پاره شدن کیسه آب و عفونت رحم بعد از زایمان شود.
اثرات مضر بیماریهای آمیزشی (STD) بر روی جنین عبارتند از:
تولد جنین مرده
جنین با وزن کم
التهاب ملتحمه چشم
عفونت خون
آسیب به سیستم عصبی
کوری
کری
هپاتیت حاد
عفونت ریه
مننژیت
بیماری مزمن کبدی
سیروز
بسیاری از عوارض فوق اگر مادر در هنگام حاملگی بررسیهای لازم را انجام دهد قابل پیشگیری هستند.
اقدامات زیر جهت جلوگیری از عوارض بیماریهای آمیزشی الزامی هستند:
بررسی از نظر وجود بیماریهای آمیزشی در اوایل حاملگی
تکرار بررسیها در نزدیکی زایمان
انجام درمانهای لازم
آیا لازم است خانمهای حامله (Pregnant Women) از نظر وجود بیماریهای آمیزشی (STD) بررسی شوند؟
بله. بیماریهای آمیزشی می توانند خانمها از هر طبقه اجتماعی اقتصادی، و با هر میزان تحصیل را گرفتار سازند. در آمریکا مرکز کنترل بیماریها توصیه می کند که هر خانم حامله در اولین ویزیت پس از حامله شدن از نظر بیماریهای آمیزشی زیر بررسی شود:
کلامیدیا
سوزاک
HIV
هپاتیت B
سیفیلیس
خانم حامله باید از پزشک خود بخواهد که از نظر بیماریهای آمیزشی (STD) فوق وی را بررسی نماید، چون بعضی از پزشکان بطور روتین این بررسیها را انجام نمی دهند. امروزه تستهای جدید و بسیار دقیقی وجود دارند که می توانند با دقت زیاد بیماریهای آمیزشی را تشخیص دهند. حتی اگر خانمی در گذشته از نظر بیماریهای آمیزشی مورد بررسی قرار گرفته است، باید با شروع حاملگی مجدداً بررسی شود.
آیا می توان بیماریهای آمیزشی را در دوران حاملگی درمان کرد؟
در دروان حاملگی می توان سوزاک، کلامیدیا، سیفیلیس، تریکوموناس و عفونت باکتریال واژن را با موفقیت درمان کرد. بیماریهای آمیزشی ویروسی مثل تبخال تناسلی و HIV قابل درمان نیستند ولی ممکن است به خانم مبتلا به تبخال تناسلی داروی ضد ویروس تجویز نمود، ولی اگر خانمی مبتلا به ویروس HIV باشد باید قطعاً داروی ضد ویروس دریافت کند. اگر خانمی در هنگام زایمان دارای تبخال تناسلی فعال باشد، جهت جلوگیری از آلوده شدن نوزاد ممکن است سزارین شود. همچنین در بعضی خانمهای مبتلا به ویروس HIV لازم است سزارین انجام شود. اگر تست خانمی برای هپاتیت B منفی است، می تواند در دوران حاملگی واکسن هپاتیت B را تزریق نماید.
یک خانم حامله (Pregnant Women) چگونه می تواند خود را از ابتلا به بیماریهای آمیزشی (STD) حفاظت کند؟
مطمئن ترین راه برای جلوگیری از ابتلا به بیماریهای آمیزشی، اجتناب از نزدیکی است. استفاده از کاندومهای از جنس لاتکس از انتقال ویروس HIV بشدت جلوگیری می کند. اگر کاندومهای لاتکس بطور صحیح و منظم استفاده شوند، می توانند خطر انتقال سوزاک، کلامیدیا و تریکومونا را کاهش دهند. استفاده از کاندومهای لاتکس بطور صحیح و منظم موقعی خطر انتقال سیفیلیس، تبخال تناسلی و شانکر (یک نوع بیماری آمیزشی) را کاهش می دهد که نواحی آلوده توسط کاندوم پوشانده شده باشد.
آیا خانمهای حامله می توانند مبتلا به بیماریهای آمیزشی شوند؟
جواب بله است. همان بیماریهای آمیزشی (Sexually Transmitted Disease = STD) که یک خانم غیر حامله می تواند مبتلا شود، یک خانم حامله نیز می تواند مبتلا شود. حاملگی (Pregnancy) سبب حفاظت خانم یا جنین وی در مقابل بیماریهای آمیزشی نمی شود. اگر یک خانمی در دوران حاملگی مبتلا به بیماریهای آمیزشی شود، می تواند نتایج فاجعه بار و گاها تهدید کننده زندگی هم برای خانم حامله و هم برای جنین وی ایجاد کند. خانمها باید اثرات مضر بیماریهای آمیزشی را بدانند و یاد بگیرند که چگونه خود و فرزندشان را از ابتلا به بیماریهای آمیزشی (STD) حفاظت کنند.
میزان شیوع بیماریهای آمیزشی (STD) در خانمهای حامله (Pregnant Women) چقدر است؟
بنده از آماری که نشان دهنده میزان شیوع بیماریهای آمیزشی در خانمهای حامله ایرانی باشد، خبر ندارم. تبخال تناسلی و عفونت باکتریال واژن در خانمهای حامله خیلی شایع است.
بیماریهای آمیزشی چگونه خانمهای حامله و فرزند آنها را تحت تأثیر قرار می دهند؟
بسیاری از عوارض بیماریهای آمیزشی (STD) در خانمهای حامله (Pregnant Women) مشابه خانمهای غیر حامله می باشند. بیماریهای آمیزشی می توانند سبب سرطان دهانه رحم، هپاتیت مزمن، بیماری التهابی لگن و ناباروری شوند. متأسفانه بسیاری از بیماریهای آمیزشی در خانمهای حامله بدون نشان و علامت هستند، بنابراین تشخیص داده نمی شوند. بیماریهای آمیزشی می توانند از مادر به فرزند قبل از زایمان، حین زایمان و پس از زایمان منتقل شوند. بعضی بیماریهای آمیزشی مثل سیفیلیس از جفت عبور کرده و جنین را در داخل رحم آلوده می کنند. یک تعداد دیگر از بیماریهای آمیزشی مثل سوزاک، کلامیدیا، هپاتیت و تبخال تناسلی هنگام زایمان در حین عبور جنین از کانال زایمانی به وی منتقل می شوند. ویروس HIV یا همان بیماری ایدز هم می تواند از جفت عبور کرده و جنین را در داخل رحم آلوده کند و هم اینکه در حین زایمان بچه را آلوده کند. بر خلاف سایر بیماریهای آمیزشی، ویروس HIV می تواند در حین شیر دادن نیز به بچه منتقل شود. یک خانم حامله که دارای بیماری آمیزشی است، ممکن است دچار زایمان زودرس، پاره شدن کیسه آب و عفونت رحم بعد از زایمان شود.
اثرات مضر بیماریهای آمیزشی (STD) بر روی جنین عبارتند از:
تولد جنین مرده
جنین با وزن کم
التهاب ملتحمه چشم
عفونت خون
آسیب به سیستم عصبی
کوری
کری
هپاتیت حاد
عفونت ریه
مننژیت
بیماری مزمن کبدی
سیروز
بسیاری از عوارض فوق اگر مادر در هنگام حاملگی بررسیهای لازم را انجام دهد قابل پیشگیری هستند.
اقدامات زیر جهت جلوگیری از عوارض بیماریهای آمیزشی الزامی هستند:
بررسی از نظر وجود بیماریهای آمیزشی در اوایل حاملگی
تکرار بررسیها در نزدیکی زایمان
انجام درمانهای لازم
آیا لازم است خانمهای حامله (Pregnant Women) از نظر وجود بیماریهای آمیزشی (STD) بررسی شوند؟
بله. بیماریهای آمیزشی می توانند خانمها از هر طبقه اجتماعی اقتصادی، و با هر میزان تحصیل را گرفتار سازند. در آمریکا مرکز کنترل بیماریها توصیه می کند که هر خانم حامله در اولین ویزیت پس از حامله شدن از نظر بیماریهای آمیزشی زیر بررسی شود:
کلامیدیا
سوزاک
HIV
هپاتیت B
سیفیلیس
خانم حامله باید از پزشک خود بخواهد که از نظر بیماریهای آمیزشی (STD) فوق وی را بررسی نماید، چون بعضی از پزشکان بطور روتین این بررسیها را انجام نمی دهند. امروزه تستهای جدید و بسیار دقیقی وجود دارند که می توانند با دقت زیاد بیماریهای آمیزشی را تشخیص دهند. حتی اگر خانمی در گذشته از نظر بیماریهای آمیزشی مورد بررسی قرار گرفته است، باید با شروع حاملگی مجدداً بررسی شود.
آیا می توان بیماریهای آمیزشی را در دوران حاملگی درمان کرد؟
در دروان حاملگی می توان سوزاک، کلامیدیا، سیفیلیس، تریکوموناس و عفونت باکتریال واژن را با موفقیت درمان کرد. بیماریهای آمیزشی ویروسی مثل تبخال تناسلی و HIV قابل درمان نیستند ولی ممکن است به خانم مبتلا به تبخال تناسلی داروی ضد ویروس تجویز نمود، ولی اگر خانمی مبتلا به ویروس HIV باشد باید قطعاً داروی ضد ویروس دریافت کند. اگر خانمی در هنگام زایمان دارای تبخال تناسلی فعال باشد، جهت جلوگیری از آلوده شدن نوزاد ممکن است سزارین شود. همچنین در بعضی خانمهای مبتلا به ویروس HIV لازم است سزارین انجام شود. اگر تست خانمی برای هپاتیت B منفی است، می تواند در دوران حاملگی واکسن هپاتیت B را تزریق نماید.
یک خانم حامله (Pregnant Women) چگونه می تواند خود را از ابتلا به بیماریهای آمیزشی (STD) حفاظت کند؟
مطمئن ترین راه برای جلوگیری از ابتلا به بیماریهای آمیزشی، اجتناب از نزدیکی است. استفاده از کاندومهای از جنس لاتکس از انتقال ویروس HIV بشدت جلوگیری می کند. اگر کاندومهای لاتکس بطور صحیح و منظم استفاده شوند، می توانند خطر انتقال سوزاک، کلامیدیا و تریکومونا را کاهش دهند. استفاده از کاندومهای لاتکس بطور صحیح و منظم موقعی خطر انتقال سیفیلیس، تبخال تناسلی و شانکر (یک نوع بیماری آمیزشی) را کاهش می دهد که نواحی آلوده توسط کاندوم پوشانده شده باشد.
منبع:
نی نی عسل
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼