روانشناسی بازی کودکان، تنهایشان بگذارید

دلایل متعددی وجود دارد که چرا تنها بازی کردن کودکان مهم است. یکی از آن ها این است که آن ها هر روز و هر زمان می‌توانند خود را سرگرم کنند. تصورات کودکان هیچ حد و مرزی ندارد و این بازی‌ها نیازی به تهیه و تدارک و یا اشیاء خاص ندارد. آموزش انجام بازی به طور مستقل به کودکان باعث بالا بردن صبر و تحمل بیشتر در آن ها می گردد.

تنهایی بازی کردن به شکل‌گیری شخصیت فردی کودکتان کمک می‌کند و به او یاد می‌دهد چطور وقتی در گروه‌های کوچک قرار می‌گیرد، در میان انبو‌ه جمعیت و زمانی که تنها است شاد باشد. به کودک یاد بدهید سرگرمی‌های فردی داشته باشد. کودکانی که بلد هستند به تنهایی بازی کنند برای چنین لحظاتی خلاق می‌شوند. آن ها می‌توانند بدون اضطراب از تنهایی به علاقه‌مندی هایشان بپردازند. وقتی کودک بزرگ می‌شود به این درک می‌رسد که بعضی از لحظات نیاز به خلوت و تنهایی خودش دارد. او اعتماد به نفس بیشتری خواهد داشت و می‌تواند نیازهای فردیش را برآورده کند.

کودکانی که تنها بازی می‌کنند کودکانی خلاق و خیال پرداز هستند. بازی با قهرمان‌های خیالی، پرنسس‌ها و شاهزاده‌ها و حیوانات نشانه خلاقیت و هوش کودک است. پس هرگز در این لحظات در بازی کودک مداخله نکنید. کودکانی که تنهایی بازی کردن را یاد می‌گیرند احساس استقلال بیشتری نسبت به کودکان وابسته تجربه می‌کنند. آن ها برای برآوردن نیازهایشان وابسته به فرد یا اطرافیانشان نیستند. این استقلال اجتماعی به آن ها کمک می‌کند تا در موقعیت‌های متفاوت سخت گیری نکنند و با شرایط کنار بیایند. تنها بازی کردن باعث نمی‌شود کودکتان خجالتی و کمرو بار بیایداو فقط یاد می‌گیرد لحظات تنهایی اش را پر کند بدون اینکه منتظر دیگری باشد تا خلوت تنهایی‌اش را با بازی پرکند.

بازی کردن در محیط‌های پر سر و صدا و سرگرم شدن با بچه‌های دیگر باعث تنش و خستگی می‌شود. گاهی لازم است او تنها بازی کند تا آرامش و تمرکز پیدا کند. کودک به آرامش نیاز دارد. اگر او از صبح زود تا بعداز ظهر در مهدکودک است باید در خانه کمی تنها بازی کند تا آرامش و تمرکز داشته باشد. کودک به این اطمینان قلبی نیاز دارد که پدر و مادرش در کنارش هستند و هرگز رهایش نمی‌کنند. اما او باید یاد بگیرد گاهی بدون تکیه به پدر و مادرش به خودش آرامش بدهد، سرگرم شود و یاد بگیرد. او باید بداند که همیشه می‌تواند روی پدر و مادرش حساب کند اما همچنین او باید یاد بگیرد که بعضی از مشکلات و مسائلش را به تنهایی حل و رفع کند. تنهایی به او کمک می‌کند تا احساساتش را بهتر درک کند و ارتباطش با پدر و مادر، اعضای خانواده و دوستانش را تقویت می‌کند.

انواع بازی‌های نادرست: بازی‌های گوشی‌های هوشمند یا تبلت‌ها مانع پیشرفت حس تخیل و خلاقیت آن ها می شوند. (در این بازی‌ها نتیجه و روند بازی از قبل تعیین شده است).

انواع بازی‌های درست: پازل، بازی گنج یابی، ساختن افسانه‌، نقش بازی کردن و …