علائم سرطان پستانها، عوامل خطرساز
سطح بالای هورمون استروژن خون با افزایش خطر پیشرفت سرطان پستان ارتباط دارد، در صورتی که کاهش سطح آن یک اثر حفاظتی دارد.
دکتر وحید گوهریان فوق تخصص جراحی ریه، تیروئید، سینه و دستگاه گوارش درمورد عوامل خطرساز سرطان سینه و نتایج حاصله می‌گوید.
عوامل خطرساز غیرهورمونی
۱- تماس با اشعه: زنان جوانی که درمان اشعه mantle برای لنفوم هوچکین دریافت کردند تا ۷۵ بار بیش از زنان همسن خودشان خطر سرطان پستان دارند. افراد زنده مانده از انفجار بمب اتمی در ژاپن، طی جنگ جهانی دوم، بروز بالایی از سرطان دارند که احتمالا به علت تغییرات ژنی ناشی از تماس اشعه است. در هر دو حالت، تماس با اشعه در بالغین همزمان با یک دوره تکامل فعال پستان، باعث افزایش بروز سرطان پستان می‌شود.
۲- مصرف الکل: در زنانی که مصرف الکل در آنها رو به افزایش است، خطر سرطان سینه نیز افزایش پیدا می‌یابد. مصرف الکل باعث افزایش سطح استرادیول می‌شود.
۳-غذاهای پر چرب: شواهد نشان می‌دهد که مصرف طولانی مدت غذاهایی که حاوی چربی بالا هستند، به علت افزایش سطوح استروژن سرم، باعث افزایش خطر سرطان پستان می‌شود.
۴- کشیدن سیگار: کشیدن سیگار در زناندو تا سه برابر خطر سرطان پستان را افزایش می‌دهد. جالب است بدانید زنانی که خودشان سیگار نمی‌کشند و به علل مختلف در معرض دود سیگار هستند نیز چند برابر بیشتر به سرطان پستان مبتلا می‌شوند.افزایش این عوامل خطرساز در جامعه ما، ما را بر آن داشت تا با ایجاد یک برنامه‌ریزی منظم و با افراد با تجربه و متخصص و وسایل جدید در مرکز فوق تخصصی درمان‌های نوین، برای شناسایی سرطان پستان در مراحل اولیه گام‌های موثر برداریم که مورد استقبال شدید مردم قرار گرفت.
مدیریت خطر سرطان پستان
چندین تصمیم پزشکی مهم ممکن است بر روی عوامل خطرساز پیشرفته سرطان پستان از زنان موثر باشد. این تصمیمات شامل زمان استفاده از درمان هورمون جایگزین بعد از منوپز، سن شروع غربالگری با مامو گرافی و ام آر آی، زمان استفاده از تاموکسی فن برای پیشگیری از سرطان پستان و زمان انجام ماستکتوی پیشگیرانه برای جلوگیری از سرطان پستان است. در دهه‌های 1980 و1990 استفاده از درمان‌های جایگزینی هورمونی در دوران بعد از منوپز به طور وسیع گسترش یافت (تجویز شد). چون این درمان به طور موثری در کنترل عوامل کمبود استروژن و علائم وازوموتور مثل احساس گرگرفتی، تعریق شبانه، احساس خواب، استوئپورز و تغییرات شناختی نقش داشته است. علاوه بر این، هورمون‌های مکمل باعث کاهش بیماری‌های عروق کرونری می‌شوند. استفاده از ترکیب استروژن و پروژستون در زنانی که رحمشان خارج نشده بود به عنوان درمان استاندارد استفاده شد، چون استروژن به تنهایی باعث افزایش خطر سرطان رحم می‌شود. توجه به طولانی شدن نیمه عمر زنانی که استروژن مصرف کرده‌اند، با توجه به تاثیر این هورمونها بر قلبی عروق یک مطالعه بالینی فاز سه طراحی شد تا به طور قطع میزان خطر در مقایسه با فواید استفاده از درمان جایگزینی هورمونی بعد از دوران منوپوز را بررسی کند. در این مطالعات اثرات رژیم غذایی، مکمل‌های تغذیه‌ای و هورمونها بر خطر سرطان بیماری‌های قلبی عروقی و اختلالات استخوانی بعد از دوران منوپوز بررسی می‌شد.یافته‌های اولیه در سال2002 نشان داد که خطر سرطان پستان بعد از چهار سال استفاده از این هورمونها، سه تا چهاربرابر افزایش می‌یابد، در صورتی که کاهش قابل توجهی در خطرات بیماری‌های عروق کرونری و مغزی رخ نمی‌دهد.گروه دیگری با آنالیز مجدد اطلاعات،52هزار و 750 زن با سرطان پستان را با 108 هزار و411 زن بدون سرطان پستان مقایسه کردند. آنها به این نتیجه رسیدند که هرگونه استفاده از درمان جایگزینی استروژن خطر سرطان پستان را افزایش می‌دهد. آنها همچنین گزارش کردند که خطر سرطان در بین زنانی که در حال استفاده از این هورمونها هستند، افزایش می‌یابد، ولی در کسانی که قبلا استفاده می‌کردند، افزایش خطر وجود ندارد. همچنین با افزایش مدت مصرف استروژن خطر سرطان افزایش می‌یابد.علاوه بر این از مطالعه WHO گزارش شد که استروژن به اضافه پروژسترون بروز سرطان پستان را افزایش می‌دهد.
عوامل خطرساز هورمونی
سطح بالای هورمون استروژن خون با افزایش خطر پیشرفت سرطان پستان ارتباط دارد، در صورتی که کاهش سطح آن یک اثر حفاظتی دارد. عواملی که تعداد سیکل‌های قاعدگی(باعث افزایش سطح هورمون استروژن می‌شوند) را افزایش می‌دهند، شامل قاعدگی زودرس، عدم حاملگی و یائسگی دیررس، با افزایش خطر ارتباط دارند. فعالیت‌های متوسط ورزشی و دوره‌های شیردهی طولانی‌تر، به عنوان عواملی که باعث کاهش تعداد دوره‌های قاعدگی (باعث کاهش سطح هورمون استروژن می‌شوند) می‌شوند، نیز اثر محافظتی دارند. همچنین تمایز نهایی اپیتلیوم پستان با حاملگی کامل، اثر محافظتی دارند، بنابراین اولین حاملگی زنده در سن بالاتر (باعث افزایش سطح هورمون استروژن می‌شود) باعث افزایش خطر سرطان پستان می‌شود. بالاخره یک ارتباط بین چاقی و افزایش خطر سرطان پستان وجود دارد. چاقی با افزایش طولانی مدت سطح هورمون استروژن خون ارتباط دارد، چون بعد از سن یائسگی، منبع اصلی استروژن در زنان، تبدیل اندروستندیون به استروژن در بافت‌های چربی است.
عوامل خطرساز غیرهورمونی
۱- تماس با اشعه: زنان جوانی که درمان اشعه mantle برای لنفوم هوچکین دریافت کردند تا ۷۵ بار بیش از زنان همسن خودشان خطر سرطان پستان دارند. افراد زنده مانده از انفجار بمب اتمی در ژاپن، طی جنگ جهانی دوم، بروز بالایی از سرطان دارند که احتمالا به علت تغییرات ژنی ناشی از تماس اشعه است. در هر دو حالت، تماس با اشعه در بالغین همزمان با یک دوره تکامل فعال پستان، باعث افزایش بروز سرطان پستان می‌شود.
۲- مصرف الکل: در زنانی که مصرف الکل در آنها رو به افزایش است، خطر سرطان سینه نیز افزایش پیدا می‌یابد. مصرف الکل باعث افزایش سطح استرادیول می‌شود.
۳-غذاهای پر چرب: شواهد نشان می‌دهد که مصرف طولانی مدت غذاهایی که حاوی چربی بالا هستند، به علت افزایش سطوح استروژن سرم، باعث افزایش خطر سرطان پستان می‌شود.
۴- کشیدن سیگار: کشیدن سیگار در زناندو تا سه برابر خطر سرطان پستان را افزایش می‌دهد. جالب است بدانید زنانی که خودشان سیگار نمی‌کشند و به علل مختلف در معرض دود سیگار هستند نیز چند برابر بیشتر به سرطان پستان مبتلا می‌شوند.افزایش این عوامل خطرساز در جامعه ما، ما را بر آن داشت تا با ایجاد یک برنامه‌ریزی منظم و با افراد با تجربه و متخصص و وسایل جدید در مرکز فوق تخصصی درمان‌های نوین، برای شناسایی سرطان پستان در مراحل اولیه گام‌های موثر برداریم که مورد استقبال شدید مردم قرار گرفت.
مدیریت خطر سرطان پستان
چندین تصمیم پزشکی مهم ممکن است بر روی عوامل خطرساز پیشرفته سرطان پستان از زنان موثر باشد. این تصمیمات شامل زمان استفاده از درمان هورمون جایگزین بعد از منوپز، سن شروع غربالگری با مامو گرافی و ام آر آی، زمان استفاده از تاموکسی فن برای پیشگیری از سرطان پستان و زمان انجام ماستکتوی پیشگیرانه برای جلوگیری از سرطان پستان است. در دهه‌های 1980 و1990 استفاده از درمان‌های جایگزینی هورمونی در دوران بعد از منوپز به طور وسیع گسترش یافت (تجویز شد). چون این درمان به طور موثری در کنترل عوامل کمبود استروژن و علائم وازوموتور مثل احساس گرگرفتی، تعریق شبانه، احساس خواب، استوئپورز و تغییرات شناختی نقش داشته است. علاوه بر این، هورمون‌های مکمل باعث کاهش بیماری‌های عروق کرونری می‌شوند. استفاده از ترکیب استروژن و پروژستون در زنانی که رحمشان خارج نشده بود به عنوان درمان استاندارد استفاده شد، چون استروژن به تنهایی باعث افزایش خطر سرطان رحم می‌شود. توجه به طولانی شدن نیمه عمر زنانی که استروژن مصرف کرده‌اند، با توجه به تاثیر این هورمونها بر قلبی عروق یک مطالعه بالینی فاز سه طراحی شد تا به طور قطع میزان خطر در مقایسه با فواید استفاده از درمان جایگزینی هورمونی بعد از دوران منوپوز را بررسی کند. در این مطالعات اثرات رژیم غذایی، مکمل‌های تغذیه‌ای و هورمونها بر خطر سرطان بیماری‌های قلبی عروقی و اختلالات استخوانی بعد از دوران منوپوز بررسی می‌شد.یافته‌های اولیه در سال2002 نشان داد که خطر سرطان پستان بعد از چهار سال استفاده از این هورمونها، سه تا چهاربرابر افزایش می‌یابد، در صورتی که کاهش قابل توجهی در خطرات بیماری‌های عروق کرونری و مغزی رخ نمی‌دهد.گروه دیگری با آنالیز مجدد اطلاعات،52هزار و 750 زن با سرطان پستان را با 108 هزار و411 زن بدون سرطان پستان مقایسه کردند. آنها به این نتیجه رسیدند که هرگونه استفاده از درمان جایگزینی استروژن خطر سرطان پستان را افزایش می‌دهد. آنها همچنین گزارش کردند که خطر سرطان در بین زنانی که در حال استفاده از این هورمونها هستند، افزایش می‌یابد، ولی در کسانی که قبلا استفاده می‌کردند، افزایش خطر وجود ندارد. همچنین با افزایش مدت مصرف استروژن خطر سرطان افزایش می‌یابد.علاوه بر این از مطالعه WHO گزارش شد که استروژن به اضافه پروژسترون بروز سرطان پستان را افزایش می‌دهد.
عوامل خطرساز هورمونی
سطح بالای هورمون استروژن خون با افزایش خطر پیشرفت سرطان پستان ارتباط دارد، در صورتی که کاهش سطح آن یک اثر حفاظتی دارد. عواملی که تعداد سیکل‌های قاعدگی(باعث افزایش سطح هورمون استروژن می‌شوند) را افزایش می‌دهند، شامل قاعدگی زودرس، عدم حاملگی و یائسگی دیررس، با افزایش خطر ارتباط دارند. فعالیت‌های متوسط ورزشی و دوره‌های شیردهی طولانی‌تر، به عنوان عواملی که باعث کاهش تعداد دوره‌های قاعدگی (باعث کاهش سطح هورمون استروژن می‌شوند) می‌شوند، نیز اثر محافظتی دارند. همچنین تمایز نهایی اپیتلیوم پستان با حاملگی کامل، اثر محافظتی دارند، بنابراین اولین حاملگی زنده در سن بالاتر (باعث افزایش سطح هورمون استروژن می‌شود) باعث افزایش خطر سرطان پستان می‌شود. بالاخره یک ارتباط بین چاقی و افزایش خطر سرطان پستان وجود دارد. چاقی با افزایش طولانی مدت سطح هورمون استروژن خون ارتباط دارد، چون بعد از سن یائسگی، منبع اصلی استروژن در زنان، تبدیل اندروستندیون به استروژن در بافت‌های چربی است.
پ
منبع:
اصفهان امروز
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼