علت بیش فعالی در کودکان، دلایل شناخته شده

مطالعات در مورد علل بیش فعالی حاکی از آن است که یک ارتباط محکم بین مصرف سیگار و الکل در حین بارداری و خطر ابتلای کودک به بیش فعالی وجود دارد.

علل شناخته شده بیش فعالی در کودکان چیست؟ یا ما همراه باشید تا برایتان بگوییم.

1- عوامل محیطی

مطالعات در مورد علل بیش فعالی حاکی از آن است که یک ارتباط محکم بین مصرف سیگار و الکل در حین بارداری و خطر ابتلای کودک به بیش فعالی وجود دارد. بنابراین بدیهی است در حین بارداری برای جلوگیری از ابتلای جنین به انواع بیماری ها از مصرف سیگار و الکل جدا خودداری شود.

عامل محیطی دیگری که شاید در مورد ابتلا به بیش فعالی مرتبط باشد مقدار زیاد سرب در بدن بچه های پیش دبستانی است. سرب میتواند در رنگ های ساختمانی به ویژه در ساختمان های قدیمی باعث افزایش سرب خون کودکان شود.

از عوامل محیطی دیگر میتوان به کم تحرکی کودکان تماشای بیش از حد تلویزیون ، بازی های کامپیوتری بیش از حد مجاز و نیز مشکلات خانوادگی که از عوامل موثر در بروز بیش فعالی در کودکانند اشاره کرد.

معمولا شیوع بیش فعالی در خانواده هایی که در آنها تنش ، مشاجرات ، جابه جایی بیش از حد ( مسکن) ، اختلاف در نحوه برخورد با کودک ، حضور کم رنگ پدر و مادر در خانه ، سخت گیری یا آسان گیری بیش از حد ، والدین وسواسی ، والدین عصبی ، دخالت دیگران در تربیت کودک ، خانواده هایی پرجمعیت ، حمایت بیش از حد کودک ، فقر مادی بیش از حد است ، بیشتر خانواده های دیگر است.

۲- صدمات مغزی

یکی از اولین تئوری ها در مورد بیش فعالی صدمات مغزی می باشد. بعضی از بچه هایی که در تصادفات دچار صدمات مغزی شده اند نشانه هایی از بیش فعالی را از خود بروز می دهند اما فقط درصد کمی از بچه های بیش فعال یافت شده اند که دچار صدمات مغزی ناشی از سوانح شده اند.

3- افزودنی های خوراکی و شکر

گفته می شود شکر و افزودنی های خوراکی یا به طور کلی افزودنی های مصنوعی میتوانند باعث بروز و یا تشدید بیش فعالی شوند. در سال 1982 موسسه ملی سلامت آمریکا در مورد این موضوع یک کنفرانس علمی برگزار کرد و در آنجا یافته شد که رژیم غذایی کنترل شده میتواند به حدود 5 درصد از بچه های بیش فعال کمک کند.

یک مطالعه جدید در مورد بچه ها بدین شکل انجام شده که بدون آنکه والدین کودک بدانند به کودک یک روز شکر و روزهای دیگر ماده ای به عنوان جانشین شکر داده شد که تاثیر منفی شکر روی رفتار کودک مشاهده شد.

برخی محققین معتقدند که حساسیت های غذایی ، مسمومیت با فلزات سنگین ، رژیم غذایی کم پروتئین و پرهیدرات کربن ، کمبود مواد معدنی ، اسیدهای چرب ضروری ، فسفولیپدها و اسیدهای آمینه ، اختلالات تیروئیدی و کمبود ویتامین ها و آهن خصوصا ویتامین های گروه B از عوامل خطرناک جهت ایجاد اختلال بیش فعالی کم توجهی هستند.

مشکلات مربوط به قند خون نیز به عنوان علت این بیماری نام برده شده است. به طور طبیعی وقتی غذا میخوریم ، بدن ماده ای به نام انسولین ترشح میکند که مانع بالارفتن قند خون می شود. از سوی دیگر مواد دیگری نیز ترشح می شوند تا انسولین را کنترل نموده و مانع کاهش شدید قند خون شوند.

به نظر می رسد که در کودکان مبتلا به این بیماری میزان این مواد کنترل کننده انسولین به نصف میزان طبیعی کاهش یافته است. این مسئله باعث میشود که در اثر انسولین قند خون افت کرده و فعالیت مغزی این کودکان کاهش یابد. از آنجا که بیشتر غذاهای کودکان پر شکر است کمی کاهش در شکر مصرفی و مصرف هیدرات کربن های پیچیده میتواند علایم این کودکان را کاهش دهد.

۴- ژنتیک

اختلال بیش فعالی اغلب در افراد یک فامیل مشاهده میشود ( مثل والدین در هنگام کودکی یا دایی ، عمو ، خاله ...) مطالعات نشان می دهد ۲۵% از اقوام نزدیک بچه هی بیش فعال خود بیش فعال هستند در حالی که شیوع این بیماری در جامعه حدود ۵% است. مطالعات زیادی در دوقلوها تاثیر محکم وراثت را بر این بیماری تایید می نماید. پژوهشگران در حال مطالعه ژن هایی هستند که ممکن است باعث ایجاد بیش فعالی شود.

5- به هم خوردن توازن شیمیایی عصبی

سلول ها از خود موادی به نام انتقال دهنده های عصبی ترشح می کنند که در اندیشیدن ، ذخیره و پردازش اطلاعات نقش دارند. یکی از این مواد دُپامین می باشد که سطح آن در کودکان بیش فعال به طور غیرطبیعی پایین است. پژوهشگران معتقدند که کمبود توجه و مشکلات حافظه در این بیماری ناشی از کمبود دُپامین است.

منبع: کودک آنلاین