داروهای اختلال نعوظ، فهرست و تشریح عملکرد آن ها
اختلال نعوظ وضعیتی است که در آن مرد قادر به تحقق نعوظ آلت تناسلی یا حفظ آن به میزان کافی برای انجام مقاربت جنسی نیست.
اختلال نعوظ وضعیتی است که در آن مرد قادر به تحقق نعوظ آلت تناسلی یا حفظ آن به میزان کافی برای انجام مقاربت جنسی نیست. اختلال نعوظ اکثر مواقع بر اثر یک اختلال زیربنایی ایجاد میشود. "مرکز ملی طب مکمل و جایگزین" تخمین میزند که این اختلال مبتلابه ۳۰ میلیون مرد در ایالات متحد آمریکا است. در مورد برخی از مردان درمان دارویی ممکن است مشکل اختلال نعوظ را برطرف کند. اگر کسی در جستجوی گزینههایی برای درمان اختلال نعوظ است، میتواند فهرست ارائه شده در زیر را مرور نماید. اطلاعات ارائه شده در مورد چگونگی مصرف دارو و عوارض جانبی ناشی از مصرف آن به مشورت افراد در این مورد با پزشک خود کمک میکند.
داروهایی برای اختلال نعوظ
انواع مختلف دارو برای درمان اختلال نعوظ مورد استفاده قرار میگیرد. هر دارویی به روش خاص خود عمل میکند اما تمامی آنها از طریق تحریک گردش خون در آلت تناسلی مردان باعث بهبود عملکرد جنسی مردان میشوند.
اگر کسی دچار مشکلاتی مرتبط به وضعیت سلامت خود باشد احتمال دارد که مصرف داروهای اختلال نعوظ برای وی مناسب نباشد. برای مثال در مردان مبتلاء به بیماری قلبی ممکن است قلب به قدر کافی برای انجام سکس سالم نباشد. در مورد تمامی داروهای مصرفی و نیز مشکلات سلامت خود، مردان باید با پزشک مشورت کنند. اطلاعات ارائه شده در این مقاله به مردان کمک میکند تا بهترین گزینه دارویی برای خود را انتخاب کنند.
الپروستادیل
الپروستادیل (کیورجکت، ایدکس، موس) برای درمان اختلال نعوظ مورد استفاده قرار میگیرد. این دارو به صورت محلول تزریقی در دسترس است. چند دقیقه پیش از آغاز به سکس، دارو به طور مستقیم در آلت تناسلی مرد تزریق میشود. مردان میتوانند بسته به نیاز تا سه بار در هفته از این دارو استفاده کنند.
عوارض جانبی شایع این دارو شامل بروز سرخی و تحریک در محل تزریق دارو است.
اوانافیل
اوانافیل (استندرا) یک داروی خوراکی است که برای درمان اختلال نعوظ به کار میرود. مردان باید این دارو را 15 دقیقه پیش از اقدام به سکس مصرف کنند. از این دارو نباید بیش از یک بار در روز استفاده شود.
مردان نباید در هنگام کاربرد اوانافیل از نیتراتها استفاده کنند. مثالهایی در ایـــن مورد شامل ایزوسورباید و نیتروگلیسیرین است. کاربرد همزمان اوانافیل و نیتراتها میتواند باعث افت شدید فشار خون و حتی مرگ شود.
عوارض جانبی شایع داروی اوانافیل شامل موارد زیر است:
- سردرد
- برافروختگی (سرخ و گرم شدن صورت)
- کاهش فشار خون (هیپوتانسیون)
- تغییرات بینایی مثل تاری دید، هالهبینی (دیدن دوایری پیرامون اشیاء)، یا تغییراتی در چگونگی تمیز دادن رنگهای قرمز و سبز
- تغییرات شنوایی مثل تینیتیس (تینیتوس) و دگرگونیهایی در نحوه ادراک یا شنیدن اصوات
سیلدنافیل
سیلدنافیل (وایاگرا) یکی دیگر از داروهای مورد استفاده برای درمان اختلال نعوظ است. وایاگرا صرفاً به شکل قرص خوراکی در دسترس است. مردان میتوانند در هر روز یک بار وایاگرا استفاده کنند و این کار باید یک ساعت پیش از اقدام به سکس انجام شود.
عوارض جانبی بیشتر شایع این دارو شامل موارد زیر است:
- سردرد
- برافروختگی
- آشوب معده
- تغییرات بینایی
تدالافیل
تدالافیل (سیالیس) دارویی است که باعث افزایش جریان خون در سراسر بدن میشود. مردان باید این دارو را 30 دقیقه پیش از سکس مصرف کنند. سیالیس میتواند تا 48 ساعت کارآیی خود را حفظ کند.
عوارض جانبی بیشتر شایع این دارو عبارتند از:
- سردرد
- تهوع
- برافروختگی
- آشوب معده
- تغییرات بینایی
تستوسترون
تستوسترون هورمون جنسی اصلی مردان است. این هورمون نقشهای متعددی در کلیت سلامت بازی میکند. میزان تستوسترون به شکل طبیعی با افزایش سن کاهش مییابد. این تغییرات میتواند به اختلال نعوظ و مشکلات دیگری مثل خستگی مفرط، کاهش میل جنسی، کاهش تعداد اسپرم و افزایش وزن منجر شود.
پزشکان برخی از اوقات برای درمان اختلال نعوظ تستوسترون تجویز میکنند. اما مصرف این دارو با ریسکهایی همراه است. تستوسترون میتواند شانس ابتلاء به حمله قلبی یا استروک را افزایش دهد. به دلیل مطرح بودن این ریسکها FDA میگوید که صرفاً مردان دچار کمبود تستوسترون بر اثر برخی مشکلات سلامت باید از این هورمون استفاده کنند.
دکتر در صورت تجویز تستوسترون فرد را مورد پایش از نزدیک قرار خواهد داد. پزشک سطح تستوسترون را در بدن پیش از آغاز درمان با این دارو و در طول درمان تست خواهد کرد. اگر میزان تستوسترون در بدن بیش از حد بالا باشد پزشک این درمان را متوقف کرده یا دوز کمتری از دارو را تجویز خواهد کرد.
عوارض جانبی بیشتر شایع تستوسترون عبارتند از:
- آکنه
- رشد پستان یا بزرگ شدن پروستات
- احتباس آب که سبب ایجاد ورم (ادم) میشود
- تلون مزاج
- آپنه خواب
تستوسترون در اشکال مختلفی برای درمان اختلال نعوظ مورد استفاده قرار میگیرد. جدول زیر اشکال تستوسترون و نامهای برندهای مختلف آن را فهرست کرده است. برخی از این اشکال ممکن است به صورت داروهای ژنریک در دسترس باشند.
نوع تستوسترون، برند
موکوادهسیو (نوع آدامسی) که زیر زبان حل میشود: استریانت
کرم ترانسدرمال: تستوسترون نخست
ژل ترانسدرمال: اندوژل، فورتستا، تستیم، و وُگلسکو
کپسول خوراکی: اندروید و تسترید
پچ ترانسدرمال: اندرودرم
ایمپلنت ساچمه (شبه ساچمهای که زیر پوست جایگذاری میشود): تستاپل
محلول برای تزریق داخل عضله دیپو تستوسترون و اوید
محلول ترانسدرمال: اکسیرون
ژل بینی: نیتستو
ژل موضعی: اندروژل و نیتستو
واردنافیل
واردنافیل (لویترا، استاکسین) نوعی داروی خوراکی برای درمان اختلال نعوظ است. در صورت نیاز این دارو 60 دقیقه پیش از سکس مصرف میشود. مردان میتوانند بر مبنای تجویز پزشک روزانه تا یک قرص از آن را مصرف کنند.
عوارض جانبی بیشتر شایع این دارو شامل موارد زیر است:
- سردرد
- تهوع
- سرگیجه
ویتامینها و مکملهای اختلال نعوظ
در بازار دارو و مکملها انواع متعددی از مکملها و ویتامینها در دسترس است که مدعی کمک به درمان اختلال نعوظ هستند. برخی از آنها نوید عملکرد بهتر جنسی و نیز افزایش میزان انرژی و طراوت را میدهند. به هر حال این مکملها به طور معمول کارآیی ندارند. در عین حال امکان ناایمن بودن آنها مطرح است. برخی از مکملها که به عنوان "طبیعی" عرضه میشوند حتی ممکن است حاوی مواد مخدر باشند. مکملهای اختلال نعوظ در عین حال ممکن است با برخی از داروهای مورد مصرف فرد وارد فعل و انفعال دارویی منفی شوند. این مکملها نیز باعث بروز عوارض جانبی میشوند. مردم باید پیش از مصرف هر گونه مکمل و ویتامین برای درمان اختلال نعوظ با پزشک مشورت کنند.
پیش از مصرف داروهای اختلال نعوظ
تمامی مردان دچار اختلال نعوظ نیاز به مصرف دارو ندارند. اگر کسی ظن ابتلاء به اختلال نعوظ در مورد وی مطرح است باید مقدمتاً به پزشک مراجعه کند. پزشک فرد را معاینه خواهد کرد. اختلال نعوظ ممکن است بر اثر دیابت درمان نشده، فشار خون بالا یا به دلیل مشکلات دیگری رخ دهد. درمان اختلال مورد اشاره باعث بهبود علایم اختلال نعوظ خواهد شد.
اختلال نعوظ در عین حال ممکن است بر اثر داروهای دیگری که فرد مصرف میکند ایجاد شود. این اختلال احتمال دارد که به دلیل داروهای مورد استفاده برای موارد زیر بروز کند:
- فشار خون بالا (هیپرتانسیون)
- بیماری قلبی
- افسردگی
- تشنج
- سرطان
پزشک میتواند داروهای مصرفی کنونی فرد را بررسی کند. احتمال تغییر نوع یا دوز داروی مصرف میتواند باعث بهبود اختلال نعوظ شود.
با پزشک خود همکاری کنید
اگر کسی دچار نشانههای اختلال نعوظ باشد، وی باید این نکته را به خاطر بسپارد که اختلال نعوظ اغلب ریشه در دیگر مشکلات پزشکی مبتلابه فرد یا یک داروی مصرفی وی دارد. درمان مشکل زیربنایی یا ایجاد تنظیمات تازه در مصرف داروها ممکن است همه آن چیزی باشد که فرد برای درمان اختلال نعوظ خود بدان نیاز دارد.
اگر کسی برای درمان اختلال نعوظ خود دارو مصرف میکند، گزینههای متعددی در دسترس وی است. این داروها به اشکال مختلف عرضه شده، به راههای خاص خود عمل میکنند و نیز هر یک از آنها عوارض جانبی خاص خود را ایجاد میکند. روی هم رفته مردان دچار اختلال نعوظ در همکاری با پزشک میتوانند بهترین گزینه درمانی را بیابند.
منبع:
مهرین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼