ترک عادت پستانک، چطور به کودکمان کمک کنیم؟

مکیدن پستانک روش خوبی برای به خواب رفتن نوزاد است، به علاوه پستانک می تواند خطر ابتلای نوزاد به سندروم مرگ ناگهانی (SIDS) را کاهش دهد. پزشکان توصیه می کنند در تولد یک سالگی، پستانک را از نوزاد بگیرید تا آسیبی به دندان هایش وارد نشود. به علاوه، هر قدر نوزاد بیشتر پستانک بخورد، وابستگی بیشتری به آن پیدا خواهد کرد. ترک این وابستگی در سنین بالاتر به مراتب دشوارتر است.
اگر نوزاد شما بیش از ۱۲ ماهش است که پستانک می خورد، ممکن است فکر کنید جدا کردن او از پستانک محبوبش کار دشواری است. اما شما می توانید با روش هایی که در ادامه مطرح می شوند، این کار را با موفقیت انجام دهید.

می توانید قاطع عمل کنید.
گاهی اوقات کشیدن پستانک از دهان نوزاد و پس ندادن آن تا یک مدت معلوم باعث می شود که نوزاد از خوردن پستانک صرف نظر کند. اما باید خود را برای دیدن گریه و زاری نوزاد آماده کنید. با این حال او خواهد توانست در عرض چند روز به آرامش قبلی اش دست پیدا کند. رمز موفقیت در این کار این است که از تصمیم تان برنگردید. پس بهتر است تمام پستانک هایی را که در خانه دارید، دور بریزید تا وسوسه نشوید.

اما شاید بهتر باشد با آرامش عمل کنید.
مکیدن پستانک برای نوزاد یک عادت آرامش بخش است. پستانک به نوزاد کمک می کند که راحت تر بخوابد، بنابراین هر گونه عجله در جدا کردن نوزاد از پستانک ممکن است باعث بروز مشکلات خواب از جمله کابوس های شبانه و اختلالات مزمن شود. جدا کردن نوزاد از پستانک باعث می شود که او به خوردن انگشتانش رو بیاورد. کاری که چندان ایده آل به نظر نمی رسد و ممکن است باعث بروز مشکلات دهان در نوزاد شده و رشد دندان های او را به خطر بیندازد. همچنین، خطر ابتلا به سایر بیماری ها را نیز افزایش می دهد، چون کودک دائماً دست کثیفش را درون دهانش می گذارد.
پس اگر نوزادتان حین جدا شدن از پستانک بی قراری می کند، بهتر است کمی با آرامش بیشتر عمل کنید. سعی کنید از یک رویکرد تدریجی برای خداحافظی با پستانک استفاده کنید. اگر کودک دوست دارد در طول روز پستانک بخورد، به او بگویید فقط اجازه دارد هنگام خواب پستانک بخورد و به تدریج، خوردن پستانک قبل از خواب را هم ممنوع کنید و نگذارید دیگر پستانک بخورد. باید بدانید همه نوزادان دیر یا زود باید از پستانک گرفته شوند. شما می توانید یک زمان مشخص مثل روز تولد را برای ترک پستانک تعیین کنید و به کودک بگویید که از آن روز به بعد دیگر خبری از پستانک نخواهد بود.
انتظار نداشته باشید که دوره جدا شدن از پستانک یک دوره آسان باشد. هرگز آمادگی کودک را برای ترک پستانک زیر سوال نبرید و سنش را به رخ او نکشید. هیچ وقت نگویید که بچه های هم سن او پستانک را کنار گذاشته اند. هر کودکی سرعت رشد مخصوص به خود را دارد. بهتر است در دومین سال زندگی نوزاد، او را از پستانک جدا کنید، اما اگر این بازه زمانی کمی بیشتر طول کشید، نگران نباشید.

تشویق فراموش نشود.
می توانید از روش های تشویقی هم برای این کار بهره بگیرید؛ یعنی هر بار که فرزندتان در کنار گذاشتن پستانک، بیشتر موفق بود او را مورد تشویق قرار دهید. مثلاً می توانید این موفقیت ها را برای پدرش تعریف کرده و او را تحسین کنید یا در برابر موفقیت او از دادن هدیه استفاده کنید.
می توانید خداحافظی با پستانک را با بازی همراه کنید تا فرزندتان با شادی و خنده پستانک را رها کند. اما هرگز از روش های ترساندن یا تنبیه و خشونت استفاده نکنید.
جدا شدن از پستانک برای یک نوزاد که آرامش خود را در خوردن آن می بیند، کار دشواری است؛ بنابراین باید بتوانید جایگزین مناسبی به فرزندتان بدهید تا پستانک را از او بگیرید.