دوست خیالی کودکان، چهار نکته در رفتار والدین
کودکان به هر چیزی که تخیلی است، مانند پری‌‌ها، بابانوئل و هر شخصیت فانتزی دیگر، کاملا باور دارند و دوست خیالی یکی دیگر از باورهای آنهاست.
خانمی که سه فرزند خود را در صدلی عقب خودرو قرار داده و رانندگی می کرده است ناگهان با فریاد دختر کوچکش مواجه می شود که می گوید «وایسا!». وقتی مادر دلیلش را جویا می شود کودک با ناراحتی می گوید «داشتی بوپسی رو زیر می‌گرفتی.». در این حین مادر متوجه می شود که دختر بچه اش دوستی خیالی با نام بوپسی دارد.
در ادامه این مقاله درباره دوست خیالی کودکان و نحوه صحیح برخورد با این مساله را برای شما بازگو می کنیم. گاها پیش می آید که والدین با دیدن حرکات خیالاتی کودک و هم صحبتی هایش با دوست خیالی نگران شوند اما بهتر است بگوییم که این بخش قسمت مهمی از رشد کودک به حساب می آید و جای نگرانی نیست.
ناتان بلوم که متخصص اطفال است درباره خیال پردازی کودکان گفت:
«کودکان به هر چیزی که تخیلی است، مانند پری‌‌ها، بابانوئل و هر شخصیت فانتزی دیگر، کاملا باور دارند و دوست خیالی یکی دیگر از باورهای آنهاست.»
دوست خیالی کودک تنها کسی است که در همه حال با اوست. به هنگام خجالت، ترس و اضطراب او تنها کسی است که کودک راحت می تواند احساسات خود را با او در میان بگذارد. دوست خیالی بازی دلخواه کودک را با او انجام می دهد، هر زمان که کودک به حضور او احتیاج داشته باشد دوست خیالی حاضر می شود. این هانکات مثبتی است که دوست خیالی کودک دارد. کودک احساسات خود را از قول دوست خیالی بیان می کند، به طور مثال کودک می گوید که جکی دوست ندارد خاله او را ببوسد و یا این که کودک تقصیرهای خود را به گردن دوست خیالی می اندازد.
رفتار والدین در برابر دوست خیالی کودکان
۱. بیش ازحد نگران نشوید
دکتر بلوم در این زمینه می گوید: «با دوست خیالی کودک تان مخالفت نکنید و کودک را مجبور نکنید که دوست خیالی اش را رها کند. وجود دوست های خیالی در سنین پایین بسیار عادی است.». بهتر است بدانید که مخالفت با وجود دوست خیالی کودک، کودک را بیش تر به دوست خیالی علاقمند می کند. اگر کودک شما به سن دبستان رسیده و وجود دوست خیالی اش سبب دوری او از اجتماع می شود بهتر است به فکر راه چاره باشید.
۲. علاقه ی خود را نسبت به دوست خیالی نشان دهید
شارلوت رزنیک، روان شناس آموزشی کودک درباره دوست خیالی می گوید:
«با کودک تان درمورد دوست خیالی اش صحبت کنید و از او سؤال هایی مانند "دوستت کیه؟"، "کنار همدیگه چه کارهایی انجام می‌دید؟" و "او اهل کجاست؟" بپرسید.»
این پرس و جوها موجب می شود کودک تان را بهتر و بیش تر بشناسید و با علایق، ترس ها و خلاء های دلبندتان آشنا شوید. از طرفی حرف زدن راجع به موضوع و فرد مورد علاقه کودکتان شما را به کودکتان نزدیک تر می کند. در نظر داشته باتشید که نشان دادن اشتیاق بیش از حد شما به دوست خیالی کودک نیز اصلا خوب نیست چرا که کودک فکر می کند کارش بدون نقص است و بیش تر علاقمند می شود و یا احساس حسادت در او شعله ور خواهد شد.
۳. محدودیت تعیین کنید
اگر کودک کارهای ناپسند خود را به دوست خیالی اش نیز نسبت می دهد به طور مثال اگر می گوید بیلی هم این کار را می کند به او بگویید: «بیلی ممکن است در خانه ی خودش بتواند هر کاری که دوست دارد، انجام بدهد. غذایش را به کناری پرت کند یا دندان هایش را هرگز مسواک نزند، اما وقتی به خانه ی شما می آید، باید به قوانین خانه اهمیت بدهد.»
۴. زندگی واقعی را برای او جذاب کنید
برای کودک خود در دنیای واقعی زمینه تجربه داشتن دوست جدید، تفریح شاد و سالم و قرار گرفتن در موقعیت خوب و آرام و شاد را فراهم کنید. این کار موجب می شود دنیای واقعی برایش جذاب باشد و از دوست خیالی به تدریج دوری کند.
منبع:
آرگا
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼