پدر خوب بودن، فوت و فن داره

پنج نکته ضروری برای پدری کردن را در این مقاله مرور خواهیم کرد.

• از سنین پایین شروع کنید.
از دورۀ حاملگی همسرتان پدری کردن را شروع کنید. در مورد آرزوهایتان برای فرزندتان صحبت کنید و در هنگام تولد نوزاد حضور داشته باشید. از همان ابتدا در مراقبت از کودک مشارکت کنید. این زمان برای ایجاد ارتباط بسیار مهم است.
مراقبت از نوزاد بر هورمون های بدنتان تاثیر می گذارد و اولویت های زندگی تان را تغییر می دهد. پس مراقب باشید! پدرانی که از نظر جسمی از کودک مراقبت می کنند، مجذوب آنها شده و با آنها هماهنگ می شوند.
مردان می توانند در خواباندن مجدد نوزادان در نیمه شب مهارت پیدا کنند - در آغوش گرفتن و راه رفتن، آرام تکان دادن آنها، به آرامی آواز خواندن یا هر کار مفید دیگری! به خود اجازه ندهید که در مورد کودک، بی دست و پا باشید - به این کار ادامه دهید.

از همسرتان و دیگر دوستان مجرب کمک بگیرید و به توانایی خود افتخار کنید. حتی اگر شغلی تخصصی دارید، آخر هفته یا تعطیلات خود را به کودک اختصاص دهید. از دو سالگی به بعد، از همسرتان خواهش کنید آخر هفته به میهمانی یا گردش برود و شما را با کودک نوپا تنها بگذارد.

• وقت صرف کنید.
این امر اهمیت زیادی دارد. توجه کنید، این جمله برای پدران بسیار مهم است: اگر همواره پنجاه و پنج ساعت یا شصت ساعت کار می کنید، به عنوان یک پدر، کار درستی نمی کنید.

پدران باید به موقع به خانه بیایند تا با بچه هایشان بازی کنند، بخندند، به آنها آموزش بدهند و آنها را قلقلک بدهند. زندگی شرکتی و مشاغل کوچک دشمنان خانواده هستند.

• احساسات خود را نشان دهید.
تا زمان بزرگسالیِ فرزندتان می توانید او را در آغوش بگیرید، قلقلک بدهید و با هم کشتی بگیرید یا کارهای ملایم تری نیز انجام دهید.
به کودکانتان بگویید که چقدر عالی، زیبا، خلاق و باهوش هستند. اگر والدین شما احساسات خود را بروز نمی دادند، شما مجبورید ان را بیاموزید.

برخی مردان می ترسند اگر پسرانشان را در آغوش بگیرند، آنها در آینده همجنس باز یا دختروار شوند. این طور نیست. در واقع عکس این مسئله صادق است.

• سخت نگیرید.
از بودن در کنار بچه هایتان لذت ببرید. اگر در کنار آنها هستید تا مرتکب اشتباهی نشوند یا به آنها تحکم کنید، بدانید که این بودن از کیفیت بالایی برخوردار نیست، چون کیفیت یا به عبارت دیگر چگونگی حضور بسیار با ارزش است.
فعالیت هایی را تجربه کنید که هر دو از آن لذت می برید. فشار برای موفق شدن را از دوش کودکانتان بردارید اما تاکید کنید که در اموری در خانه مشارکت کنند.

به آنها اجازه دهید که در یک یا حداکثر دو ورزش یا فعالیت شرکت کنند، به صورتی که زمانی را داشته باشند تا فقط باشند. اوقات با عجله به اطراف دویدن را رها کنید و وقتی را به پیاده روی، بازی یا گفتگو اختصاص دهید. هیچ فعالیتی را بیش از اندازه ای که یک سرگرمی باشد، رقابتی نسازید. به طور مستمر هر آنچه را می دانید به بچه ها بیاموزید.

• مسئولیت پذیر باشید.
برخی از پدران امروز، پدران آسان گیر اوقات خوش هستند که همۀ مشکلات را بر دوش شریک زندگی شان می گذارند. در تصمیم گیری ها مشارکت کنید، بر تکالیف مدرسه و تکالیف خانۀ بچه ها نظارت کنید.
روش های انضباطی ملایم اما مشخصی را در پیش گیرید. کتک نزنید. برای بچه های کوچک محدودیتی قائل شوید. بر احترام گذاشتن به دیگران پافشاری کنید و خودتان مانند یکی از بچه ها رفتار نکنید.
به حرف آنها گوش کنید و به احساساتشان اهمیت دهید. در مورد طرح کلی تربیت با همسرتان صحبت کنید: در مجموع چگونه پیش می رویم؟ چه تغییراتی را باید ایجاد کنیم؟ تربیت کردن به صورت یک کار گروهی می تواند رشتۀ پیوند جدیدی را بین شما و همسرتان ایجاد کند.