جایگاه پدر در خانواده، نقش موثر در زندگی کودک

برسی الگوی روانشناختی پدران مدرن پدرهای آخر شب ها ، پدرهای آخر هفته ها، پدرهای تمام وقت ، پدرهای نیمه وقت ، پدرهای غایب و اما به راستی چه دورنمایی می توان از پدرهای امروزی ارائه داد؟ آیا واقعاً سهم هر فرزند ایرانی از پدر خود فقط بیست دقیقه است؟ یک پدر خوب کیست؟ برای پدر خوبی بودن چه رفتارها و چه عادت هایی را باید کسب کرد ؟

در دنیای پیشرفته امروز ما به شدت با کمبود الگوی نمونه مواجهیم. ولی پدر های امروزی این وظیفه شماست که این الگو ها را برای فرزندان خود خلق کنید، برای کسانی که فردا از شما پیروی خواهند کرد . یک پدر مد روز بودن ابتدا و قبل از هر چیز ، یعنی آشنا بودن به روش زندگی با نزدیکان ، با کسانی که مهم ترین افراد برای شما هستند. تنها هدف این نوشتار مطرح کردن موضوع برای برانگیختن بعضی سوالات در ذهن شما و یافتن ابزاری برای پدری خوب بودن است، همچنین ایجاد انگیزه تلاش برای تبدیل شدن به پدری نمونه.

یکی از عوامل ضعف خانواده های امروزی، کاهش نقش پدر در خانواده است. کودکانی که در غیبت پدر پرورش یافته اند ، زمینه های بروز بزهکاری در آنان بیشتر است . کودکانی که از تربیت و همراهی پدر در بازی و تفریح و سرگرمی برخوردار بوده اند، ضمن داشتن روابط عمیق تری با دوستان ، دارای خود کنترلی و مهارت بیشتر در بیان حالات هیجان خود و تشخیص احساسات و عواطف دیگران بوده اند.

پدرانی که دخالت بیشتری در تربیت داشته اند ، فرزندان آن ها علاوه بر داشتن رفتار مسئو لانه ، حس مسئولیت پذیری بالاتری در مورد رفتار خودشان داشته، کمتر دیگران و شانس و اقبال بد را به عنوان مشکلات رفتاری خود مطرح می کردند. فرزندانی که پدران آن ها به اندازه کافی در تربیت شان نقش داشته اند دارای توانمندی بیشتری در حل مسائل ، مهارت های کلامی و پیشرفت تحصیلی بوده اند. مشاهدات بیانگر آن است افرادی که در بزرگسالی همدلی بیشتری با دیگران نشان می دهند ، در کودکی از مشکلات صحیح پدر در تربیت خود بهره مند بوده اند.

در خانواده هایی که پدر در آن ها حضور نداشته و یا وجودش بی تأثیر باشد، فرزند تمایل بیشتری به الگو قرار دادن رفتار مادر نشان می دهد ، این امر مشکلاتی را به ویژه برای پسران به وجود می آورد . دختران خانواد هایی که در آن ها مادر مسلط و پدر منفعل بوده است، در دوره نوجوانی و بزرگسالی و در ارتباط با مردان و تشکیل خانواده بیشتر دچار مشکل شده اند .فرزند در مسیر رشد و شکل گیری شخصیت خود با افراد زیادی در ارتباط است و از آن ها تأثیر می پذیرد. چنانچه پدر بتواند به گونه ای رفتار کند که فرزند ، جنبه های مثبت و سازنده رفتارهای پدر را مشاهده کند به سلامت زندگی فرزندش کمک کرده است.

دختر برخورد با مرد را از پدر می آموزد، او از پدر مسائلی را می آموزد که هرگز از مادر نخواهد آموخت. فرزند می تواند صحبت کردن ، طرز صحبت، راستگویی، وفاداری ، روابط اجتماعی، شیوه غذا خوردن ، نشست برخاست کردن و همه سجایای اخلاقی را از پدر بیاموزد. به گفته خواجه نصیر طوسی ( از طریق پدر است که فرزندان، تدبیر و کمالات نفسانی چون آداب و فرهنگ، هنر و صناعات و علوم و طریق زندگی را که اسباب بقا و کمال نفس هستند یاد می گیرند).