مشکلات شنوایی در کودکان، پایان زمان طلایی
یک شنوایی شناس مشکلات گفتاری را یکی از نتایج مشکلات شنوایی در کودکان دانست.
یک شنوایی شناس مشکلات گفتاری را یکی از نتایج مشکلات شنوایی در کودکان دانست و گفت: ۵ سالگی پایان زمان زبان آموزی است.
گیتاموللی شنوایی شناس تصریح کرد: بچه‌های کم شنوا کودکانی هستند که دچار کم شنوایی حسی عصبی هستند و عموماً کودکانی هستند که کم شنوایی حسی- عصبی دارند چرا که ما دو نوع کم شنوایی داریم.
وی افزود: کم شنوایی اگر مربوط به گوش خارجی و میانی باشد عنوان کم شنوایی انتقالی به خود می‌گیرد که این نوع قابل درمان است و نوع درمان نیز درمان پزشکی است که شامل دارو درمانی و جراحی می‌شود.
موللی گفت: اگر کسی کم شنوایی حسی عصبی داشته باشد و گوش داخلی، مغز و راه‌های عصبی ایراد داشته باشد غیرقابل درمان پزشکی بوده و درمان ناپذیر است و تنها کاری که می‌توان انجام داد این است که به سرعت تشخیص داده شود و از وسایل کمک شنوایی استفاده کرد.
این شنوایی شناس تصریح کرد: وسایل کمک شنوایی این افراد عموماً سمعک است و اگر سمعک به هیچ وجه جواب نداد که به معنی نداشتن قابلیت شنوایی در فرد است؛ می‌شود از پروسه کاشت حلزون استفاده کرد و بلافاصله باید توانبخشی صورت گیرد پس توانبخشی بسیار سریع باید با همیاری خانواده آغاز شود و بسیار فشرده تا بتوانیم نتایج مورد نظر در شنوایی را دست یابیم.
وی خاطرنشان کرد: در کودکان حدود 10 سال دیگر امکان هیچ کاری وجود ندارد و کودک امکان زبان آموزی ندارد و کاری از دست هیچ کس بر نخواهد آمد ولی باز هم بچه 10 ساله‌ای که مراجعه می‌کند تمام تلاشمان را می کنیم ولی او هیچگاه نخواهد توانست مانند یک کودک شنوای هم سن و سال خود رفتار کند.
موللی تأکیدکرد: متأسفانه ما تعداد بسیار زیادی بچه‌هایی در مدارس داریم که تشخیص کم شنوایی دیرهنگام بوده است و دستگاه کمک شنوایی مناسبی در دسترسشان نبوده است و به همین دلیل زبان را نیاموخته‌اند و نه تنها نمی‌توانند صحبت کنند بلکه زبانی در مغزشان شکل نگرفته که به صورت کلام از دهانشان خارج شود و این کودکان به زبان اشاره وابسته هستند.
این شنوایی شناس تصریح کرد: بعد از 5 سالگی مغز برای یادگیری زبان مسدود می‌شود و در 5 سالگی نیز تا حدی می‌توان این کار را انجام داد اما برخی می‌گویند تا 9 سالگی نیز راه‌هایی وجود دارد، ضمن اینکه قدرت مغز بسیار بالاست و در هر سنی آموزش وجود دارد ولی انتظار ما به اندازه سن همان بچه است.
وی افزود: با روش‌های خاصی باید به کودک کم شنوا کمک کرد و یکی از روش‌های موجود که خیلی هم در ایران بر روی آن کار نشده است گفتار نشانه دار است که با تکیه بر بینایی به کودک کمک می‌کند تا زبان را یاد بگیرد.
موللی تصریح کرد: زبان فقط زبان گفتار نیست، زبان چیزی است که با آن زندگی می‌کنیم و نیازهایمان، احساساتمان را بیان می‌کنیم، خرید می‌کنیم با دوستمان صحبت می‌کنیم رازهایمان و غصه‌هایمان را می‌گوییم و آموزش می‌بینیم، ازدواج می‌کنیم.
این شنوایی شناس تأکید کرد: بنابراین بچه‌هایی که زبان ندارد در واقع معلول هستند یعنی اگر آموزش به یک کودک کم شنوا ارائه نکنیم یک معلول به جامعه تحویل داده‌ایم و این افراد در طول زندگی مشکل زیادی دارند.
منبع:
جام جم
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼