فواید ویتامین ب ۶ در بارداری
ویتامین B۶ موجب کاهش تهوع و استفراغ و بهبود اشتها در دوران بارداری میشود.
ویتامین B۶ موجب کاهش تهوع و استفراغ و بهبود اشتها در دوران بارداری میشود. به پریدخت اشکواری برای اخذ درجه کارشناسی ارشد از دانشگاه تربیت مدرس در پایاننامهی خود موضوع بهداشت مادر و کودک را با راهنمایی دکتر شیرین نیرومنش مورد بررسی قرار داده است. در بخشی از این پایاننامه آمده است: تهوع و استفراغ در سه ماههی اول بارداری با شیوع زیادی زندگی زنان باردار را تحت تاثیر خود قرار میدهد. طبق یک مطالعه بر روی تعداد زیادی از زنان با وضع اجتماعی ـ اقتصادی مختلف، ۲۸ درصد از زنان تنها دچار تهوع میشوند و ۵۲ درصد آنان تهوع و استفراغ را تواما تجربه میکنند. تعدادی از زنان تهوع و استفراغ شدید را تا بعد از نیمهی اول بارداری تجربه میکنند و در تعدادی دیگر از زنان تا آخر حاملگی باقی میماند. تعدادی از زنان ممکن است دچار Hyperemesis gravidarum (استفراغ بدخیم حاملگی) شوند که با تهوع مداوم و استفراغ مکرر که به شدت به سلامتشان صدمه میزند، مشخص میشود. در این حالت اختلالات الکترولیت مشهود است. به نظر میرسد که حاملگیهایی که در آن تهوع و استفراغ وجود دارد، نسبت به حاملگی بدون تهوع و استفراغ، مرگ و میر پیش از تولد (prenatal)
کمتر است. علت تهوع و استفراغ در حاملگی هنوز کاملا شناخته نشده است، اما به نظر میرسد به علت سیر صعودی کمبود ویتامینها، هورمونها یا دیگر مواد باشد. در بیشتر موارد hyperemesis احتمالا تهوع و استفراغ شدید، نتیجه یک تحریک روانی است که موجب میشود که تهوع در حد عادی در حاملگی تبدیل به hyperemesis شود. مطالعات روانشناسی بر این نکته دلالت دارد که تعداد زیادی از زنان با hyperemesis بچه نمیخواستهاند. حتی اگر در زندگی نیاز به بچه داشتهاند و حتی سالها برای نازایی درمان میشدهاند، در این افراد اختلال ارگاسم، دیس پارونیا تنفر از نزدیکی گزارش شده است. در بخش دوم این رساله با عنوان «پیریدوکسین vit B۶» آمده است: ترکیبات طبیعی چندی (پیریدوکسین، پیریدوکسال و پیریدوکسامین) نشان داده شده که همان خواص بیولوژیک را نشان میدهند و بنابراین میتوانند VIT B۶ نامیده شوند. در بین تمام ویتامینهای گروه B، پیریدوکسین که نقش کوآنزیمی آن در حدود ۶۰ واکنش آنزیمی شناخته شده است، ویتامینی است که کمبود آن بیشتر جواب ایمنی را مختل میکند. کمبود ویتامین B۶ در خردسالانی که رژیم فاقد آن را مصرف کردهاند، تشنج، کمخونی و در بزرگسالان
بیخوابی، بیحسی و اشکال در راه رفتن ایجاد میکند. نیاز به پیریدوکسین همراه با افزایش پروتئین تغذیهای افزایش مییابد. به طور متوسط در بالغین که روزانه یکصد گرم پروتئین در تغذیه دارند. ۱/۵ MG از پیریدوکسین است. برای جلوگیری از کمتر شدن از حد اطمینان با یک تغذیه ۱۰۰gr پروتئین روزانه در مردها ۲mg و در زنها ۲/۲mg از پیریدوکسین نیاز است. در بخش دیگری از این رساله آمده است: تهوع بیشتر زمانی از طرف مادران عنوان میشود که ساخت گنادوتروپین در اولین سه ماهه حاملگی طبیعی به حداکثر میزان میرسد و این حالت وقتی بیشتر غیرقابل تحمل میشود که مول هیداتی فرم و حاملگی چندقلویی که باعث بالارفتن بیشتر گنادوتروپین میشود، وجود دارد. البته در مطالعات انجام شده هیچ ارتباطی بین سطوح گنادوتروپین و شدت تهوع در زنان با حاملگی طبیعی و یا حاملگی مولار و یا چندقلویی پیدا نشده است. بعید نیست که تهوع با یک اختلال عاطفی در زنان شروع میشود، اما اینگونه زنان بیشتر تمایل به استفراغ پیدا میکنند و تهوع به خصوص با تحریک روانی بیشتر میشود.
منبع:
ایسنا
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼