بیماری فیبروکیستیک پستان، چطور تشخیص داده میشود؟
بیماری پستان فیبروکیستیک که عموماً پستان‌های فیبروکیستیک یا تغییر فیبروکیستیک نامیده میشود نوعی اختلال خوش‌خیم است.
بیماری پستان فیبروکیستیک که عموماً پستان‌های فیبروکیستیک یا تغییر فیبروکیستیک نامیده میشود نوعی اختلال خوش‌خیم (غیر سرطانی) است که در آن پستانها دچار توده یا تومور احساس میشوند.
پستان‌های فیبروکیستیک مضر یا خطرناک نیستند اما ممکن است برای برخی زنان آزاردهنده یا ناراحت کننده باشند. بر مبنای اعلام مایو کلینیک، بیش از نیمی از زنان در مقطعی از زندگی خود دچار بیماری پستان فیبروکیستیک میشوند. بسیاری از زنان دارای پستان فیبروکیستیک فاقد دیگر علایم همراه هستند.
اگرچه ابتلا به پستان‌های فیبروکیستیک خطرناک یا مضر نیست، این اختلال میتواند کشف سرطان پستان را با چالش بیشتری مواجه کند.
چه چیز سبب ایجاد بیماری پستان فیبروکیستیک میشود؟
بافت پستان زنان در پاسخ به هورمونهای تولید شده توسط تخمدانها دچار تغییر میشود. اگر زنان پستان فیبروکیستیک داشته باشند، ممکن است تغییرات نمایانتری را در پاسخ به هورمونهای مورد اشاره از خود نشان دهند. این وضعیت میتواند به حساسیت و ورم و دردناک شدن توده‌های پستانی منجر شود. علایم درست در آستانۀ شروع یا در طول پریود زنان خود را نشان میدهند. در کنار توده‌های پستانی ایجاد شده توسط کیستها و ورم لوبولهای پستان، غدههای تولید شیر، زنان ممکن است توده‌های سفتی را در پستان خود احساس کنند که بر اثر رشد بیش از حد بافت فیبروزی شکل گرفته است.
چه کسی دچار بیماری پستان فیبروکیستیک میشود؟
احتمال ابتلاء هر زنی به این بیماری وجود دارد اما عموماً بیماری پستان فیبروکیستیک در زنان سنین ۳۰ تا ۵۰ سال ظاهر میشود.
قرصهای کنترل بارداری میتوانند باعث کاهش علایم شوند و هورمون درمانی میتواند آنها را افزایش دهد. علایم بیماری پستان فیبروکیستیک به طور معمول پس از یائسگی در زنان بهبود مییابد یا رفع میشود.
بیماری پستان فیبروکیستیک و سرطان
بیماری پستان فیبروکیستیک بـاعث افزایش ریسک ابتلاء به سرطان در زنان نمیشود، اما تغییرات ایجاد شده در پستانها میتواند به شکل بالقوه تشخیص توده‌های سرطانی را در طول معاینات بالینی و تست ماموگرام برای زنان و نیز پزشک دشوارتر کند. "کارگروه خدمات پیشگیری ایالات متحد" (USPSTF) توصیه میکند که زنان در سنین 50 تا 74 سالگی هر ساله یک بار تست ماموگرام انجام دهند. "انستیتو ملی سرطان" (NCI) نیز مینویسد، معاینات شخصی منظم از سوی زنان میتواند مفید باشد. این موضوع مهم است که زنان با این مورد آشنا شوند که پستان آنها به شکل نرمال چگونه باید به نظر برسد و احساس شود به طوری که بتوانند تشخیص دهند که پستانها چه زمانی دستخوش تغییر میشوند و یا اینکه چیزی در آنها هست که نرمال به نظر نمیرسد.
علایم بیماری پستان فیبروکیستیک کدامند؟
اگر زنی دچار بیماری پستان فیبروکیستیک باشد وی ممکن است علایم زیر را تجربه کند:
- ورم
- حساسیت یا حالت فروافتادگی
- درد
- زبر و سفت شدن بافت پستان
- بروز توده یا برآمدگی در یک پستان یا هر دوی آنها
این احتمال وجود دارد که میزان بروز ورم یا توده در یک پستان بیش از دیگری باشد. علایم مزبور احتمالاً پیش از آغاز پریود تشدید میشود که علت آن تغییرات هورمونی دورۀ عادت ماهانه است اما در عین حال این احتمال وجود دارد که زنان در تمامی طول ماه دچار علایم مزبور باشند.
توده‌های ایجاد شده بر اثر پستان‌های فیبروکیستیک گرایشی به نوسان در اندازه در طول ماه از خود نشان میدهند و به طور معمول متحرک هستند. اما در عین حال اگر مقدار بافت فیبروی بسیار زیاد باشد، توده‌های پستانی مورد بحث ممکن است سر جای خود ثابت بمانند. در عین حال امکان احساس درد در ناحیۀ زیر بغل وجود دارد. برخی از زنان دچار نوعی ترشح سبز رنگ یا قهوهای تیره از نوک پستان‌های خود میشوند. زنان باید در صورتی که ترشحاتی به رنگ شفاف یا قرمز یا خونآلود از نوک پستان‌های آنها خارج گردد بلافاصله به پزشک مراجعه کنند، زیرا این نوع ترشحات میتوانند یک نشانۀ ابتلاء به سرطان پستان باشند.
بیماری پستان فیبروکیستیک چطور تشخیص داده میشود؟
پزشک میتواند بیماری پستان فیبروکیستیک را با معاینۀ فیزیکی پستان تشخیص دهد.
پزشک ممکن است برای رسیدن به تصویری بهتر از تغییرات ایجاد شده در پستانها انجام یک تست ماموگرام، اولتراسوند، یا MRI را در دستور کار قرار دهد. دانشگاه جان هاپکینز انجام ماموگرام دیجیتال را برای زنان دچار پستان فیبروکیستیک توصیه میکند زیرا این فناوری تصاویر دقیقتری از پستان ارائه میدهد. در برخی مواقع، اولتراسوند ممکن است در ایجاد تمایز میان بافتهای نرمال و بافتهای دچار ناهنجاری در پستان مفید باشد. اگر پزشک نگران وجود کیست یا دیگر یافتهها در پستان باشد وی ممکن است برای بررسی احتمال سرطانی بودن توده‌های پستانی بیوپسی انجام دهد. این بیوپسی معمولاً توسط اسپیراسیون سوزن باریک انجام میشود، اقدامی جراحی که در آن با استفاده از یک سوزن نازک مقدار کمی مایع یا بافت از پستان خارج میگردد.
درمان بیماری پستان فیبروکیستیک
بیشتر زنان مبتلا به بیماری پستان فیبروکیستیک نیازی به درمان تهاجمی ندارند. مداواهای خانگی به طور معمول برای تسکین درد و ناراحتی ناشی از این بیماری کافی است.
داروهای غیر نسخه‌ای ضد درد مثل ایبوپروفن (ادویل) و استامینوفن (تاینلول) به طور معمول میتوانند به شکلی مؤثر درد و ناراحتی ناشی از پستان‌های فیبروکیستیک را کاهش دهند. زنان در عین حال میتوانند با استفاده از سینه‌بندهای مناسب و حمایت کننده درد و افتادگی پستان را کاهش دهند. برخی از زنان پی میبرند که استفاده از کمپرس گرم یا سرد [سرمادرمانی و گرمادرمانی] علایم مبتلابۀ آنان را کاهش میدهد. برای استفاده از کمپرس سرد زنان میتوانند یخ را در پارچهای بپیچند و روی پستان خود بگذارند تا در عمل متوجه شوند که کدامیک از دو روش در مورد آنها بیشتر کارآیی دارد.
تغییرات رژیم غذایی
برخی زنان پی میبرند که محدود کردن مصرف کافئین، خوردن غذاهای کم‌چرب یا استفاده از مکملهای اسیدهای چرب ضروری باعث کاهش علایم بیماری پستان فیبروکیستیک در آنان میشود. به هر حال، هیچ آزمونی بالینی کنترل شدۀ تصادفی سازی شده وجود ندارد که نشان دهد هر گونه تغییر در رژیم غذایی در کاهش علایم پستان‌های فیبروکیستیک مؤثر است.
چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم
در صورت مواجهه با علایم فهرست زیر باید به پزشک مراجعه کرد. علایم مزبور میتوانند نشانههای سرطان پستان باشند:
- بروز توده‌های تازه یا غیر معمول در پستان
- سرخی یا چروک خوردن پوست پستان
- وجود ترشح از نوک پستان به ویژه اگر این ترشح شفاف، قرمز رنگ یا خونی باشد
- دندانهدار شدن یا هموار و صاف شدن نوک پستان
دورنما در درازمدت
بر مبنای اعلام مایو کلینیک، علت دقیق بیماری پستان فیبروکیستیک هنوز به طور کامل درک نشده است. به هر جهت، پزشکان به این موضوع مظنون هستند که استروژن و دیگر هورمونهای تولید مثل در این مورد نقش دارند. در نتیجه، علایم بروز یافته در زنان ممکن است پس از رسیدن به دورۀ یائسگی از بین بروند، زیرا در این دوره میزان نوسان و تولید این هورمونها کاهش پیدا کرده یا حالت پایدار در آنها ایجاد میشود.
منبع:
مهرین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼