تاثیر سن بر بارداری (۲)
آنچه شما باید درباره بارداری در سالهای دهه ۲۰ سالگی، ۳۰ سالگی و ۴۰ سالگی عمرتان بدانید.
گروه ترجمه نی نی بان: آنچه شما باید درباره بارداری در سالهای دهه ۲۰ سالگی، ۳۰ سالگی و ۴۰ سالگی عمرتان بدانید.
بلوغ مادر
شوشانا بنت، روانشناس بارداری و پسازبارداری میگوید: «تجربه زندگی به ما کمک میکند آنچه را اهمیت دارد از موارد کماهمیت یا بیاهمیت تشخیص دهیم. یک زوج جوانتر ممکن است آمادگی لازم را برای روبهرو شدن با استرسهای مربوط به فرزندشان نداشته باشند که این وضعیت میتواند منجر به جروبحث بین آنها و نارضایتی از زندگیشان شود. اما وجه مثبت داشتن بچه در این سنین، آن است که مادر جوانتر، بیپرواتر و نترستر از مادر مسنتری است که به خاطر شنیدن داستانهای ترسناک دوستانش درباره مادرشدن، با بیم و هراس مواجه است.
مادرشدن با خود انگیزه و احساس خودانگیختگی و مسئولیت و ازخودگذشتگی به همراه میآورد. کمرنگتربودن این احساس در مادران جوانتر - در مقایسه با همتایان مسنترشان که دوره پرشور جوانی را پشت سر گذاشتهاند - میتواند تاثیر بد و شدیدتری برای آنان داشته باشد. هرچه باشد موضوع شیردادن به نوزاد و مراقبت دائمی از او با موقعیت مسافرتهای آنی یا مهمانیرفتن خیلی جور و منطبق نیست. بنت در اینباره میگوید: «من غالبا از مادرانی در سنین ۲۰ سالگی عمرشان میشنوم که احساس می کنند زود مادر شده اند. آنان ممکن است این احساس را داشته باشند که دیگر نمیتوانند مانند گذشته به خواستههایشان جامه عمل بپوشانند».
موقعیت شغلی و شرایط مالی
بیشتر مادران جوانتر پیشازاین، هنوز فرصتی برای بالارفتن از نردبام پیشرفت شغلی نیافتهاند، ازاینرو به ثبات شغلی نرسیدهاند، پسانداز کافی ندارند و نمیتوانند به اندازه زنانی که بیش از یک دهه تجربه حرفهای دارند از مزایا و مرخصی بارداری و مادری استفاده کنند. شارلوت اندرسون میگوید در آن سالها خانوادهاش حتی به لحاظ مالی با مشکل مواجه شد: «ما به وضوح میدیدیم از دوستانمان که در خانههای ویلایی زندگی میکنند، خودروی خوب سوار میشوند و بچهای ندارند، عقب افتادهایم». شوشانا بنت در اینباره به مادران جوانی که میخواهند با وجود داشتن فرزندان کمسن، به لحاظ شغلی پیشرفت کنند توصیه میکند یا از دورههای آموزشی آنلاین و غیر حضوری (برای ارتقای حرفهای) بهره بگیرند یا به کار پارهوقت روی بیاورند.
رابطه با اطرافیان
بارداری در سنین ۲۰ سالگی این حسن را دارد که فرزندتان در کنار پدربزرگ و مادربزرگی جوانتر یا حتی پدربزرگ و مادربزرگ والدینشان بزرگ شود که بار هزینه نگهداری فرزند را برای مادر و پدر سبک میکند و در عین حال، موهبت برخورداری بیشتر را از عشق و عواطف پدربزرگ و مادربزرگ برای فرزند فراهم میآورد.
در عین حال، وقتی بیشتر دوستان شما ترجیح دهند دیرتر بچهدار شوند، ممکن است احساس دوری از دوستان در شما به وجود بیاید که به نوبه خود، برخورد شما را با فرزندتان ناخوشایندتر و تندتر میکند. شارلوت اندرسون به یاد میآورد: «به عنوان یکی از اولین دوستان همنسلام که باردار شدم، فکر میکردم جمع بزرگ آنها را از دست دادهام. ما شهر زادگاهمان را ترک کردیم، در حالی که دوستانم آنجا ماندند و در حالی که دائما در حال چرخاندن بچهها در موزههای خاص خودشان بودیم یا ساعت 9 شب میبایست میخوابیدیم، آنها زندگی راحت و بدون دردسر خودشان را داشتند».
اما خانم بنت، روانشناس بارداری و پسازبارداری برای کمرنگ کردن چنین احساسات ناخوشایندی توصیه میکند: «نگذارید احساس حسادت [به دوستان] یا نارضایتی از شرایط، تجربه مادرشدنتان را خدشهدار کند. فهرست کارهایی را که فکر میکنید نمیتوانید انجام دهید تهیه کنید و بکوشید برای انجام آنها در زندگیتان راهی بیابید. اگر فکر میکنید دیگر فرصت رستورانرفتن با دوستان دبیرستان خود ندارید، از همسرتان بخواهید در خانه مراقب بچه بماند تا شما بتوانید با خیال راحت به چنین دیدارهای دوستانهای بروید».
دایان راس گلیزر، روانشناس بالینی در تارزانای کالیفرنیا در اینباره میگوید: «شما میتوانید از مادرشدنتان به عنوان فرصتی برای ایجاد دوستیهای باثبات با مادران همنسل خود بهره بگیرید». خانم گلیزر که خود در سنین 20 سالگی، 30 سالگی و 40 سالگی عمرش مادر شده است میافزاید: «دوستان جدید، چشماندازهای جدیدی را از زندگی پیش روی شما قرار میدهند، چراکه آنها هم در همین مرحله از زندگیشان به سر میبرند و توصیهها و نگاهشان به شرایط میتواند برای شما مفید و ارزشمند باشد».
ادامه دارد ...
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼