انواع روش های درمان ناباروری، چه فرقی دارند؟

IVF شاید معروف‌ترین روش درمان ناباروری باشد اما آیا فرق آن را با روش IUI و لقاح مصنوعی و همینطور میکرواینجشکن و ICSI می‌دانید؟
در این مطلب می‌خواهیم شما را با این عبارت قلنبه سلنبه دنیای ناباروری آشنا کنیم تا از چند و چون انجام این روش‌های تکنولوژیک مطلع شوید. به علاوه اگر می‌خواهید جدیدترین و پیشرفته‌ترین روش‌های درمان ناباروری را بدانید این مطلب را بخوانید.

لقاح مصنوعی یا IUI
عملکردش این است که: اسپرمی را که به روشی خاص آماده (شسته) شده، از طریق سوندی نازک و منعطف به رحم تزریق می‌کنند و یکی از رایج‌ترین شیوه‌های درمان ناباروری است. اگر شما هم این روش را انتخاب می‌کنید، احتمالا پزشک‌تان به شما توصیه خواهد کرد که از داروهای باروری هم استفاده کنید تا شانس بارداری افزایش یابد.
بهترین روش برای: کسانی است که اسپرم شوهرشان کند، بی‌کیفیت یا کم است. البته برای خانم‌هایی که نسبت به اسپرم همسرشان آنتی‌بادی تولید می‌کنند یا کسانی که موکوس سرویکال‌شان (مخاط گردنه رحم) برای انتقال اسپرم به تخمک بسیار کم، اسیدی یا غلیظ است، نیز استفاده می‌شود.
میزان موفقیتش: به سن زن و کیفیت اسپرم مرد بستگی دارد؛ در کل احتمال بارداری در یک سیکل ۱۵ تا ۲۰ درصد و بعد از ۶ سیکل ، تا ۶۰-۷۰ درصد هم افزایش می‌یابد.
خوبی‌اش این است که: ساده و بی‌دردسر در مطب پزشک انجام می‌شود.
بدی‌اش این است که: ریسک چندقلوزایی را افزایش داده و فرد را در معرض عوارض ناشی از مصرف داروهای باروری قرار می‌دهد.
هزینه‌اش: حدود ۵۰۰ هزار تا یک میلیون تومان برای یک سیکل

لقاح آزمایشگاهی یا IVF
عملکردش این است که: طی چند مرحله (به نام سیکل) تخمک‌ها را استخراج کرده و در آزمایشگاه با اسپرم بارور می‌کنند. وقتی رویان‌ها تشکیل می‌شوند، یک یا دو تا از جنین‌ها را در رحم فرد می‌کارند و بقیه رویان‌ها فریز و ذخیره می‌شوند.
بهترین روش برای: خانم‌هایی است که سن و سال بالاتری دارند یا خانم‌هایی که لوله‌های فالوپ‌شان مسدود یا شدیدا آسیب دیده است یا از آندومتریوز رنج می‌برند. همچنین برای آقایانی که اسپرم بسیار ناکارآمدی دارند یا زوج‌هایی که به دلایل نامشخص دچار ناباروری هستند، نیز مناسب است.
میزان موفقیتش: بستگی به سن و سال خانم دارد. ۴۱ درصد از زنان زیر ۳۵ سال، ۳۲ درصد از زنان ۳۵ تا ۳۷ سال و ۲۳ درصد از زنان ۳۸ تا ۴۰ ساله می‌توانند با این روش باردار شوند.
خوبی‌اش این است که: زوج‌هایی که دچار مشکلات جدی ناباروری هستند، با این روش می‌توانند صاحب فرزند شوند.
بدی‌اش این است که: این روش درمان گران‌قیمت و به لحاظ جسمی هم طاقت‌فرساست و نیازمند مصرف سفت و سخت داروهای بارداری قبل از شروع هر سیکل است.
هزینه‌اش: بین ۳ تا ۸ میلیون تومان برای یک سیکل (بدون احتساب هزینه آزمایش‌ها و داروهای لازم و اعمال جانبی)
عملکردش این است که: یکی از اسپرم‌های مرد که به نظر سالم می‌آید، توسط جنین‌شناس انتخاب و توسط یک سوزن میکروسکوپی مستقیما به داخل تخمک تزریق می‌شود. با شکل‌گیری جنین، آن را از طریق IVF به رحم منتقل می‌کنند.
بهترین روش برای: مردانی است که مقدار اسپرم‌شان کم یا بی‌کیفیت است.
میزان موفقیتش: حدود ۳۵ درصد از زوج‌هایی که این روش را تجربه می‌کنند، بارور می‌شوند.
خوبی‌اش این است که: مردهایی با اسپرم کم و ناکارآمد، می‌توانند پدر بیولوژیکی فرزندشان باشند.
بدی‌اش این است که: هزینه‌بر است و شامل عمل جراحی می‌شود؛ داروهایی که برای IVF استفاده می‌شوند نیز، عوارض زیادی در پی دارند.
هزینه‌اش: حداقل ۲ میلیون تومان برای یک سیکل (بدون احتساب هزینه‌های احتمالی دیگر و هزینه IVF)