نحوه مراقبت از کودک، تاثیر توجه والدین

کودک دلبندمان تا سه سالگی نیاز به مراقبت ویژه دارد.مراقبت سایه به سایه مادر از کودک تا سه سالگی او نقش بسیار زیادی در تربیت و عواطف او دارد. پدیده دلبستگی در شیرخواران از ۸ ماهگی شروع میشود و پایان این پدیده ۳ سالگی است، در این دوران مراقبت از کودک باید همه جانبه باشد و مادر به لحاظ تماس چشمی، لمس، در دسترس بودن در تمام اوقات شبانه روز باید وجود داشته باشد.چنین کودکی پدیده دلبستگی را به خوبی طی میکند، اضطراب او کاهش مییابد و دچار اعتماد به نفس بالایی میشود. اکنون در اروپا و آمریکا این موضوع مورد بررسی قرار گرفته است و درصدد وضع قوانینی هستند تا بر اساس آن مادران تا ۳ سالگی در خدمت تربیت فرزندان باشند. چنانچه مادر در ۸ ماهگی کنار فرزند نباشد، کودک دچار اضطراب بیگانه و غریبگی میشود و بعد از ۱۲ ماهگی اضطراب جدایی به کودک دست میدهد. چنانچه کودکی به لحاظ ژنتیکی نسبت به اضطراب آسیبپذیر باشد و پدیده دلبستگی نیز به طور مناسبی در او حل نشده باشد، در آینده به انواع اختلالات اضطرابی مبتلا میشود، عدم توانایی در تطابق با محیط همسالان پیامد این مشکل است و بر این اساس کودک در ۴ سالگی نمیتواند احساس آرامش و ایمنی در مهد کودک داشته باشد.

والدین زمانی که احساس میکنند کودک نسبت به سن خود ناآرامتر و ناامنتر است باید برای ارزیابی کامل او را نزد روانپزشک کودک و نوجوان ببرند و ملاک برای مراجعه احساس نگرانی والدین است. به طور معمول حالتهای اضطرابی به طور طبیعی در کودک وجود دارد ولی با افزایش سن زمانی که انتظار داریم او از مادرش جدا شود، با دیگران ارتباط برقرار کند و خلق و طبع آرامتری داشته باشد ممکن است آرام نگیرد، قشقرق به راه اندازد، از پدر و مادر خود آویزان باشد و علایم اضطراب را نشان دهد. این کودکان نمیتوانند به تنهایی در اتاقی بخوابند یا در پارکها سراغ همسالان رفته و با آنها بازی ،البته ممکن است این رفتارها بر اثر مشکلات دیگری باشند،اما باید گفت اختلالات اضطرابی ناشی از پدیده دلبستگی شایع، ناتوانکننده و نگرانکننده است.