بیش فعالی چیست در کودکان؟
ADHD شایع ترین اختلال روانی در کودکان می باشد. کودکان مبتلا به بیش فعالی ممکن است بیش از حد فعال باشند و قادر به کنترل آن ها نیستند.
بیش فعالی (ADHD) که از آن با اصطلاح hyperactivity disorder هم یاد میشود اختلالی است که در تمامی سنین از کودکی تا بزرگسالی با نشانه هایی خاص دیده میشود. در ادامه به بررسی بیش فعالی از دید روانشناسی میپردازیم.
نکاتی که در این مقاله می خوانید:
- علائم در کودکان
- علائم در بزرگسالان
- علل ADHD
- درمان بیش فعالی
اختلال بیش فعالی نوعی کمبود توجه ( ADHD ) است که بر کودکان و نوجوانان تاثیر می گذارد و می تواند تا بزرگسالی ادامه یابد.
چه کسانی بیش فعالی دارند؟
ADHD شایع ترین اختلال روانی در کودکان می باشد. کودکان مبتلا به بیش فعالی ممکن است بیش از حد فعال باشند و قادر به کنترل آن ها نیستند. چنین کودکانی ممکن است دچار مشکل شوند. رفتارهای آن ها در زندگی، محیط خانه و مدرسه تاثیر به سزایی می گذارد.
بیش فعالی در پسران شایع تر از دختران است. این امر معمولا در سال های اولیه تحصیل یعنی زمانی که یک کودک شروع به توجه می کند نیز یافت می شود.
بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی ممکن است با مشکل مدیریت زمان، سازماندهی، تنظیم اهداف و پایین آوردن سطح شغلی خود مواجه شوند.
همچنین آن ها ممکن است در روابط خود با دیگران، اعتماد به نفس پایینی داشته باشند و یا در نهایت دچار اعتیاد شوند.
علائم بیش فعالی در کودکان
علائم در آن ها به سه دسته تقسیم می شوند.
نادیده گرفتن کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی :
- به راحتی پریشان می شود.
- وی دستورالعمل ها را دنبال نمی کند و از انجام وظایف شانه خالی می کند.
- ظاهرا گوش نمی دهد.
- توجه کسی را به خود جلب نمی کند و اشتباهاتی را در اثر بی دقتی انجام می دهد.
- فعالیت های روزمره را فراموش می کند.
- با مشکلات سازماندهی کردن وظایف روزانه رو به رو می شود.
- دوست ندارد کارهایی را انجام دهد که نیاز به نشستن دارند.
- اغلب برخی از چیزها و موقعیت ها را از دست می دهند.
- تمایل به افکار پوچ نشان می دهد.
- معمولا هنگام نشستن، پیچ و تاب می خورند و یا بی قرار و نا آرام به نظر می رسند.
- نمی توانند در یک جا باقی بمانند.
- در آرام بازی کردن مشکل دارد.
- همیشه در حال حرکت و جنبش است. مانند پریدن یا بالا رفتن روی چیزها. (در نوجوانان و بزرگسالان این علائم ناامید کننده می باشند.)
- بیش از حد حرف می زنند.
- همیشه در حال حرکت هستند.
- کودک مبتلا به ADHD
- برای منتظر ماندن در نوبت خود دچار مشکل می شود.
- پاسخ های بی ربطی از خود بروز می دهند.
- حرف دیگران را قطع می کنند.
علائم در بیش فعالی بزرگسالان
علائم ADHD ممکن است در افراد بزرگتر به شکلی دیگر رخ دهد که عبارتند از:
- تاخیر شدید فکری و فراموشی
- اضطراب
- پایین بودن اعتماد به نفس
- مشکلات کاری
- مشکل در کنترل خشم
- برانگیخته شدن
- سوء مصرف مواد یا اعتیاد
- سازماندهی نکردن
- به تعویق افتادن امورات
- به سادگی ناامید می شود.
- خستگی مزمن
- مشکل تمرکز هنگام مطالعه
- اختلالات بی حوصلگی
- افسردگی
- مشکل در ارتباط با دیگران
علل بروز و ابتلا به بیش فعالی
علل آن شناخته شده نیست. محققان می گویند ممکن است چندین دلیل منجر به این اختلال روانی شود. از جمله آن ها:
- وراثت در ADHD در خانواده ها پیش می آید.
- عدم تعادل شیمیایی. مواد شیمیایی مترشحه در مغز ممکن است در بر خی افراد مبتلا به ADHD متعادل نباشد.
- تغییرات هورمونی مغز. مناطقی از مغز که مرکز توجه و کنترل را به عهده دارند، در کودکان مبتلا به ADHD کمتر فعال هستند.
- سوء تغذیه، عفونت، سیگار کشیدن، نوشیدن و مصرف مواد در دوران بارداری.
همین عوامل می توانند روی سیستم رشد مغزکودک تاثیر فراوانی ایجاد کنند.
- سموم مانند سرب. این گونه مواد ممکن است بر رشد مغز کودک تاثیر بگذارند.
- آسیب یا اختلال مغزی. آسیب در قسمت جلوی مغزکه لوب فرونتال نامیده می شود، می تواند منجر به ایجاد مشکلاتی چون کنترل انگیزه ناگهانی و احساسات جدیدی در فرد نیز شود.
- مصرف قند از دلایل اختلال روانی ADHD نمی تواند باشد. در واقع ابتلا به بیش فعالی ناشی از تماشای بیش از حد تلویزیون، زندگی در خانواده های ضعیف و مستمند، مدارس سطح پایین و یا آلرژی های غذایی می تواند باشد.
بیش فعالی را نمی توان پیشگیری یا درمان کرد. اما تشخیص آن در اوایل ابتلا، به علاوه داشتن برنامه درمان و یک دوره آموزشی پیشرفته و مفید می تواند کودک یا بزرگسال مبتلا به ADHD را کمک کند تا از بروز علائم جلوگیری نماید.
راه های درمان بیش فعالی
بسیاری از علائم ADHD را می توان با دارو پیشگیری و درمان کرد.
دارو:
داروهایی که به نام محرک ها می توانند به پیشگیری از رفتارهای پرخاشگرانه و انگیرشی و نیز بالا بردن ظرفیت توجه کمک شایانی کنند. این داروها عبارتند از:
- Dexmethylphenidate (Focalin)
- Dextroamphetamine) Adderall, Dexedrine)
- Lisdexamfetamine (Vyvanse)
- Methylphenidate (Concerta, Daytrana, Metadate,
- متیل فنیدات (کنسرتا، Daytrana، متادیت، متیلین، ریتالین، Quillivant))
- داروهای تحریک کننده برای افراد مبتلا به بیش فعالی تاثیری ندارند. داروهای بدون ایجاد انگیزشی ممکن است برای افراد بالای ۶ سال تجویز آتوموکسستین (Strattera)
- آتوموکسستین (Strattera)
- کلونیدین (کاپوی)
- Guanfacine (Intuniv)
درمان ADHD با مکمل غذایی
مکمل های غذایی با امگا ۳ برخی از تاثیرات مفیدی را نشان داده اند. وایارین، یک مکمل غیر دارویی است که حاوی امگا ۳ است و تنها به صورت نسخه قابل دسترس می باشد.
درمان: این نوع درمان ها بر تغییرات رفتاری تاثیرات قابل توجهی ایجاد می کنند.
دوره آموزش ویژه کمک می کند تا کودک در مدرسه بهتر درس بخواند. داشتن یک ساختار اساسی و روال سازنده می تواند به بسیاری از کودکان مبتلا به اختلال ADHD کمک چشمگیری کند.
اصلاح رفتاری، باعث می شود تا روش هایی را برای جایگزینی رفتارهای بد، با استفاده ازروش هایی مفید آموزش دهند.
شیوه روان درمانی (مشاوره) می تواند به فرد مبتلا به اختلال بیش فعالی کمک کند تا روش های بهتری را برای رسیدگی بیشتر به احساسات و رفع ناامیدی خود یاد بگیرد. همچنین می تواند به بالا رفتن عزت نفس کمک قابل توجهی کند. مشاوره کردن با فرد متخصص می تواند به اعضای خانواده کمک شایانی کند تا کودک و یا بزرگسال مبتلا به ADHD را به خوبی درک کنند
آموزش مهارت های اجتماعی می توانند باعث شوند تا رفتارهایی مانند نوبت گرفتن و به اشتراک گذاشتن با دیگران را به درستی یاد بگیرد.
منبع:
ویکی روان
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼