شناخت اعضای بدن در کودکان، آموزشش دهید!

حالا فرزند نوپای شما آماده شناختن اعضای بدن خود است. «چشمای تو کجاست: ایناهاشون!». این موضوع برای بچه‌های زیر ۱ سال جذابیت دارد اما کودک در حدود ۱۳ تا ۱۴ ماهگی واقعا آماده آن است که اعضای بدن خود را بشناسد.

بهتر است معرفی اعضای بدن را با صورت آغاز کنید زیرا اینها برای کودک آسان‌تر هستند. چرا این چنین است؟ به این دلیل که کودک بسیاری از اوقات دست خود را روی صورت شما می‌کشد و وقتی که صورت شما را لمس می‌کند شما به طور ناخودآگاه اسم قسمت‌های صورت خود را برای او بازگو می‌کنید. مثلا وقتی که قبلا کودک دهان شما را لمس کرده شما ممکن است بارها به او گفته باشید: «بذار دستای ناز دخترم رو با لب‌هام بوس کنم». حتما به بچه بگویید هر کدام از اعضای صورت چه نقشی بر عهده دارند: «این چشم بابا است. ما با چشم‌هامون چیزها را می‌بینیم». با این کار کودک می‌تواند تفاوت اعضای بدن خود را درک کرده و آنها را از هم تشخیص دهد. این تکرار باعث می‌شود او بداند «دهان» او در کجا قرار دارد حتی اگر نتواند کلمه «دهان» را به زبان بیاورد.

کودک در حدود ۲ سالگی می‌تواند ۱۰ عضو از اعضای بدن خود را نشان دهد. وقتی که شما نام آنها را برای او تکرار می‌کنید، آگاهی او نسبت به بدن خود به میزان دایره لغاتش گسترش می‌یابد. او به زودی می‌تواند علاوه بر نشان دادن اعضای بدن خود، آنها را نام ببرد.

انجام بازی‌های ساده

پدر و مادر می‌توانند با انجام بازی‌های ساده، به رشد کودک کمک زیادی بکنند. در ادامه چند شیوه ساده برای معرفی اعضای بدن به کودک ذکر شده است:

برای کودک آواز بخوانید. خیلی خوب است که برای کودک آواز بخوانید و اعضای بدن را به او معرفی کنید: «چشم چشم دو ابرو، دماغ و دهن یه گردو، حالا بذار تو گوش موهاش نشه فراموش، چوب چوب یه گردن، اینم یه گردی تن، دست دست دو تا پا، انگشتا و جورابا». حتی می‌توانید از خودتان شعر درست کنید و برای کودک بخوانید.

سعی کنید بازی سرگرم کننده باشد. از کودک بخواهید انگشت‌ها یا گوش‌های خود را نشان دهد. سپس از او بخواهید به انگشت‌ها یا گوش‌های شما اشاره کند. کودک از این کار خیلی لذت می‌برد. او تلاش می‌کند مهارت خود را به شما نشان دهد.

پیکاسوی کوچک را کشف کنید. وقتی که کودک روی کاغذ طرحی را نقاشی می‌کند به او نشان دهد طرح او مثلا شبیه انگشت، گوش چشم و یا عضو دیگری است. لازم است خودتان نیز صورت یک فرد را نقاشی کرده و وقتی که آنرا رنگامیزی می‌کنید نام اعضای بدن او را به کودک بگویید.

از وسایل کمک بگیرید. وقتی که با کودک مقابل آینه ایستاه‌اید نام اعضای بدن کودک را به او بگویید. یا اینکه وقتی که تصاویر یک کتاب را به کودک نشان می‌دهید اعضای بدن شخصیت‌های داستان را به که کودک معرفی کرده و این کار را تکرار نمایید.

کودک را امتحان کنید. برای کودکان نوپا با سن بیشتر، می‌توانید از شیوه امتحان استفاده کنید: مثلا بگویید چه عضوی از بدن او به او کمک می‌کند بدود و منتظر بمانید تا کودک پاهای خود را به شما نشان دهد؛ چه عضوی به شما کمک می‌کند صحبت کنید و اجازه دهید تا کودک «دهان» یا «زبان» را بگوید. اگر نتوانست نام آنها را بگوید، به عضو مورد نظر اشاره کرده و منتظر شوید تا اسم آنرا نام ببرد.

از تمرینات فیزیکی بهره بگیرید. هر تمرینی که باعث مصرف شدن انرژی کودک شود تمرین مناسبی است. مثلا از او بخواهید چیزی را برداشته و برای شما بیاورد. سپس از او بخواهید بگوید با چه عضوی از بدن توانسته آن چیز را برای شما بیاورد. فراموش نکنید که این نوع تمرین باید خیلی ساده باشد تا کودک احساس خستگی نکند.