مشکل لباس پوشیدن کودکان، چطوری یادش بدید؟

با سلام و خسته نباشید ، دختری پنج ساله دارم همیشه موقع عوض کردن لباسش باعث عصبانیتم می شود . هر لباسی که خودش دوست دارد می پوشد، با اینکه آن لباس مناسب جایی که می رویم نیست و در نهایت با داد و فریاد لباسش را عوض می کند یا اصرار می کند که لباس را من برایش بپوشانم. چه کار باید بکنم ؟ لطفا مرا راهنمایی کنید.

-با سلام خدمت دوست عزیز.

در ابتدا چند تا سؤال در این زمینه مطرح می کنم :

هنگام عوض کردن لباس کودک باید چند بار به او تذکر بدهید که نهایتا شما را بسیار عصبی و ناراحت می کند ؟

آیا سر این مسئله که کدام لباس مناسب کدام مکان و زمان و فصل است، باهم تفاهم ندارید ؟

آیا کودک شما هنگام رفتن به مهد ، مدرسه و یا مهمانی به سختی لباس می پوشد ؟ آیا لباسی را که مناسب است نمی پوشد و اصرار بر پوشیدن لباس نامناسب دارد ؟

آیا لباس پوشیدن کودک منجر به درگیری بین شما و کودک تان می شود ؟

آیا همیشه هنگام پوشیدن لباس نق می زند و مانع کار شما می شود ؟

مراحل یادگیری لباس پوشیدن

کودکان بین سنین دو تا چهار سالگی تقریبا مراحل لباس پوشیدن را یاد می گیرند. در دو سالگی می توانند پیراهن یا شلوار را از تن درآورند و در سه سالگی می توانند آن را بپوشند در سه و نیم سالگی می توانند دگمه ها را ببندند و در پنج سالگی می توانند تمام مراحل لباس پوشیدن به جز بستن بند کفش را خودشان انجام دهند .

البته فراموش نکنید بین کودکان تفاوت وجود دارد و هرگز نباید آنها را با هم مقایسه کنید.

به هرحال در ابتدا بهتر است مهارت های لباس پوشیدن را به کودک آموزش دهید و لباس پوشیدن را برای او به کاری خوشایند تبدیل کنید. زمانی که کودک بی حوصله و خواب آلود یا گرسنه … است، خیلی در این کار اصرار نورزید. اگر خودتان احساس گرما یا سرما می کنید، با او هم همانطور رفتار نکنید.

و اما کارهایی که باید انجام دهید و موارد زیر را رعایت کنید : ۱)کودک را تشویق کنید که لباس عروسک هایش را بپوشد و یا لباس های آنها را عوض کند .

۲)لباس های راحت و مناسب تهیه کنید . در انتخاب نوع و مدل و جنس لباس دقت نمایید . ۳)گاهی اوقات برای تهیه لباس نظر کودک را بپرسید و می توانید برای خرید لباس با هم بروید.

۴)هرگز برای خوشامد دیگران و تعریف و تمجید و یا به اصطلاح شیک و گران بودن ، لباس برای کودک تهیه نکنید و او را مجبور به پوشیدن آن لباس نکنید . ۵)پیشرفت های کودک را تحسین و تشویق کنید. می توانید مسابقه ای ترتیب دهید. مثلا بگویید اگر ظرف پنج دقیقه شلوارش را بپوشد، جایزه می گیرد. ۶) می توانید با هم شروع به لباس پوشیدن کنید و این کار را به یک مسابقه تبدیل کنید. بهتر است پدر با پسر و دختر با مادر لباس بپوشد که همراه با هم مسائل مردانه و یا زنانه را تجربه کرده و یاد بگیرند .

۷) هنگام رفتن به جایی از قبل لباس ها را آماده کرده و اگر در پوشیدن لباس کند است، زمان بیشتری را برای آماده شدن اختصاص دهید تا نیازی به عجله کردن نباشد . ۸) هنگام پوشیدن لباس برای او شعر بخوانید، قصه تعریف کنید و یا اسباب بازی به دستش دهید تا با آن بازی کرده و حوصله اش سر نرود . گاهی اوقات کودکان چنان محو تماشای تلویزیون می شوند که متوجه نیستند داریم با آنها چه کار می کنیم. این لحظات فرصتی مناسب برای رسیدن به هدف است .

۹) برای او توضیح دهید چرا و چگونه لباس می پوشیم و هر لباسی مناسب چه مکان و زمان و فصلی است. می توانیم در این هنگام شعرهایی در مورد اعضای بدن و لباس های مختلف بخوانیم و از کتاب ها و فیلم هایی که در این زمینه هستند، استفاده کنیم.

۱۰) کودک را با خودتان مقایسه نکنید. صبور باشید ، او به اندازه شما مهارت و توانایی و تجربه ندارد که به همان سرعت لباس پوشیده ، زیپ و دکمه و بند را ببندد . البته هنگامی که کودک کوچکتر است از لباس های بی دردسر و راحت تر استفاده کنید و زمانی که بزرگتر شد لباس های مشکل تر با تمرین به او بپوشانید .

۱۱) اگر برای پوشیدن لباس نامناسبی اصرار می کند بدون عصبانیت برایش توضیح دهید به چه دلیل نمی تواند آن لباس را بپوشد. به او قول دهید در جایی دیگر به او اجازه پوشیدن آن را خواهید داد . اگر قانع نشد با جدیت مانع شوید و وقتی حرف تان را پذیرفت سریع او را تحسین کنید . البته کمی انعطاف پذیر باشید. مثلا اگر دختر سه ساله شما در یک روز سرد زمستان اصرار کرد که با لباس عروسش همراه با تاج و تور مخصوص آن که تازه برایش خریده اید، به مهد برود تا دوستانش او را ببینند، سخت گیری نکنید. برای یک بار به او اجازه را بدهید مشروط به آنکه هنگام خروج از خانه پالتو و کاپشن تنش باشد و یا با وسیله نقلیه به مهد بروید تا سرما نخورد و در ضمن یک دست لباس مناسب هم همراه ببرید و به مربی بدهید که بعد لباسش را عوض کند . به کودک تذکر بدهید که اگر لباسش پاره شود خودش مسئول آن است و لباس دیگری برای او تهیه نخواهید کرد . ۱۲) یک نکته را که نباید هیچ گاه فراموش کنید این است که گاهی اوقات خود شما مقصر هستید. مثلا زمانی که کودک کوچکتر است و تمایل به پوشیدن لباس هایش دارد، مانع می شوید و می گویید "تو نمی توانی" و یا چون این عمل توسط او به کندی صورت می گیرد، حوصله نمی کنید و به او مجال نمی دهید و مرتبا می گویید "زود باش ، چقدر کند عمل می کنی ، دیر شد … "ولی بعدها که بزرگتر شد از او این انتظارات را دارید. در این موقع کودک به دلیل خاطرات بدی که در ذهنش مانده، تمایل نشان نمی دهد که در لباس پوشیدن به شما کمک کند .

۱۳) چنانچه روش های ذکر شده مؤثر نبود از محدودیت موقت استفاده نمایید. یعنی می توانید کودک را از تفریح ، غذای مورد علاقه ، تماشای فیلم تلویزیون … که مورد علاقه اش باشد به مدت کوتاه مثلا برای همان روز محروم نمایید.