نقش پدر در خانواده، نظر روانشناسی تربیتی

وظیفه پدری مسؤلیتی سنگین و مهم است است که نیازمند آگاهی و فداکاری می باشد و مهم ترین نقش پدر در خانواده ایجاد اعتماد و احترام میان اعضای آن می باشد.
پدر نقش آگاهی دهنده و مسئولیت تربیت فرهنگی فرزندان را در درون نهاد خانواده داراست و پدر در ذهن فرزندان یک فرد آگاه به تمام امور می باشد و به همین خاطر در حل مشکلات و یا پاسخ سوالات از او راهنمایی می گیرند و این تصوری که فرزند از پدر دارد یک تصور فراتر از واقعیت است این نقش پدر در خانواده او را در موقعیتی مناسب قرار می دهد.
پدر به عنوان یک رهبر و هدایتگر خانواده است که در چارچوبی خاص از ارزش های خانوادگی آن ها را رهبری می کند کودک از طریق پدر فرهنگ، کمال و ویژگی های اخلاقی را می آموزد از نظر بسیاری از اندیشمندان فرهنگ باید از طریق نهاد خانواده و توسط پدر به فرزندان منتقل شود و این تصور که انتقال فرهنگ وظیفه ی نهادهای اجتماعی و آموزشی است تصوری اشتباه می باشد.

نقش پدر در خانواده و الگوبرداری از آن
کودک از افراد زیادی در زندگی الگوبرداری می کند اما پدر می تواند نقش مؤثر و مفیدتری را ایفا کند و در تمام سنین می تواند الگویی مناسب برای فرزند باشد و کودک بسیاری از رذایل و فضایل اخلاقی را از پدر الگوبرداری می کند.
در روان شناسی تربیتی نقش پدر در خانواده و تربیت فرزندان را آنقدر مهم قلمداد می کنند که حتی از طریق فرزند و رفتارهای او می توانند به ویژگی های شخصیتی و اخلاقی پدر پی ببرند. با توجه به این بیانات هر پدری در قبال رفتارهایش مسئول است زیرا در شکل گیری شخصیتی سالم در فرزندان نقش دارند.

چگونگی تأثیرگذاری پدر بر فرزندان
زمانی نقش پدر در خانواده پر رنگ تر می شود که پدر در خانه حضور داشته باشد و بیشتر با کودک در ارتباط باشد، با او بازی کند، احساسات و عواطفش را به کودک بروز دهد و میان فرزندان تفاوتی قائل نشود در این صورت کودک می تواند به پدر اعتماد کند و او را به عنوان یک فرد عادل و قابل اعتماد قبول کند این پایه و اساس شکل گیری اعتماد در خانواده می باشد. و شروعی برای الگوبرداری کودک است.

الگوی تناسب میان گفتار و عمل
نقش پدر در خانواده در تناسب میان گفتار و عمل بسیار مهم است و پدرانی که میان گفتار و عملشان تفاوت وجود دارد نمی توانند الگوی مناسبی برای تربیت و پروش حس مسئولیت پذیری در کودکان باشند.

ارتباط صمیمی با فرزند
یکی از روش های تربیتی مفید و مناسب برای برقراری ارتباط با فرزند چیدن برنامه های سفر با هدف های آموزشی و تربیتی می باشد. سفرهایی را تدارک ببینید که در آن فرزند شما به چیز تازه ای دست پیدا کند در برنامه ریزی سفر فرزند خود را نیز شرکت دهید و از نظرات او استقبال کنید و سعی کنید از تذکر دادن به او خودداری کنید و یا به طور غیرمستقیم به او بیان کنید. در ارتباطات خود با فرزندتان آشفتگی ها را دور کنید و صبر بیشتری به خرج دهید.
میان اعضای خانواده صمیمیت و حس همکاری ایجاد کنید درباره مسائل مختلف با یکدیگر مشورت کنید و کودکان را در تصمیم گیری های مهم خانواده شرکت دهید اگر در خانواده به کودک توجه نشود و به نظرات او اهمیت داده نشود او این توجه و محبت را از میان دوستان و بیرون خانواده دریافت می کند که می تواند عواقب خطرناکی داشته باشد و موجب انحرافات اجتماعی در فرزند شما گردد.

برای فرزند خود وقت بگذارید
اهمیت نقش پدر در خانواده این موضوع را حیاتی می کند که پدر باید اوقاتی بیشتری را با فرزندان خود بگذراند زمانی که وقت بیشتری را صرف فرزند خود می کنید از ریشه ی بسیاری از مشکلات او آگاه می شوید خواسته ها و امیال او را بیشتر می شناسید و به رفع آن ها می پردازید.