افسردگی پس از زایمان، عمومیت دارد؟
زن که اولین فرزند خود را بین سال های ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۳ به دنیا آورده اند و هیچ سابقه ای در زمینه افسردگی نداشتند، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.
مطالعه جدید نشان می دهد زنان که از افسردگی پس از زایمان رنج برده اند بیشتر احتمال دارد پس از بارداری بعدی نیز افسردگی را تجربه کنند.
محققان گزارش می دهند که افسردگی بعد از زایمان طی بارداری های بعدی برای مادرانی که آن را در اولین زایمان تجربه کردند، ۲۷ تا ۴۶ برابر بیشتر، رخ می دهد.
افسردگی بعد از زایمان
محقق اصلی این پژوهش، مری لوئیز راسموسن، متخصص اپیدمیولوژیست در موسسه استاتین سرم در کپنهاگ، گفت: این نتایج نشان می دهند زنان که در گذشته افسردگی پس از زایمان داشته اند، اگر دوباره باردار شده اند باید خود را برای افسردگی مجدد آماده کنند.
راسموسن گفت، استفاده از داروهای ضد افسردگی یا روان درمانی میتواند در کاهش شدت یا حتی به جلوگیری افسردگی پس از زایمان کمک کند.
راسموسن گفت: "از نظر تئوری، روان درمانی ترجیح داده می شود، اما همیشه مناسب و در دسترس نیست. اغلب پزشک عمومی باید داروهای ضد افسردگی را اضافه کند." "حمایت اجتماعی از سوی همسر و محیط اطراف نیز بسیار مهم است."
محققان دریافتند در بیشتر موارد، زنان میتوانند در طول یک سال انتظار داشته باشند که از افسردگی پس از زایمان رهایی یابند.
دکتر جیمز موروو می گوید: "بر اساس این داده ها، فکر میکنیم که در بسیاری از زنانی که تحت درمان قرار میگیرند، افسردگی آنها باید ظرف شش ماه یا کمتر درمان شود و از بین برود." وی مدیر برنامه اختلالات خلقی و اضطراب در دانشکده پزشکی ایکان در کوه سینای در شهر نیویورک است.
طبق گفته موسسه ملی سلامت روان، افسردگی پس از زایمان معمولا طی روزهای بعد زایمان یک مادر جدید شروع میشود، گرچه گاهی اوقات افسردگی در دوران بارداری ایجاد می شود.
موسسه ملی سلامت روان امریکا می گوید: تغییرات شیمیایی مغز ناشی از نوسانات هورمونی پس از زایمان، همچنین محرومیت از خوابی که اکثر والدین جدید تجربه میکنند، باعث ایجاد افسردگی پس از زایمان می شوند.
علائم افسردگی
براساس موسسه سلامت روان، علائم افسردگی پس از زایمان می توانند شامل احساس غم و ناامیدی، گریه های مکرر، اضطراب یا خواب آلودگی، تغییرات خواب یا اشتها، دشواری در تمرکز، خشم یا عصبانیت، و از دست رفتن علاقه به فعالیت هایی که معمولا لذت بخش هستند، باشند.
مادر جدیدی که دارای افسردگی پس از زایمان است ممکن است از دوستان یا خانواده خود نیز کناره گیری کند و در ایجاد وابستگی عاطفی به کودک خود دچار مشکل باشد.
راسموسن و همکارانش این مطالعه را انجام دادند تا برآوردهای بهتری از خطر کلی افسردگی پس از زایمان در اختیار زنانی که قصد بارداری دارند، قرار دهند.
راسموسن گفت: "افسردگی بعد از زایمان یک نوع بیماری است که اعضای خانواده در یک دوره زمانی که باید عشق، اشتیاق و پیوند زیادی داشته باشند، از آنها محروم هستند. به ویژه برای زنانی که قبلا هیچ تجربه ای از بیماری های روانپزشکی نداشته اند، افسردگی پس از زایمان مثل صاعقه ممکن است به سراغشان بیاید."
محققان داده های ثبت شده ملی دانمارک را در بیش از ۴۵۷۰۰۰ زن که اولین فرزند خود را بین سال های ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۳ به دنیا آورده اند و هیچ سابقه ای در زمینه افسردگی نداشتند، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.
آنها پرونده های پزشکی را برای علائم افسردگی پس از زایمان مرور کردند، بویژه اینکه آیا این زنان نسخه تجویز داروهای ضد افسردگی داشته اند یا طی شش ماه پس از زایمان به دنبال درمان افسردگی بوده اند.
محققان دریافتند که حدود ۱ زن در هر ۲۰۰ زن افسردگی پس از زایمان را تجربه کرد.
نتایج نشان دادند که در طول یک سال پیگیری و مراقبت، تنها ۲۸ درصد از این زنان هنوز برای افسردگی تحت درمان بودند. و چهار سال بعد، این رقم ۵ درصد بود.
داروهای ضد افسردگی
خطر ابتلا به افسردگی پس از زایمان در زایمان های بعدی برای زنانی که بعد از زایمان اول داروهای ضد افسردگی مصرف کردند ۱۵ درصد و برای زنانی که در بیمارستان به دنبال درمان افسردگی بودند، ۲۱ درصد بود. به گفته محققان این میزان نسبت به زنانی که در طول اولین حاملگی خود افسردگی را تجربه نکردند، ۲۷ تا ۴۶ برابر بالاتر بود.
راسموسن گفت: "این قسمت ها با یک دوره درمان نسبتا کوتاه مشخص میشوند، با این حال میزان قابل توجه بالاتری از افسردگی بعدی و قسمت های عود کننده افسردگی پس از زایمان دیده میشود."
موروو گفت: "خطر بالاتر برای زنان که قبلا در معرض افسردگی پس از زایمان بوده اند" نشان می دهد که برخی از آسیب پذیری های اساسی در ایجاد افسردگی در این افراد وجود دارند.
"اساسا، این مسئله تصادفی نیست. اگر قبلا افسردگی داشته باشید، می توانید دوباره دچار آن شوید."
موروو و راسموسن از زنان باردار خواستند تا در مورد خطر افسردگی پس از زایمان با پزشک خود صحبت کنند، به ویژه اگر قبلا از این بیماری رنج می بردند.
موروو گفت مشخص نیست که این بحث و گفتگوها اغلب به شیوه استاندارد انجام می شوند یا نه.
منبع:
راستینه
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼