ابتلا به سرخجه در بارداری، پیشگیری و درمان

ابتلا به سرخجه در بارداری موجب بروز نقایص قلبی، مغزی و ناشنوایی مادرزادی در جنین می‌شود. برای پیشگیری از این بیماری بایستی حداقل یک ماه پیش از بارداری، واکسیناسیون انجام شود.
به دلیل انجام واکسیناسیون هدفمند و موثر، ابتلا به سرخجه در ایالات متحده امریکا و بسیاری از نقاط جهان بسیار نادر است. ابتلا به سرخجه در بارداری موجب بروز عوارض جدی برای مادر و جنین می‌شود. آگاهی از روش‌های ابتلا به سرخجه در بارداری، به حفظ مصونیت شما در مقابل این بیماری کمک می‌کند.

ابتلا به سرخجه در بارداری
سرخجه (روبلا یا سرخک آلمانی) یک بیماری ویروسی است. در بسیاری از افرادی که به این بیماری مبتلا می‌شوند، اثرات آن خفیف است (به ویژه در کودکان). نشانه‌های بیماری معمولا یک تا پنج روز طول می‌کشند که شامل بثورات پوستی، تب و سایر علائم بیماری‌های ویروسی می‌شوند. گاهی اوقات سرخجه هیچ علائمی ایجاد نمی‌کند، حتی ممکن است متوجه نشوید که به آن آلوده شده‌اید.
اگر علائم سرخجه معمولا به سرعت از بین می‌روند، چرا ابتلا به آن مساله ساز است؟ سرخجه در بسیاری از کودکان و بزرگسالان بیماری سبکی است، اما ابتلا به سرخجه در بارداری می‌تواند مشکلات جدی ایجاد کند.
به خصوص برای زنان در سه ماهه اول بارداری، ابتلا به بیماری سرخجه باعث ایجاد بیماری‌های زیر در جنین می‌شود:
-مشکلات قلبی
-مشکلات مغزی
-ناشنوایی
-آب مروارید
در بعضی موارد، بیماری سرخجه منجر به سقط جنین یا تولد نوزاد نارس می‌شود. اگر نوزاد با ویروس سرخجه متولد شود، دارای سندرم سرخجه مادرزادی (CRS) است؛ بنابراین سرخجه یک بیماری ملایم است که در صورت بروز در دوران بارداری می‌تواند عواقب جدی داشته باشد. به همین علت، زنانی که قصد بارداری دارند، بایستی از روش‌های پیشگیری از این بیماری آگاهی داشته باشند.

شیوع سرخجه در جهان
خوشبختانه بیماری سرخجه در ایالات متحده امریکا و کشور‌هایی که واکسیناسیون MMR را انجام می‌دهند، بسیار نادر است. با وجود این، در بسیاری از کشور‌های در حال توسعه که برنامه واکسیناسیون وجود ندارد، این بیماری شایع است. به همین دلیل بایستی خود و فرزندتان را برای مقابله با این بیماری واکسینه کنید.

علائم بیماری سرخجه
علائم بیماری سرخجه، به ویژه در کودکان، بسیار خفیف است. این بدان معنی است که بسیاری از مردم ممکن است حتی متوجه نشوند که به این بیماری مبتلا شده‌اند. در نتیجه به دلیل ناآگاهی موجب انتقال بیماری به دیگران نیز می‌شوند. این خطر در جوامعی است که برنامه واکسیناسیون با دقت دنبال نشده، بیشتر وجود دارد.
اولین نشانه سرخجه، خارش پوستى است که در صورت و گردن شروع مى شود و به بقیه بدن گسترش مى‌یابد. سپس بثورات پوستی به شکل نقاط قرمز روشن یا صورتی رنگ ظاهر می‌شوند، پس از مدتی این نقاط با هم ترکیب می‌شوند و به صورت لک‌های بزرگ‌تر در می‌آیند. معمولا بثورات پس از ۳ روز از بین می‌روند.
فرد بیمار ممکن است به مدت دو تا سه هفته نشانه‌های زیر را داشته باشد:
-تب
-ضعف
-سردرد
-گرفتگی یا آبریزش بینی
-درد مفاصل (شایع در زنان جوان)
-گره‌های لنفاوی متورم در پشت سر و گردن و یا پشت گوش
تورم غدد و درد مفاصل معمولا تا چند هفته پس از ابتلا به بیماری باقی می‌ماند.
کودکان مبتلا به سرخجه معمولا بدون هیچ گونه عوارض جانبی به سرعت بهبود می‌یابند. اما بزرگسالان گاهی اوقات از عوارض بیماری رنج می‌برند.
اگر فکر می‌کنید در معرض سرخجه قرار گرفته‌اید، با پزشک خود مشورت کنید. بروز هر گونه نشانه را بدن خود دنبال کنید. در این شرایط پزشک برای بررسی ایمنی به ویروس سرخجه درخواست آزمایش خون می‌کند.

پیشگیری از ابتلا به سرخجه در بارداری
سرخجه مانند دیگر بیماری‌های ویروسی از راه تماس با مایعات و مخاط آلوده فرد بیمار منتقل می‌شود. سرفه یا عطسه فرد بیمار، آلودگی را در محیط پخش می‌کند.
فرد مبتلا به سرخجه از یک هفته قبل از بروز بثورات پوستی، تا چهار روز پس از آن، می‌تواند ناقل بیماری باشد. اگر باردار هستید، بهتر است تا یک هفته پس از رفع بثورات، با فرد آلوده در تماس نباشید.
اگر در گذشته به بیماری سرخجه مبتلا شده‌اید، نسبت به آن ایمنی پیدا کرده‌اید. برای اطمینان، بررسی کنید که در کودکی واکسن سرخجه را دریافت کرده‌اید یا نه. اگر در برابر سرخجه واکسینه شده‌اید، دیگر نگرانی از ابتلا به سرخجه در بارداری ندارید. اگر واکسینه نشده‌اید، پیش از اقدام به بارداری، از پزشک خود اطلاعات لازم برای واکسیناسیون را دریافت کنید.

واکسن سرخک، اوریون و سرخجه (MMR) یک درمان موثر برای پیشگیری از این سه بیماری است. مرکز کنترل بیماری‌های امریکا (CDC) توصیه می‌کند که همه زنان پیش از بارداری، آزمایش ایمنی به سرخجه را انجام دهند. اگر هیچ مصونیتی شناسایی نشود، بایستی حداقل یک ماه پیش از بارداری واکسیناسیون انجام شود.
متاسفانه، در دوران بارداری، امکان تزریق واکسن وجود ندارد، به همین دلیل بایستی مراقب باشید تا از هر فردی که مبتلا به بثورات یا علائم دیگری است، که نشان دهنده سرخجه است، دوری کنید.

درمان سرخجه در دوران بارداری
با توجه به تعداد کم مبتلایان به سرخجه و موفقیت در پیشگیری از آن از طریق واکسن MMR، خطر ابتلا به سرخجه بسیار کم است.
اگر آزمایش خون در اوایل بارداری نشان داد که شما به ویروس سرخجه مبتلا هستید، به متخصص مراجعه کنید تا شما را پیرامون خطراتی که نوزاد را تهدید می‌کند، آگاه کند.
در حال حاضر هیچ روش درمانی برای سرخجه در دوران بارداری وجود ندارد. با این حال، پزشک ممکن است دوز پایین ایمونوگلوبولین را برای کاهش خطر ابتلا به نقایص مادرزادی جنین تجویز کند. با این حال، نمی‌توان مانع از ابتلای نوزاد به این ویروس شد.

جمع بندی
-نشانه‌های بیماری سرخجه: بثورات پوستی، تب و درد مفاصل است.
-زنان باردار بایستی از تماس با فرد مبتلا، تا یک هفته پس از بهبودی خودداری کنند.
-سرخجه درمان خاصی ندارد و تنها روش پیشگیری واکسیناسیون است.
-در صورت ابتلای زن باردار به سرخجه احتمال نقص قلبی، مغزی و ناشنوایی جنین وجود دارد.