ابتلا به سرخجه در نوزادان، علائم

اگر سر و صورت و بدن کودکتان جوش‌های ریز قرمز‌رنگی زده و کمی تب دارد و بی‌قراری می‌کند به بیماری سرخجه مشکوک شوید و تصور نکنید که او کهیر زده است. البته واکسن این بیماری شامل یکی از همان واکسن‌های پنج‌گانه‌ای است که به کودک می‌زنند اما هنوز در بسیاری از مناطق ایران این بیماری مشاهده می‌شود.

دکتر عطیه قره‌باغی، درباره بروز بیماری سرخجه می‌گوید:«عامل بیماری سرخجه ویروسی است و به صورت جوش‌های کوچک قرمز همراه با تبی ۲ تا ۳ روزه بروز می‌کند. ضایعات این بیماری شبیه بیماری‌سرخک است و حالت زبری دارد به همین دلیل به آن سرخک ۳ روزه هم می‌گویند.»

علائم سرخجه از سر و صورت شروع شده و سپس در همه نقاط بدن گسترش می‌یابد. به همین دلیل دکتر قره‌باغی می‌گوید:« در اثر این بیماری ممکن است غدد لنفاوی عفونت کنند و یا نواحی پشت گوش و ناحیه‌ی گردن متورم شوند و کودک بی‌قراری کند و سردرد و آبریزش داشته باشند. البته در بزرگسالان این علائم خفیف‌تر هستند. این بیماری با ترشحات دهان و بینی منتقل می‌شود و چون بچه‌ها مسائل بهداشتی را زیاد رعایت نمی‌کنند، ویروس سرخجه به راحتی منتقل می‌شود.»

از زمانی که فرد به سرخجه مبتلا می‌شود تا زمانی که ضایعات آن روی بدن بروز کنند، ممکن است ۲ هفته‌طول بکشد. بر همین اساس قره‌باغی می‌گوید:« ویروس سرخجه به مدت ۲ هفته تا ۱۶ روز ممکن است در بدن فرد مبتلا نهفته باشد و سپس بروز کند. دوره انتقال این بیماری از یک هفته قبل از بروز ضایعات تا ۴ روز بعد از آن است اما نوزادانی که همراه با این بیماری به دنیا می‌آیند، ممکن است دوره‌ی انتقال ۲ تا ۳ ماهه داشه باشند.»

سرخجه ممکن است در هر سنی بروز کند و حتی ممکن است مادرزادی باشد و جنین در شکم مادر به این بیماری مبتلا باشد. اما این جنین ممکن است در زمان به دنیا آمدن نابینا باشد، آب‌مروارید یا عقب‌ماندگی ذهنی داشته باشد.

مادران بارداری که قبلا به سرخجه مبتلا نشده‌اند مخصوصا در سه ماهه اول، نباید با کودکان مبتلا به این بیماری تماس داشته باشند و یا در محلی بمانند که بچه‌های زیادی به آن مبتلا شده‌اند. البته درباره این خانم‌های باردار، واکسیناسیون زمان ازدواج انجام می‌شود که واکسن سرخجه هم جزو آنها است کند.

قره‌باغی درباره ابتلای مادران باردار به سرخجه می‌گوید:« اگر خانم بارداری که به سرخجه مبتلا شده، به موقع به بیماری خود پی ببرد و به مرکز بهداشت مراجعه کند، به او ایمونوگلوبولین تزریق می‌کنند. همچنین اگر خانمی در منطقه‌ای باشد که میزان شیوع بیماری سرخجه در آنجا بالا است، باید قبل از بارداری آزمایش خون انجام دهد تا مشخص شود چقدر در برابر این بیماری ایمن است.»
اگر کسی در بچگی به سرخجه مبتلا شده باشد، در تمام عمرش نسبت به آن مصون می‌ماند. اما درمان سرخجه و اکثر بیماری‌های ویروسی به صورت درمان حمایتی است و بیمار باید تنها با استراحت، مراقبت‌های بهداشتی، پاشویه و خوردن مایعات، دوره‌ی بیماری را بگذراند تا بدن به‌طور خودکار آنتی‌بادی مربوط به این بیماری را بسازد.