مصرف آنتی بیوتیک برای نوزادان، چه عواقبی دارد؟

نوزادان با باکتری‌های مفیدی که در روده‌شان وجود داشته و به هضم مواد غذایی و کنترل باکتری‌های بیماری‌زا کمک می‌کنند، به دنیا می‌آیند. این مجموعه بی‌نظیر از باکتری‌ها به عواملی مانند تغذیه با شیر مادر یا شیر خشک و نوع زایمان (طبیعی یا سزارین) وابسته است.

در ۵ سال گذشته محققان دریافته‌اند که ممکن است ارتباطی بین مقدار و نوع باکتری‌های روده و افزایش وزن وجود داشته باشد. هنگامی که تعدادی از باکتری‌های خوب کاهش می‌یابند، انواع دیگری از باکتری که در روده زندگی می‌کردند، رشد می‌کنند. این باکتری‌های جدید بیماری‌زا نیستند اما می‌توانند سبب افزایش جذب انرژی، کاهش سوخت و ساز و میزان بسیار کمی التهاب شوند. وقتی آنتی‌بیوتیک تجویز می‌شود هر دو نوع باکتری مفید و مضر در بدن از بین رفته و محیط زیست بافت چربی به گونه‌ای تغییر می‌کند که به سختی این روند برگشت‌پذیر است و درنتیجه شخص چاق می‌شود. این امر می‌تواند توضیح دهنده این نکته باشد که چرا به محض آنکه شخصی چاق می‌شود کاهش وزن و حفظ وزن کاهش یافته دشوار می‌شود.

در حال حاضر بیشتر متخصصان اطفال در مورد تجویز بیش از اندازه آنتی‌بیوتیک دقیق هستند. به اعتقاد محققان والدین باید در کنار متخصصان اطفال در مورد مفید یا مضر بودن تجویز آنتی‌بیوتیک برای کودک تصمیم‌گیری کنند، زیرا آنتی‌بیوتیک‌ها در درمان بیشتر عفونت‌های دستگاه تنفس فوقانی و گوش موثر نیستند. این عفونت‌ها از شایع‌ترین علل مراجعه کودکان به پزشک محسوب می‌شوند.

آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند به علت تغییر باکتری‌های روده سبب بروز ناراحتی‌های معده و اسهال شوند. برخی مطالعات نشان داده‌اند که دریافت پروبیوتیک‌ها یا ماست حاوی پروبیوتیک می‌تواند در حفظ باکتری‌های مفید روده بعد از درمان آنتی‌بیوتیکی مفید باشند. با این حال شواهدی مبنی بر تاثیر این روش در پیشگیری از افزایش وزن وجود ندارد.