عوارض جانبی اینترفرون، ناباروری و یائسگی
اینترفرون پروتئینی است که توسط سلول های بدن منتشر می شود، زمانی که تحت حمله ویروس یا مهاجمی دیگر قرار می گیرند.
اینترفرون پروتئینی است که توسط سلول های بدن منتشر می شود، زمانی که تحت حمله ویروس یا مهاجمی دیگر قرار می گیرند. هنگامی که اینترفرون آزاد می شود، یک سری واکنش در سلول های مجاور ایجاد می کند تا به آنها در برابر عفونت ها کمک کند.
بنابراین اینترفرون بخش مهمی از سیستم ایمنی بدن است. سه نوع اساسی اینترفرون وجود دارد که آلفا و بتا که به عنوان نوع ۱ شناخته می شوند و گاما که به عنوان نوع ۲ شناخته می شود. هر نوع اینترفرون اثرات متفاوتی بر بدن دارد.
بدن از اینترفرون به عنوان راهی برای درمان برای اختلالات مختلف سلامتی، از جمله مولتیپل اسکلروزیس، برخی از انواع سرطان و هپاتیت C استفاده می شود.
بنابراین اینترفرون بخش مهمی از سیستم ایمنی بدن است. سه نوع اساسی اینترفرون وجود دارد که آلفا و بتا که به عنوان نوع ۱ شناخته می شوند و گاما که به عنوان نوع ۲ شناخته می شود. هر نوع اینترفرون اثرات متفاوتی بر بدن دارد.
بدن از اینترفرون به عنوان راهی برای درمان برای اختلالات مختلف سلامتی، از جمله مولتیپل اسکلروزیس، برخی از انواع سرطان و هپاتیت C استفاده می شود.
عوارض جانبی احتمالی اینترفرون چیست؟
بر اساس تحقیقات سرطان انگلستان، عوارض جانبی اینترفرون می تواند به سه دسته تقسیم شود. اینها به شرح زیر است:
عوارض جانبی رایجی که بیش از ۱۰ درصد افراد را تحت تاثیر قرار می دهد عبارتند از:
- سرگیجه
- درد، قرمزی یا تورم در نقطه تزریق
- از بین رفتن یا ریزش مو
- کاهش اشتها و کاهش وزن
- تنفس و پوست رنگ پریده
- احتمال ایجاد کبودی و خونریزی
- احتمال عفونت کردن
- خستگی و ضعف
- بروز نشانه های آنفولانزا
- درد شکم
- اسهال
- حالت تهوع
- افسردگی و اضطراب
- بیخوابی
- گلو درد
- سردرد
- سرفه کردن
- درد مفصلی و عضلانی
- بثورات پوستی
عوارض جانبی نادر
عوارض نادر بین ۱ تا ۱۰ درصد افراد را تحت تاثیر قرار می دهد. آنها عبارتند از:
- خواب آلودگی
- تغییراتی در کبد
- آسیب عضلانی قلب
- عکس العمل های آلرژیک
- ناتوانی در باروری
- تشنگی و خشکی دهان
- فشار خون بالا
- بدتر شدن میگرن
- کاهش میل جنسی
- غدد لنفاوی متورم شده
- سوء هاضمه
- یبوست
- درد سینه
- خشکی واژن
- درد بیضه
- احساس طعم فلز در غذاها
- چشم های قرمز
- مسدود شدن بینی
- راه رفتن در خواب
- عرق کردن بیشتر
- ادرار کردن بیشتر
عوارض جانبی جدی اینترفرون
برخی از عوارض جانبی جدی تر از بقیه هستند. در اینجا، نگاهی به برخی از عوارض جانبی شدیدتر و جدی تر می اندازیم و در مورد نحوه عملکرد در مقابل آنها توضیحاتی را ارائه می دهیم.
افسردگی
یکی از عوارض رایج و بالقوه اینترفرون، افسردگی است. بررسی سال ۲۰۰۹ بر روی این موضوع نشان داد که عوامل خطر ابتلا به افسردگی در طی درمان اینترفرون، عبارتند از:
- کاهش کیفیت خواب
- التهاب مزمن در بدن
- عوامل ژنتیکی خاص
- فقدان حمایت اجتماعی از دیگران
این بررسی نشان داد که استفاده از داروهای ضد افسردگی همراه با اینترفرون، ممکن است در جلوگیری از افسردگی مفید باشد.
متاسفانه، بر اساس مطالعه سال ۲۰۱۶ منتشر شده در روانپزشکی روانشناسی، افسردگی ناشی از استفاده از اینترفرون، احتمالا یک وضعیت دراز مدت و تکراری است.
ناباروری و یائسگی اولیه
ناباروری یک عارضه ناگهانی از مصرف اینترفرون، است و می تواند بر مردان یا زنان تأثیر بگذارد. ناباروری مردانه از اینترفرون، بعد از چند ماه یا سالها ممکن است تغییر کند. با این حال، ناباروری زنان معمولا نتیجه ای از دارو است که منجر به بروز علائم اولیه یائسگی می شود. به این ترتیب، دائمی خواهد بود.
آسیب به قلب
برخی تحقیقات گذشته شواهدی مبنی بر اینکه اینترفرون، ممکن است منجر به آسیب های قلبی شود اثبات کرده است. یک تحقیق انجام شده در سال ۲۰۰۴ در مورد یک مرد ۵۶ ساله با عملکرد طبیعی قلب، که پس از درمان اینترفرون، شروع به تجربه مشکلات قلبی کرد، مورد بررسی قرار گرفت.
مطالعه دیگری که در سال ۲۰۱۲ انجام شد، به بررسی تاثیر اینترفرون، بر افزایش خطر بیماری قلبی در افراد مبتلا به لوپوس پرداخت. محققان دریافتند که همه افراد بدون در نظر گرفتن لوپوس، علائم بالقوه بیماری قلبی را از طریق استفاده از اینترفرون، افزایش دادند.
در همان زمان، یک مطالعه سال ۲۰۰۴ به بررسی اثرات اینترفرون، بر سلامت قلب افراد مبتلا به هپاتیت مزمن پرداخت. این اثرات منفی نداشت. نویسندگان پیشنهاد کردند که درمان اینترفرون، میتواند به طور ایمن در افراد مبتلا به بیماری قلبی پیش از موعد استفاده شود.
ارتباط بین اینترفرون و آسیب های قلبی به وضوح درک نمی شود، اما باید فردی که تحت این درمان قرار می گیرد، مراقب قلب خود نیز باشد.
هر کسی که نگران است، به ویژه افرادی که سابقه بیماری قلبی دارند، قبل از شروع درمان با اینترفرون، با پزشک خود مشورت کنید.
عوارض جانبی رایجی که بیش از ۱۰ درصد افراد را تحت تاثیر قرار می دهد عبارتند از:
- سرگیجه
- درد، قرمزی یا تورم در نقطه تزریق
- از بین رفتن یا ریزش مو
- کاهش اشتها و کاهش وزن
- تنفس و پوست رنگ پریده
- احتمال ایجاد کبودی و خونریزی
- احتمال عفونت کردن
- خستگی و ضعف
- بروز نشانه های آنفولانزا
- درد شکم
- اسهال
- حالت تهوع
- افسردگی و اضطراب
- بیخوابی
- گلو درد
- سردرد
- سرفه کردن
- درد مفصلی و عضلانی
- بثورات پوستی
عوارض جانبی نادر
عوارض نادر بین ۱ تا ۱۰ درصد افراد را تحت تاثیر قرار می دهد. آنها عبارتند از:
- خواب آلودگی
- تغییراتی در کبد
- آسیب عضلانی قلب
- عکس العمل های آلرژیک
- ناتوانی در باروری
- تشنگی و خشکی دهان
- فشار خون بالا
- بدتر شدن میگرن
- کاهش میل جنسی
- غدد لنفاوی متورم شده
- سوء هاضمه
- یبوست
- درد سینه
- خشکی واژن
- درد بیضه
- احساس طعم فلز در غذاها
- چشم های قرمز
- مسدود شدن بینی
- راه رفتن در خواب
- عرق کردن بیشتر
- ادرار کردن بیشتر
عوارض جانبی جدی اینترفرون
برخی از عوارض جانبی جدی تر از بقیه هستند. در اینجا، نگاهی به برخی از عوارض جانبی شدیدتر و جدی تر می اندازیم و در مورد نحوه عملکرد در مقابل آنها توضیحاتی را ارائه می دهیم.
افسردگی
یکی از عوارض رایج و بالقوه اینترفرون، افسردگی است. بررسی سال ۲۰۰۹ بر روی این موضوع نشان داد که عوامل خطر ابتلا به افسردگی در طی درمان اینترفرون، عبارتند از:
- کاهش کیفیت خواب
- التهاب مزمن در بدن
- عوامل ژنتیکی خاص
- فقدان حمایت اجتماعی از دیگران
این بررسی نشان داد که استفاده از داروهای ضد افسردگی همراه با اینترفرون، ممکن است در جلوگیری از افسردگی مفید باشد.
متاسفانه، بر اساس مطالعه سال ۲۰۱۶ منتشر شده در روانپزشکی روانشناسی، افسردگی ناشی از استفاده از اینترفرون، احتمالا یک وضعیت دراز مدت و تکراری است.
ناباروری و یائسگی اولیه
ناباروری یک عارضه ناگهانی از مصرف اینترفرون، است و می تواند بر مردان یا زنان تأثیر بگذارد. ناباروری مردانه از اینترفرون، بعد از چند ماه یا سالها ممکن است تغییر کند. با این حال، ناباروری زنان معمولا نتیجه ای از دارو است که منجر به بروز علائم اولیه یائسگی می شود. به این ترتیب، دائمی خواهد بود.
آسیب به قلب
برخی تحقیقات گذشته شواهدی مبنی بر اینکه اینترفرون، ممکن است منجر به آسیب های قلبی شود اثبات کرده است. یک تحقیق انجام شده در سال ۲۰۰۴ در مورد یک مرد ۵۶ ساله با عملکرد طبیعی قلب، که پس از درمان اینترفرون، شروع به تجربه مشکلات قلبی کرد، مورد بررسی قرار گرفت.
مطالعه دیگری که در سال ۲۰۱۲ انجام شد، به بررسی تاثیر اینترفرون، بر افزایش خطر بیماری قلبی در افراد مبتلا به لوپوس پرداخت. محققان دریافتند که همه افراد بدون در نظر گرفتن لوپوس، علائم بالقوه بیماری قلبی را از طریق استفاده از اینترفرون، افزایش دادند.
در همان زمان، یک مطالعه سال ۲۰۰۴ به بررسی اثرات اینترفرون، بر سلامت قلب افراد مبتلا به هپاتیت مزمن پرداخت. این اثرات منفی نداشت. نویسندگان پیشنهاد کردند که درمان اینترفرون، میتواند به طور ایمن در افراد مبتلا به بیماری قلبی پیش از موعد استفاده شود.
ارتباط بین اینترفرون و آسیب های قلبی به وضوح درک نمی شود، اما باید فردی که تحت این درمان قرار می گیرد، مراقب قلب خود نیز باشد.
هر کسی که نگران است، به ویژه افرادی که سابقه بیماری قلبی دارند، قبل از شروع درمان با اینترفرون، با پزشک خود مشورت کنید.
اینترفرون چگونه تجویز می شود؟
اینترفرون معمولا با تزریق زیر پوست ران یا شکم وارد بدن می شود. همچنین ممکن است از طریق داروی قطره ای دریافت شود.
در مطالعه ۲۰۱۳، اینترفرون به صورت خوراکی داده شد تا ببیند آیا این می تواند در جلوگیری از عفونت های قفسه سینه موثر باشد. نتایج این پیشنهاد نشان داد که این روش کار نمی کند، گرچه ممکن است علائم عفونت را کاهش دهد.
در مطالعه ۲۰۱۳، اینترفرون به صورت خوراکی داده شد تا ببیند آیا این می تواند در جلوگیری از عفونت های قفسه سینه موثر باشد. نتایج این پیشنهاد نشان داد که این روش کار نمی کند، گرچه ممکن است علائم عفونت را کاهش دهد.
منبع:
ورد نگار
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼