علت چاق شدن زنان، قبل و بعد از یائسگی
یائسگی رسماً هنگامی که یک زن به مدت ۱۲ ماه دوره قاعدگی نداشته باشد رخ می دهد متوسط سن یائسگی ۵۱ سال است.
افزایش وزن در دوران یائسگی بسیار رایج است بسیاری از عوامل از جمله هورمون، پیری، شیوه زندگی و ژنتیک در آن نقش دارند با این حال، تجربه یائسگی بسیار منحصر به فرد است و از زنی به زن دیگر متفاوت است این مقاله بررسی می کند که چرا برخی از زنان در طول و یا پس از یائسگی افزایش وزن پیدا می کنند.
چرخه زندگی یک زن
چهار دوره تغییرات هورمونی وجود دارد که در طول زندگی یک زن رخ می دهد.
این دوره ها عبارت از قبل از یائسگی، حوالی یائسگی، یائسگی و پس از یائسگی می باشند.
1. قبل از یائسگی
قبل از یائسگی مدت برای زندگی تولید و مثل است زمان باروری از دوران بلوغ آغاز می شود شروع با اولین قاعدگی و در آخر پایان می یابد.
این مرحله حدود ۳۰ - ۴۰ سال طول می کشد.
۲. در محدوده یائسگی
در محدوده یائسگی به معنای واقعی کلمه به معنی "در حوالی یائسگی" است در طول این زمان، سطح استروژن نامنظم شده و پروژسترون رو به کاهش است.
برای یک زن ممکن است در هر زمان یائسگی بین اواسط 30 و اوایل 50 سالگی شروع شود اما این انتقال به طور معمول در 40 سالگی رخ می دهد و 4 - 11 سال طول می کشد.
علائم در حوالی یائسگی عبارتند از:
- گرگرفتگی و عدم تحمل به گرما.
- اختلالات خواب.
- تغییرات چرخه قاعدگی.
- سردرد.
- تغییرات خلق و خوی، از جمله افسردگی، اضطراب و تحریک پذیری.
- افزایش وزن.
3. یائسگی
یائسگی رسماً هنگامی که یک زن به مدت ۱۲ ماه دوره قاعدگی نداشته باشد رخ می دهد متوسط سن یائسگی ۵۱ سال است.
بسیاری از زنان در طول یائسگی بدترین نشانه های خود را تجربه می کنند اما برخی دیگر تشدید نشانه های خود را در سال اول یا دوم پس از یائسگی دارند.
۴. پس از یائسگی
زنان پس از یائسگی بلافاصله پس از یک دوره 12 ماه بدون قاعدگی آغاز می شود ترم یائسگی و پس از یائسگی زنان اغلب به جای یکدیگر استفاده می شود.
با این حال، برخی از تغییرات هورمونی و فیزیکی که ممکن است ادامه یابد پس از یائسگی رخ می دهد.
چگونه تغییرات هورمون بر متابولیسم اثر می گذارد
در طول یائسگی، سطح پروژسترون آهسته و پیوسته کاهش می یابد در حالی که سطح استروژن در نوسان است و تا حد زیادی از روز به روز و حتی در همان روز متفاوت است.
در اوایل دوره در اطراف یائسگی، تخمدانها اغلب تولید مقادیر بسیار بالایی از استروژن می کنند این به خاطر سیگنال بازخورد اختلال بین تخمدانها، غدد هیپوتالاموس و هیپوفیز است.
بعد از آن در دوره در اطراف یائسگی، که قاعدگی نامنظم تر می شوند تخمدان استروژن بسیار کم تولید می کند و در طی یائسگی حتی کمتر نیز می شود.
در عوض، استروژن از آندروژن، مانند تستوسترون ساخته می شود این اتفاق در بافت های دیگر، مانند بافت پستان و مغز می افتد با این حال، میزان استروژن در گردش خون بسیار پایین است.
برخی از مطالعات نشان می دهد که سطح استروژن بالا ممکن است از افزایش چربی حمایت کنند دلیل این است که سطح استروژن بالا با افزایش وزن و چربی بدن بالاتر در طول سال های باروری مرتبط است.
از بلوغ تا یائسگی، زنان تمایل به ذخیره چربی در باسن و ران ها به عنوان چربی زیر پوستی دارند اگر چه سخت می توان آن را از دست داد این نوع از چربی خطر ابتلا به بیماری را خیلی زیاد افزایش نمی دهد.
با این حال، در دوران یائسگی، سطح استروژن پایین سبب ترویج ذخیره چربی در منطقه شکم به عنوان چربی احشایی است که با مقاومت به انسولین، دیابت نوع 2، بیماری های قلبی و سایر مشکلات سلامت ارتباط دارد.
تغییرات وزن در طول یائسگی
تخمین زده شده که زنان به طور متوسط ۲/۵ پوند (۱/۲ کیلوگرم) وزن، در طول انتقال از محدوده یائسگی به دست می آورند.
با این حال، برخی افزایش وزن بیشتری پیدا می کنند متاسفانه، این به نظر می رسد به ویژه برای زنانی که قبلاً اضافه وزن یا چاقی داشتند صادق باشد.
افزایش وزن ممکن است بدون در نظر گرفتن تغییرات هورمونی به عنوان بخشی از پیری رخ دهد.
هنگامی که محققان تغییرات وزن و هورمون را در زنان در طی یک دوره ۳ ساله در سن ۴۲ - ۵۰ ساله بررسی کردند هیچ تفاوتی در میانگین افزایش وزن بین کسانی که همچنان چرخه قاعدگی عادی داشتند و کسانی که وارد یائسگی شدند وجود نداشت.
در بررسی سلامت زنان سراسر کشور (SWAN) در یک مطالعه بزرگ مشاهده شده است که زنان میانسال در سراسر حواشی یائسگی در طول مطالعه، چربی شکم را به دست آوردند و توده عضلانی از دست دادند.
یکی دیگر از عوامل موثر در افزایش وزن در یائسگی ممکن است افزایش اشتها و کالری مصرفی باشد که در پاسخ به تغییرات هورمونی رخ می دهد.
در یک مطالعه پیدا شد که سطح گرلین "هورمون گرسنگی" به طور قابل توجهی در میان زنان در حوالی یائسگی، در مقایسه با زنان در پیش از یائسگی و بعد از یائسگی بالاتر است.
سطوح پایین استروژن در مراحل پایانی یائسگی نیز ممکن است عملکرد لپتین و نوروپپتیدY، هورمون های کنترل احساس سیری و اشتها را مختل می کنند.
بنابراین، زنان در مراحل آخر یائسگی که سطح پایین استروژن دارند ممکن است به خوردن کالری بیشتر و ذخیره چربی هدایت شوند.
اثرات پروژسترون روی وزن در طول دوران گذر از یائسگی زیاد مورد بررسی قرار نگرفته است با این حال، برخی از محققان بر این باورند که ترکیب استروژن و پروژسترون پایین خطر ابتلا به چاقی را بیشتر می تواند افزایش دهد.
تغییرات وزن در طول و پس از یائسگی
تغییرات هورمونی و افزایش وزن ممکن است همچنان در زنان در محدوده یائسگی و یائسگی ادامه یابد.
یکی پیش بینی برای افزایش وزن ممکن است سن در یائسگی باشد.
در یک مطالعه روی بیش از 1900 زن نشان داده است که کسانی که زودتر از سن متوسط 51 سالگی وارد یائسگی شدند چربی بدن کمتری داشتند.
علاوه بر این، چندین عوامل دیگر که ممکن است به افزایش وزن پس از یائسگی کمک کند وجود دارد.
زنان پس از یائسگی به طور کلی از زمانی که آنها جوان بودند کمتر فعال هستند که این عدم فعالیت باعث کاهش مصرف انرژی و منجر به از دست دادن توده عضلانی می شود.
زنان یائسه نیز غالباً سطح انسولین ناشتا و مقاومت به انسولین بالاتر دارند که سبب افزایش وزن و افزایش خطر بیماری قلبی می شود.
اگر چه استفاده از آن مورد بحث است ولی درمان جایگزین هورمونی در کاهش چربی شکم و بهبود حساسیت به انسولین در طی و بعد از یائسگی اثر نشان داده است.
به خاطر داشته باشید که این به طور میانگین در مطالعات یافت شده و در همه زنان صدق نمی کند و بین افراد متفاوت است.
چگونه از افزایش وزن در نزدیکی یائسگی جلوگیری کنیم
در اینجا چند کار که شما می توانید برای جلوگیری از افزایش وزن در حوالی یائسگی انجام دهید اورده می شود.
کاهش کربوهیدرات:
کاهش کربوهیدرات به منظور کاهش افزایش چربی شکم ( عامل مشکلات متابولیکی ) می باشد.
اضافه کردن فیبر:
یک رژیم غذایی با فیبر بالا شامل بذر کتان، ممکن است حساسیت به انسولین را بهبود بخشد.
کار کردن:
مشغول تمرین های قدرتی برای بهبود ترکیب بدن، افزایش قدرت و ساخت و حفظ عضلات باشید.
استراحت و آرامش:
به منظور حفظ و تحت کنترل قراردادن هورمون ها و اشتها سعی کنید قبل از خواب آرامش داشته و خواب کافی داشته باشید
اگر شما این مراحل را دنبال کنید حتی ممکن است در طول این دوره وزن نیز از دست بدهید.
چرخه زندگی یک زن
چهار دوره تغییرات هورمونی وجود دارد که در طول زندگی یک زن رخ می دهد.
این دوره ها عبارت از قبل از یائسگی، حوالی یائسگی، یائسگی و پس از یائسگی می باشند.
1. قبل از یائسگی
قبل از یائسگی مدت برای زندگی تولید و مثل است زمان باروری از دوران بلوغ آغاز می شود شروع با اولین قاعدگی و در آخر پایان می یابد.
این مرحله حدود ۳۰ - ۴۰ سال طول می کشد.
۲. در محدوده یائسگی
در محدوده یائسگی به معنای واقعی کلمه به معنی "در حوالی یائسگی" است در طول این زمان، سطح استروژن نامنظم شده و پروژسترون رو به کاهش است.
برای یک زن ممکن است در هر زمان یائسگی بین اواسط 30 و اوایل 50 سالگی شروع شود اما این انتقال به طور معمول در 40 سالگی رخ می دهد و 4 - 11 سال طول می کشد.
علائم در حوالی یائسگی عبارتند از:
- گرگرفتگی و عدم تحمل به گرما.
- اختلالات خواب.
- تغییرات چرخه قاعدگی.
- سردرد.
- تغییرات خلق و خوی، از جمله افسردگی، اضطراب و تحریک پذیری.
- افزایش وزن.
3. یائسگی
یائسگی رسماً هنگامی که یک زن به مدت ۱۲ ماه دوره قاعدگی نداشته باشد رخ می دهد متوسط سن یائسگی ۵۱ سال است.
بسیاری از زنان در طول یائسگی بدترین نشانه های خود را تجربه می کنند اما برخی دیگر تشدید نشانه های خود را در سال اول یا دوم پس از یائسگی دارند.
۴. پس از یائسگی
زنان پس از یائسگی بلافاصله پس از یک دوره 12 ماه بدون قاعدگی آغاز می شود ترم یائسگی و پس از یائسگی زنان اغلب به جای یکدیگر استفاده می شود.
با این حال، برخی از تغییرات هورمونی و فیزیکی که ممکن است ادامه یابد پس از یائسگی رخ می دهد.
چگونه تغییرات هورمون بر متابولیسم اثر می گذارد
در طول یائسگی، سطح پروژسترون آهسته و پیوسته کاهش می یابد در حالی که سطح استروژن در نوسان است و تا حد زیادی از روز به روز و حتی در همان روز متفاوت است.
در اوایل دوره در اطراف یائسگی، تخمدانها اغلب تولید مقادیر بسیار بالایی از استروژن می کنند این به خاطر سیگنال بازخورد اختلال بین تخمدانها، غدد هیپوتالاموس و هیپوفیز است.
بعد از آن در دوره در اطراف یائسگی، که قاعدگی نامنظم تر می شوند تخمدان استروژن بسیار کم تولید می کند و در طی یائسگی حتی کمتر نیز می شود.
در عوض، استروژن از آندروژن، مانند تستوسترون ساخته می شود این اتفاق در بافت های دیگر، مانند بافت پستان و مغز می افتد با این حال، میزان استروژن در گردش خون بسیار پایین است.
برخی از مطالعات نشان می دهد که سطح استروژن بالا ممکن است از افزایش چربی حمایت کنند دلیل این است که سطح استروژن بالا با افزایش وزن و چربی بدن بالاتر در طول سال های باروری مرتبط است.
از بلوغ تا یائسگی، زنان تمایل به ذخیره چربی در باسن و ران ها به عنوان چربی زیر پوستی دارند اگر چه سخت می توان آن را از دست داد این نوع از چربی خطر ابتلا به بیماری را خیلی زیاد افزایش نمی دهد.
با این حال، در دوران یائسگی، سطح استروژن پایین سبب ترویج ذخیره چربی در منطقه شکم به عنوان چربی احشایی است که با مقاومت به انسولین، دیابت نوع 2، بیماری های قلبی و سایر مشکلات سلامت ارتباط دارد.
تغییرات وزن در طول یائسگی
تخمین زده شده که زنان به طور متوسط ۲/۵ پوند (۱/۲ کیلوگرم) وزن، در طول انتقال از محدوده یائسگی به دست می آورند.
با این حال، برخی افزایش وزن بیشتری پیدا می کنند متاسفانه، این به نظر می رسد به ویژه برای زنانی که قبلاً اضافه وزن یا چاقی داشتند صادق باشد.
افزایش وزن ممکن است بدون در نظر گرفتن تغییرات هورمونی به عنوان بخشی از پیری رخ دهد.
هنگامی که محققان تغییرات وزن و هورمون را در زنان در طی یک دوره ۳ ساله در سن ۴۲ - ۵۰ ساله بررسی کردند هیچ تفاوتی در میانگین افزایش وزن بین کسانی که همچنان چرخه قاعدگی عادی داشتند و کسانی که وارد یائسگی شدند وجود نداشت.
در بررسی سلامت زنان سراسر کشور (SWAN) در یک مطالعه بزرگ مشاهده شده است که زنان میانسال در سراسر حواشی یائسگی در طول مطالعه، چربی شکم را به دست آوردند و توده عضلانی از دست دادند.
یکی دیگر از عوامل موثر در افزایش وزن در یائسگی ممکن است افزایش اشتها و کالری مصرفی باشد که در پاسخ به تغییرات هورمونی رخ می دهد.
در یک مطالعه پیدا شد که سطح گرلین "هورمون گرسنگی" به طور قابل توجهی در میان زنان در حوالی یائسگی، در مقایسه با زنان در پیش از یائسگی و بعد از یائسگی بالاتر است.
سطوح پایین استروژن در مراحل پایانی یائسگی نیز ممکن است عملکرد لپتین و نوروپپتیدY، هورمون های کنترل احساس سیری و اشتها را مختل می کنند.
بنابراین، زنان در مراحل آخر یائسگی که سطح پایین استروژن دارند ممکن است به خوردن کالری بیشتر و ذخیره چربی هدایت شوند.
اثرات پروژسترون روی وزن در طول دوران گذر از یائسگی زیاد مورد بررسی قرار نگرفته است با این حال، برخی از محققان بر این باورند که ترکیب استروژن و پروژسترون پایین خطر ابتلا به چاقی را بیشتر می تواند افزایش دهد.
تغییرات وزن در طول و پس از یائسگی
تغییرات هورمونی و افزایش وزن ممکن است همچنان در زنان در محدوده یائسگی و یائسگی ادامه یابد.
یکی پیش بینی برای افزایش وزن ممکن است سن در یائسگی باشد.
در یک مطالعه روی بیش از 1900 زن نشان داده است که کسانی که زودتر از سن متوسط 51 سالگی وارد یائسگی شدند چربی بدن کمتری داشتند.
علاوه بر این، چندین عوامل دیگر که ممکن است به افزایش وزن پس از یائسگی کمک کند وجود دارد.
زنان پس از یائسگی به طور کلی از زمانی که آنها جوان بودند کمتر فعال هستند که این عدم فعالیت باعث کاهش مصرف انرژی و منجر به از دست دادن توده عضلانی می شود.
زنان یائسه نیز غالباً سطح انسولین ناشتا و مقاومت به انسولین بالاتر دارند که سبب افزایش وزن و افزایش خطر بیماری قلبی می شود.
اگر چه استفاده از آن مورد بحث است ولی درمان جایگزین هورمونی در کاهش چربی شکم و بهبود حساسیت به انسولین در طی و بعد از یائسگی اثر نشان داده است.
به خاطر داشته باشید که این به طور میانگین در مطالعات یافت شده و در همه زنان صدق نمی کند و بین افراد متفاوت است.
چگونه از افزایش وزن در نزدیکی یائسگی جلوگیری کنیم
در اینجا چند کار که شما می توانید برای جلوگیری از افزایش وزن در حوالی یائسگی انجام دهید اورده می شود.
کاهش کربوهیدرات:
کاهش کربوهیدرات به منظور کاهش افزایش چربی شکم ( عامل مشکلات متابولیکی ) می باشد.
اضافه کردن فیبر:
یک رژیم غذایی با فیبر بالا شامل بذر کتان، ممکن است حساسیت به انسولین را بهبود بخشد.
کار کردن:
مشغول تمرین های قدرتی برای بهبود ترکیب بدن، افزایش قدرت و ساخت و حفظ عضلات باشید.
استراحت و آرامش:
به منظور حفظ و تحت کنترل قراردادن هورمون ها و اشتها سعی کنید قبل از خواب آرامش داشته و خواب کافی داشته باشید
اگر شما این مراحل را دنبال کنید حتی ممکن است در طول این دوره وزن نیز از دست بدهید.
منبع:
برترین ها
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼