آزمایشات دوران بارداری، سه ماه دوم

در دوران بارداری قبل از هر چیز باید مراقبتهای پزشکی و آزمایشهای بیشتری نسبت به موارد معمولی انجام گیرد. چهار معاینه اجباری که در بخش های دیگر توضیح داده شده در این مورد کافی نیست، ب همین دلیل است که پزشک به احتمال قوی حداقل در برخی مراحل بارداری از شما می خواهد که مثلاً هر پانزده روز یا حتی هر هفته به او مراجعه کنید و شاید هم به شما توصیه کند که مدت کوتاهی در بیمارستان بستری شوید تا بتوان آزمایشهایی را که انجام آنها فقط در مراکز کاملاً مجهز امکان پذیر است روی شما انجام داد.

آزمایشات مربوط به بارداری که در سه ماهه دوم انجام می گیرد عبارت اند از:

اکوگرافی
این آزمایش یک از آزمایشات متداول است که در تمامی مراحل بارداری از آن استفاده می شود که اطلاعات زیادی از وضعیت جنین و رشد آن را در اختیار قرار می دهد. در این آزمایشاتامکان تأیید بارداری از پنجمین الی ششمین هفته (از زمان آخرین عادت ماهانه) یعنی در اوایل بارداری. این آزمایش ضمناً اجازه می دهد تا سن بارداری با اندازه گیری حجم رحم، تخم و جنین مشخص شود. در ضمن به وسیله آن می توان ادامه تحولات جنین را با نشان دادن ضربان قلب از هفتمین الی هشتمین هفته بررسی و تأیید کرد.

اندازه گیری هورمون ها
بارداری تنها در صورتی می تواند به شکل طبیعی ادامه پیدا کند که به وسیله ترشحات هورمونی عادی، تخمدان ها و جفت کنترل و اداره شود.

بنابراین می توان با اندازه گیری هورمونها در ادرار یا خون از تحولات آن مراقبت به عمل آورد. این کار در تمام طول بارداری عملی است.

آزمایش رادیوگرافی
یک رادیوگرافی ساده از شکم برای تشخیص دوقلوها، برخی نقص عضوها، بررسی رسیدگی و رشد کودک و اطلاع از اینکه کودک با سر به دنیا خواهد آمد یا نشیمنگاه کافی است. البته اکوگرافی روز به روز بیشتر جای رادیولوژی را می گیرد.

همچنین انجام رادیوگرافی و اندازه گیری لگن خاصره (که به آن رادیوگرافی پلوی متری گفته می شود) اجازه می دهد که ابعاد لگن خاصره را تا حد میلیمتر اندازه گیری و پیش بینی کرد که آیا زایمان به شکل طبیعی صورت خواهد گرفت یا اینکه باید مداخله کرد و مثلاً عمل سزارین انجام داد.

ثبت ضربان قلب جنین
ثبت این صدا که نشان دهنده وضعیت طبیعی یا غیر طبیعی فعالیت های قلبی کودک است، با دستگاه های مختلفی که شبیه نوار الکتروکاردیوگرام است، انجام می شود.

آمبریوسکوپی
لوله ای از طریق دهانه رحم به درون آن فرستاده می شود تا با غشاهای جنین تماس پیدا کند. از ورای این غشاها برای تشخیص نقص عضوی که ممکن است در اکوگرافی دیده نشده باشد، جنین را نگاه می کنند. خطر پارگی غشا باعث می شود که این آزمایش را فقط در مواردی که احتمال نقص عضو کودک زیاد است انجام دهند.

فوتوسکوپی
بین بیست تا بیست و چهارمین هفته انجام می گیرد. در این آزمایش یک لوله بسیار باریک را از جدار شکم عبور می دهند. این کار اجازه می دهد که :

- جنین مستقیماً دیده شود و در صورت وجود نقص عضو خصوصاً در صورت و قسمتهای انتهایی بدن این اشکالات مشخص شود.

- از بافتهای مختلف جنین نمونه برداری شود.

- از خون کودک در سطح جفت خصوصاً برای تشخیص برخی بیماری های خونی یا عفونی نمونه برداری شود.