نحوه برخورد با کودکان بداخلاق (۱)

مسلما از كودك نوپای خود نمی‌توانید توقع داشته باشید كه با وجود گرسنگی، در یك فروشگاه مواد غذایی پا به پای شما راه برود، به خوراكی‌ها نگاه كند و دست به هیچ كدام از آنها نزند! ذهن یك كودك گرسنه قادر به تجزیه و تحلیل این موضوع نیست كه چیزی به زمان شام نمانده است و باید كمی صبر كند.

كم‌خوابی یا گرسنگی كودك برابر با سیل اشك‌هایی است كه از چشمانش جاری می‌شود، بنابراین:

نیازهای اولیه او را برآورده سازید. به او آب و غذا بدهید و بگذارید به میل خودش آنها را انتخاب كند و در انتخاب خوراكی نظر خود را تحمیل نكنید.

صبور و خونسرد باشید
سرآسیمگی و آشفتگی‌های شما فقط آتش شكایت و نق نق‌های كودك شما را شعله‌ور می‌سازد.

امكان راحتی او را فراهم سازید.
گاهی اوقات تنها چیزی كه به كج‌خلقی‌ كودك پایان می‌دهد و باعث می‌شود او آرام به خواب برود، آغوش گرم و پرمحبت شماست. كمی نوازش تمام آن چیزی است كه او نیاز دارد.

ترس كودك خود را شناسایی كنید.
هر چیزی كه باعث ترس كودك‌تان می‌شود، برای او بسیار واقعی و جدی است و وقتی بداند شما او را درك می‌كنید و ترس او را می‌فهمید، احساس راحتی و ایمنی بیشتری می‌‌كند.

با نگاه‌های خشونت‌بار خود او را نترسانید.
گاهی اوقات با نوع نگاه خود و یا یك جمله كوتاه مثل «صبر كن برسیم خونه» موجب ترس و دلهره كودك می‌شوید؛ در حالی كه می‌توانید با صدایی بسیار ملایم و آرام به او بگویید: «یك كم دیگه صبر كن تا برسیم خونه». كودكان چیزی از رفتارهای درست و نادرست نمی‌دانند.

وقتی كه متولد می‌شوند، از قوانین و مقررات مربوط به بزرگ‌ترها خبر ندارند. دنیا برای آنها صحنه بازی است. از نقاشی كردن روی دیوارها لذت می‌برند و شاد می‌شوند و با پاره كردن دستمال كاغذی و كاغذ سرگرم می‌شوند. آنها آنقدر ریخت و پاش می‌كنند تا كم‌كم یاد بگیرند، بزرگ شوند و دنیا را بشناسند.

نیاز آنها به كاوش كردن و كنجكاوی كاملا طبیعی است. بنابراین حتی اگر یك كودك سه ساله بداند كه نباید روی میز را خط خطی كند، ممكن است نتواند جلوی خودش را بگیرد و این كار را انجام دهد.

برخی قوانین روشن و واضح و انتظارات خود را برای او مشخص كنید.

قبل از آنكه یك رفتار یا یك اتفاق ناخوشایند بروز كند، می‌توانید با نرمی و مهربانی بسیار به او بگویید: «همیشه یادت باشد كه فقط روی كاغذ نقاشی بكشی»

دقیق باشید
وقتی كه كودك‌تان چهارسالگی را تمام می‌كند، دیگر می‌توانید برخی از حرف‌هایتان را به او بگویید و بدانید كه می‌تواند شما را درك كند. شاید مجبور باشید ساعاتی كنار او نباشید؛ پس به او بگویید كه مجبورید برای انجام كاری مدتی از او دور باشید؛ اما به محض بازگشت‌تان صددرصد وقت‌تان را به او اختصاص دهید.

وقتی كه تلفنی به او می‌گویید همین الان می‌رسم و نیم ساعت طول می‌كشد تا به خانه برسید، مسلماً اعتماد او به حرف‌های شما از بین می‌رود و كج‌ خلقی‌هایش شروع می‌شود.

احساسات خود را به او نشان دهید.
بدون هیچ خجالت و یا شرمندگی احساس خود را از آنچه می‌بینید، بیان كنید (وقتی كه خط خطی‌های ماژیكی را روی در و دیوار می‌بینم، خیلی عصبانی می‌شوم)؛ سپس كمی مكث كنید تا او نسبت به كاری كه كرده كمی فكر كند و به عواقب آن بیندیشد.

عامل ترس
حتی خوش‌اخلاق‌ترین و بهترین كودكان نیز به هنگام ترس، كج رفتار و بداخلاق می‌شوند. گاهی چیزهایی كه برای كودك خود می‌خریم، ممكن است باعث ترس او شود. گاهی نیز كودكان هنگام قرار گرفتن در میان جمع می‌ترسند و شروع به گریه كردن می‌كنند؛ در حالی كه دیگران فقط قصد بغل‌كردن و محبت كردن دارند. كودكان از قرار گرفتن در آغوش كسانی كه نمی‌شناسند، احساس ترس می‌كنند.

انتظارات رفتاری و اخلاقی خود را برای كودك‌تان روشن كنید.
یكی از نشانه‌های بزرگ شدن این است كه عملكرد ما از روی احساسات‌مان نباشد. وقتی كه كودك سه‌ساله شما از رفتار لوس و بی‌ادبانه‌اش با گفتن جمله خجالت می‌كشم، دفاع می‌كند، بهتر است به او بگویید: «خوب است كه خجالت می‌كشی، اما باید با ادب رفتار كنی.» برخی از پدر و مادرها یك عروسك خاص را انتخاب می‌كنند و به كودك خود می‌گویند كه این عروسك شب‌ها با همه هیولاها جنگ می‌كند و همه آنها را نابود می‌كند!..

ادامه دارد...