رفتار با کودک آزار دیده، حقت را فریاد بزن
پدر و مادرها میتوانند بدون بهکاربردن لفظ آزار جنسی، پنج نکته اساسی برای پیشگیری از آزار جنسی را به کودکان خود (۵ تا ۱۱ سال) آموزش بدهند.
حادثه آتنا دل همه ایرانی ها رو به درد آورد اما زنگ خطری برای آموزش مسائل خصوصی به کودکانمون بود:
پدر و مادرها میتوانند بدون بهکاربردن لفظ آزار جنسی، پنج نکته اساسی برای پیشگیری از آزار جنسی را به کودکان خود (۵ تا ۱۱ سال) آموزش بدهند.
پیشگیری از آزار جنسی به کودکان
گفتگو درباره این ۵ مورد رو با کودکتان تکرار کنید و تنها به یک بار بسنده نکنید. یادآوری این نکات در گفتگوهای ساده روزمره بسیار مفیدند.
زمانی که کودک حاضر یا مایل به چنین گفتگویی نیست، اصرار نکنید و آن را به موقعیت مناسب دیگری موکول کنید.
این گفتگوها را در مکالمات و برنامههای روزمره یا حتی بازی ادغام کنید؛ دراین صورت چنین گفتکوهایی هم برای شما هم برای کودک، راحتتر و طبیعی تر خواهد بود.
هر چیزی که با لباس زیر (زیرپوش، شورت، زیرشلواری) پوشانده شود، عضو خصوصی است. هیچکس حق ندارد به آنها دست بزند؛ هیچکس حق ندارد که بخواهد آن را ببیند؛ هیچکس حق ندارد درباره آن با شما حرف بزند. اگر چنین اتفاقی افتاد، کودک باید "نه" بگوید.
به او بگویید بدن کودک تنها متعلق به خودش است و اختیار بدنش فقط دست خودش است، نه هیچکس دیگر.
به کودک یاد بدهید هنگام حمام، پدر و مادر و هنگام درمان، پزشک یا پرستار اجازه دارند به بدن او دست بزنند به شرط اینکه قبلا حتماً از کودک اجازه بگیرند. در غیر اینصورت هیچکس مجاز به چنین کاری نیست و کودک باید به هر کسی دراینباره نه بگوید و به فرد مورداعتمادش این موضوع را اطلاع دهد.
نهگفتن حق کودک است.
نه گفتن را به کودک یاد بدهید. باید به او یاد داد که این حق اوست و نباید از نهگفتن احساس خجالت یا ناراحتی کند. وقتی کودک نهگفتن را یاد بگیرد و آن را حق خود بداند، یاد میگیرد که اختیار بدن و احساساتش دست خودش است. بهعنوان پدر و مادر، گاهی شما مجبور میشوید که برخلاف میل کودک رفتار کنید اما اگر کودک بتواند به اعضای خانواده نه بگوید، یاد میگیرد که به دیگران هم نه بگوید. به کودک آموزش دهید به هرکس بخواهد با بدن او کاری کند، نه بگوید و اصرار یا تطمیع یا هر روش دیگری نباید نه را عوض کند.
رازهای بد نباید راز بمانند.
کودک باید یاد بگیرد درباره رازهایی که او را نارحت میکنند، حرف بزند. به کودک باید یاد داد که بین راز خوب و بد تفاوت وجود دارد. رازهای خوب (مثلا خرید پنهانی هدیه) را میتوان مخفی نگه داشت اما رازهای بد را باید به فرد مورداعتماد گفت. برای اینکه کودک بتواند چنین کند، باید اعتماد به نفس داشته باشد و این با زندگی در آسایش و امنیت حاصل میشود. بزرگترین ابزار کودکآزار مخفیکاری است: "این رازی بین من و تو است". کودک باید بداند هر رازی که ناراحتش میکند یا برخلاف میلش است، نباید راز باقی بماند.
کمک بخواه؛ همیشه کسی هست که کمک کند.
اگر کودک احساس غم، نگرانی یا ترس میکند، میتواند با بزرگسالی که به او اعتماد دارد این را در میان بگذارد. به کودک اطمینانخاطر بدهید که این احساسات منفی تقصیر او نیستند و بیان آنها هم برایش دردسرساز نخواهد بود. مطرحکردن این ترسها و نگرانیها الزاما نباید فقط با پدر و مادر باشند، ممکن است این موضوعات با خواهر و برادر، دوست خانوادگی، معلم یا پزشک و روانشناس مطرح شوند.
منبع:
سلامت دات لایف
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼