عفونت های ادراری کودکان، چه کمکی می توانم بکنم؟

عفونت های مجرای ادراری در کودکان شایع است ، خصوصا در دختران . اما نوزادان پسر بیش از نوزادان دختر در معرض این عفونت ها قرار دارند.

عفونت های مجرای ادراری در کودکان شایع است ، خصوصا در دختران . اما نوزادان پسر بیش از نوزادان دختر در معرض این عفونت ها قرار دارند. عفونت ممکن است در میز راه ، مثانه ، یا کلیه ها رخ دهد. درمان سریع عفونت های مجرای ادراری برای پیشگیری از آسیب کلیه ، که بیشتر در کودکان زیر ۵ سال رخ می دهد ، ضروری است.

علت چیست ؟

عفونت های مجرای ادراری بیشتر از ورود میکروب های مقعد به میزراه ناشی میشود. گاهی نیز میکروب ها از طریق جریان خون به مجرای ادراری سرایت می کند . دختران بیش از پسران در معرض عفونت های مجرای ادراری قرار دارند زیرا میزراه کوتاهتری دارند.

کودکانی که پس ریز ادراری دارند بیشتر در معرض عفونت هستند. در این عارضه ی مادرزادی ، وقتی که مثانه خالی میشود مقداری از ادرار باز می گردد و به سمت کلیه ها می رود.

کودکانی نیز که به ناهنجاری های ساختاری مادرزادی مجرای ادراری مبتلا هستند که مانع از جریان راحت ادرار می شود یا کلیه هایشان در اثر عفونت های قبلی آسیب دیده است ، بیشتر در معرض عفونت قرار دارند.

علائم :

کودکان زیر ۲ سال معمولا علائم عفونت عمومی را بروز می دهند که ممکن است شامل موارد زیر باشد :

- تب

- اسهال

- استفراغ

- ضعف یا بدخلقی

در کودکان سنین بالاتر ، علائم معمولا خاص تر است و ممکن است شامل موارد ذیل باشد :

- احساس سوزش هنگام دفع ادرار

- تکرر فزاینده ی دفع ادرار

- درد در قسمت پایین کمر یا یک طرف شکم

- شب ادراری پس از مدتی کنترل در شب ها

- ادرار به رنگ قرمز ، صورتی ، یا دودی در اثر وجود خون

- تب

آسیب دیدن کلیه در اثر عفونت های مکرر ممکن است منجر به فشار خون بالا یا از کار افتادن کلیه ها در بزرگسالی شود.

آیا باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر علائم عفونت مجرای ادراری در کودک وجود دارد ، باید ظرف 24 ساعت او را نزد پزشک ببرید.

پزشک چه کاری ممکن است انجام دهد؟

پزشک از کودک نمونه ی ادرار می گیرد یا ممکن است از شما بخواهد این کار را انجام دهید. از کودکان خردسال ممکن است در بیمارستان با فرو کردن یک سوزن تو خالی در مثانه از طریق پوست ، نمونه ی ادرار گرفته شود. ادرار آزمایش می شود تا اطمینان حاصل شود که اختلال پنهانی وجود ندارد و علت علائم ، عفونت است.

اگر عفونت تایید شود ، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک خوراکی تجویز کند. کودکی که حالش وخیم باشد ممکن است در بیمارستان با تزریق داخل وریدی آنتی بیوتیک درمان شود. آنتی بیوتیک ممکن است تا یک هفته داده شود. حود یک هفته بعد از خاتمه ی درمان عفونت ، ادرار کودک دوباره آزمایش می شود. اگر هنوز عفونت وجود داشت باشد ممکن است یک دوره ی دیگر آنتی بیوتیک داده شود.

ممکن است آزمایش های دیگری انجام شود تا معلوم شود که آسیب در کلیه ها یا ناهنجاری ساختاری دیگری در مجرای ادراری وجود دارد یا خیر . ممکن است برای بعضی از کودکان آزمایش های خاصی برای کشف پس ریز ادرار انجام شود. چون کودکان مبتلا به این عوارض اغلب در معرض عفونت های مکرر قرار دارند ، ممکن است به عنوان یک اقدام پیشگیرانه برای آنها به مدت چند سال آنتی بیوتیک تجویز شود.

چه کمکی میتوانم بکنم؟

اگر پزشک از شما بخواهد نمونه ی ادرار بگیرید ، یک ظرف استریل و یک کیسه ی در چسب دار ( برای خردسالان ) در اختیارتان قرار می گیرد. نمونه باید بعد از حمام یا پس از شستشوی ناحیه ی تناسلی با آب ، گرفته شود.

برای خردسالان ، میتوان نمونه ی ادرار را بدون تماس یافتن ظرف با بدن کودک ( برای پیشگیری از آلوده شدن آن ) در ظرف ریخت . راه دیگر آن است که کیسه ی در چسب دار را دور ناحیه ی تناسلی بچسبانید و سپس مقدار کمی از نمونه را داخل ظرف بریزید.

در مورد کودکان سنین بالاتر ، پس از شستن ناحیه ی تناسلی ، کودک باید ابتدا مقداری ادرار دفع کند ، سپس ادرار خود را متوقف سازد و بعد دوباره ادرار کند و این بار آن را داخل ظرف بریزید. وقتی که ظرف پر شد باید ادرار خود را متوقف کند و بعد از کنار گرفتن ظرف ، مثانه را خالی کند.

اگر امکان بردن فوری نمونه ی ادرار به آزمایشگاه وجود ندارد ، میتوان آن را تا 48 ساعت در یخچال نگه داشت. در مدتی که کودک به عفونت مبتلاست ، باید مایعات فراوان بنوشد. زیاد بودن مقدار مایعات دریافتی بدن ، ادرار را رقیق می کند که موجب کمتر شدن درد و ناراحتی هنگام دفع ادرار میشود و به دفع میکروبها نیز کمک میکند.

پیشگیری از عفونت

کودک باید حداقل هر ۴ ساعت یک بار یا قبل از هر وعده ی غذا و نیز قبل از خواب ادرار کند. پس از استفاده از توالت ، باید تمیز کردن مقعد از جلو به عقب انجام شود. کودک باید هر روز حمام کند ، از مواد تحریک کننده مثل صابون های معطر یا ماده ی کف آور آب وان استفاده نکند و پس از حمام خود را خوب خشک کند.

چشم انداز

ابتلای مکرر به عفونت های مجرای ادراری شایع است. درمان سریع قاعدتا مانع از صدمه ی دائمی به کلیه ها می شود. در صورت بروز آسیب در کلیه ، با بزرگتر شدن کودک نواحی آسیب دیده کوچک تر می شود. پس ریز ادرار معمولا بدون درمان تا 9 سالگی از بین می رود.