درمان اختلال نعوظ، شامل هزینه زیادی است؟

اختلالات عصبی موجب اختلال جنسی شده که شامل سکته مغزی، اختلالات دژنراتیو عصبی (الزایمر، پارکینسون) و مولتیپل اسکلروز (MS) می­باشد. ۸۵% افراد مبتلا به عوارض عروق مغزی و ۷۵% افراد مبتلا به مالتیپل اسکلروز و بیماران مبتلا به اختلال ایمنی بدن دچار اختلال جنسی می­شوند. بیماری COPD (بیماری ریوی انسدادی مزمن)، بیماری کبد، اختلالات خواب ناشی از توقف تنفسی موجب اختلال جنسی می­گردد.

آسیب (TRUMA)

آسیب­های پرینه، آلت، و ۵۰% کسانی که دچار شکستگی لگن شده­اند مبتلا به اختلال جنسی می­شوند که آسیب شریان آلت علت اصلی آن می­باشد. با ترمیم تنگی­های خلفی مجرا نیز اختلال جنسی ایجاد می­شود که علت آن قطع فیبرهای عصبی اتونوم مجاور مجرای خلفی می­باشد. یک مطالعه بین ۷۷ مرد که مبتلا به شکستگی لگن بودند، نشان داد که کاهش نعوظ در افرادی که جابجایی استخوان پوبیس داشتند در مقایسه با افرادی که فقط شکستگی لگن داشتند بیشتر است.

این مطالعه نشان داد که ضایعه­ی عصب کاورنوز(آلت) هنگام جابجایی استخوان باعث افزایش بیش از حد اختلال جنسی می­شود. مطالعه اخیر در یکی از کشورهای اروپایی در ۳۶ فرد مبتلا به تنگی خلفی مجرا ثانوی به شکستگی لگن، مشخص نمود که ۱۸ مورد (۷۲%) دچار اختلال جنسی شده­اند در حالی که ترمیم تنگی مجرا در آنها انجام نشده است.

در ۱۳ مورد اختلال جنسی از نوع نروژنیک(عصبی) بوده که با تزریق دارو به داخل آلت و سونوگرافی داپلر سالم بودن عروق را نشان داد و در ۵ مورد اختلال جنسی از نوع عروقی با جراحی عروق درمان صورت گرفت.

در یورتروپلاستی (ترمیم مجرا) تنگی خلفی مجرا در مقایسه با ترمیم تنگی مجرای قدامی درصد بیشتری از اختلال جنسی را دربرمی­گیرد، به طوری که در ۱۶۸ بیمار که تحت عمل جراحی ترمیم تنگی مجرای قدامی قرار گرفتند، فقط یک بیمار به اختلال جنسی دچار شد. جراحی رادیکال پروستاتکتومی با اختلال جنسی همراه بوده که احتمال می­رود علت آن اختلال نروژنیک یا بیمای عروقی کورپورا باشد، و نیز جراحی لگن که برای کانسر مثانه و رکتوم انجام می­گیرد موجب اختلال جنسی می­شود. شبکه عصبی ساکرال که عصب کاورنوز از آن منشعب می­شود ممکن است در انجام دو جراحی فوق آسیب ببیند. طبق یک مطالعه در کشورهای اسکاندیناوی ۶۰ مرد که در مسابقه ۴۵۰ کیلومتر دوچرخه سواری شرکت کرده بودند بعد از پایان مسابقه در ۲۲% اختلال جنسی و بی حسی آلت مشاهده شده که علت آن فشار روی اعصاب پودندال و کاورنوز بود.

داروها

بیمارانی که درمان با داروهای ضد فشار خون بالا در آنها انجام می­گیرد دچار اختلال جنسی می­شوند. مطالعات نشان می­دهد پاتوفیزیولوژی(علت) فشار خون روی عروق نیز در ایجاد این اختلال موثر است. داروهایی که برای درمان فشار خون استفاده می­شوند شامل، دیورتیک­ها، بتابلوکرها و بلوکرهای کانال کلسیم می­باشند. طبق یک گزارش شیوع اختلال جنسی در بیماران مبتلا به فشار خون بالا بعد از ۲۴ ماه درمان یا دارو ۱۷% و در یک گروه دیگر بعد از ۴۸ ماه در حدود ۱۱ الی ۱۸% بوده است. محققین عقیده دارند که اختلال جنسی ناگهانی در بیماران مبتلا به فشار خون بالا ارتباطی به دارو نداشته و ممکن است به علت عدم کنترل فشار خون بالا باشد. سایمتیدین و استروژن­ها با اثر آنتی اندروژنیک، باعث اختلال جنسی می­شوند. دیگوکسین با اثر روی ممبران سلولی مانع از شل شدن عضله صاف کاورنوز گردیده و در نتیجه اختلال جنسی به وجود می­آید. (با اثر انقباضی روی عضله صاف) علت عدم شلی عضله صاف، نفوذ زیاد کلسیم به داخل سلول به وسیله دیگوکسین است.