۱۵۷۴۸۴ ۱۳۹۶/۰۸/۱۶ ۱۷:۴۷:۱۷

۱۰۶۲۷

بهترین روش عمل واریکوسل، لاپاراسکوپی است؟

به نقل از انجمن اورولوژی آمریکا، رگ های بیضه های ۱۰ تا ۱۵ درصد از مردان دچار واریکوسل است. این رگ ها را pampiniform plexus می‌نامند.

واریکوسل (Varicocele) شبیه به وریدهای واریسی است با این تفاوت که به جای پاها در ناحیه بیضه دیده می‌شود به همین دلیل به آن واریس بیضه نیز میگویند. بیماری واریکوسل می‌تواند گاهی روی باروری مردان تأثیر منفی داشته باشد.

حقایقی در مورد واریکوسل

بیماری واریکوسل در بین 10 تا 15 درصد مردان دیده می‌شود.

در اغلب موارد واریکوسل بیماری جدی محسوب نمی‌شود.

علت واریکوسل به طور قطعی مشخص نیست اما به نظر می رسد که علتی مشابه وریدهای واریسی داشته باشد.

تشخیص واریکوسل اغلب با معاینه فیزیکی انجام می‌شود.

واریکوسل مجموعه ای از عروق خونی به نام pampiniform plexus را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

عروق خونی pampiniform plexus موجب خنک شدن خون در حرکت به سمت بیضه می‌شود.

واریکوسل می‌تواند دردناک باشد اما در بیشتر موارد دردناک نیست.

مردان بالای 40 سال به ندرت دچار واریکوسل می‌شوند.

اگر بیماری واریکوسل مشکل ساز شود، برای درمان آن از جراحی استفاده می‌شود.

واریکوسل چیست؟

واریکوسل شامل بزرگ شدن رگ های بیضه می‌شود. آن ها همچنین شبیه واریس پاها هستند.

در داخل pampiniform plexus اسپرم ها جریان دارند. این ورید ها علاوه بر انتقال اسپرم، خون را بیضه منتقل می‌کنند.

تولید اسپرم (اسپرماتوژنز) در دمای ۳۴.۵ درجه سلسیوس (۹۴.۱ درجه فارنهایت) بهتر از دمای بدن (۳۷ درجه) انجام می‌شود و به همین دلیل بیضه در خارج از بدن و به صورت آویزان قرار دارد. نقش اصلی رگ های pampiniform plexus خنک نگه داشتن شریان خون قبل از رسیدن به اسپرم طی یک مکانیزم حرارتی است.

اختلال در این سیستم خنک کننده توسط واریکوسل می تواند مانع تولید اسپرم های با کیفیت در بیضه شود.

علائم واریکوسل

علائم واریکوسل به ندرت درناک اند. اما اگر درناک باشند:

زمان ایستادن یا فعالیت جسمی این درد بیشتر می‌شود.

این درد می‌تواند کم یا زیاد باشد.

درد هنگام خوابیدن به پشت کمتر می‌شود.

افراد مبتلا به واریکوسل اغلب متوجه آن نیستند و تنها در زمان معاینه پزشکی مشخص می شود. با این حال اگر تغییری در سایز بیضه های خود مشاهده کردید یا در باروری مشکلاتی داشتید حتماً به متخصص اورولوژی مراجعه کنید.

در موارد نادر واریکوسل می‌تواند منجر به آتروفی بیضه (تحلیل رفتن بیضه) شود. لوله‌های تولید کننده اسپرم بخش عمده بیضه را تشکیل می‌دهند. اگر آن ها آسیب دیده باشند بیضه کوچکتر و نرم تر خواهد شد.

ناباروری بدترین عوارض واریکوسل به شمار می رود. علت ناباروری بر اثر واریکوسل این است که افزایش خون در منطقه دما را بالا برده و همانطور که قبلا اشاره کردیم تولید اسپرم سالم در دمایی کمتر از دمای بدن صورت می گیرد.

علت واریکوسل

علل دقیقی برای واریکوسل هنوز یافت نشده است. برخی محققان بر این باورند که دریچه طناب اسپرماتیک (رگی که وظیفه انتقال خون از بیضه یا انتقال خون به بیضه را بر عهده دارد) به طور صحیح کار نمی کنند. همان اتفاقی که در واریس پاها نیز می افتد.

دریچه های یک طرفه در رگ ها باید همیشه اجازه دهند خون به سمت قلب حرکت کند. اگر این دریچه ها درست فعالیت نکنند جریان خون مختل شده و به جای حرکت در یک نقطه جمع می شود. این امر منجر به انقباض عروق می شود.

واریکوسل اغلب در دوران بلوغ به وجود می آید و به ندرت در مردان بالای ۴۰ سال دیده می شود. احتمال ابتلا به واریکوسل در بیضه چپ بیشتر است. با این حال حتی اگر یکی از بیضه ها دچار واریکوسل شده باشد تولید اسپرم در هر دو بیضه مختل می شود.

عوامل خطر ساز خاصی برای واریکوسل شناخته نشده اما تحقیقات نشان می دهند احتمال ابتلا به واریکوسل در افراد چاق کمتر و در افراد قد بلند بیشتر است.

تشخیص واریکوسل

به طور کلی معاینه فیزیکی برای تشخیص واریکوسل کافیست. دکتر منطقه را لمس می کند و اگر رشد آن زیاد باشد؛ کیسه ای از کرم های نرم را احساس خواهد کرد.

اگر واریکوسل کوچک باشد یا معاینه کافی نباشد دکتر از طریق سونوگرافی آن را تشخیص می دهد در این روش، صوت با فرکانس بالا تصویر دقیقی از ناحیه مورد بررسی در اختیار دکتر قرار می دهد.

درمان واریکوسل

به غیر از شرایطی که واریکوسل منجر به ناباروری یا درد می شود در بیشتر موارد مشکل خاصی ایجاد نمی کند. اگر واریکوسل و ناباروری با هم در ارتباط باشند معمولا برای درمان آن جراحی واریکوسل توصیه می شود.

درمان واریکوسل شامل بستن رگ های آسیب دیده می شود تا خون از رگ های سالم تری عبور کند.

سه راه برای جراحی وجود دارد:

جراحی باز

این عمل از سه روش دیگر موفق تر و رایج تر است. این روش هم با بیهوشی عمومی یا بی حسی منطقه ای انجام می شود.

جراحی لاپاراسکوپی

جراح سوراخ کوچکی روی شکم ایجاد کرده و از طریق ابزار جراحی کوچکی به محل مورد نظر می رسد.

آمبولیزاسیون از راه پوست

رادیولوژیست لوله ای را از طریق گردن یا کشاله ران وارد بدن کرده و از این طریق جراح می تواند رگ های آسیب دیده را مسدود کند.

این روش های جراحی که در بالا به آن ها پرداختیم همگی ایمن هستند. اما مانند هر عمل دیگری ممکن است شامل این خطرات شوند:

آسیب شریان ها

آتروفی بیضه

عفونت