گفتن طلاق به کودکان، کار درستی است؟

فوق تخصص روان‌پزشکی کودکان و نوجوانان گفت: بسیاری از پدر و مادرها کودکانشان را که در سنین ۴ و ۵ سالگی قرار دارند، در جریان تصمیمشان برای طلاق قرار نمی‌دهند، درحالی که این تصمیم سبب دوگانگی در فرزندشان می‌شود.
به موضوع طلاق و نحوه برخورد با آن اشاره و اظهار کرد: طلاق امر نسبتاً رایجی شده است. معمولاً قبل از طلاق بین مرد و زن تعارض وجود دارد. والدین باید بدانند که جلوی فرزندان خود نباید بحث و جدل داشته باشند؛ زیرا باعث ایجاد اضطراب و مشکلات روانشناختی در بین فرزندان می‌شود.
وی بیان کرد: والدین نباید در حضور فرزندان یکدیگر را تهدید به طلاق کنند؛ زیرا شنیدن این کلمه برای فرزندان ترس و دلهره ایجاد می‌کند.
فوق تخصص روان‌پزشکی کودکان و نوجوانان عنوان کرد: والدینی که قصد طلاق دارند باید طلاق را در شرایطی انجام دهند که کمترین آسیب را به فرزندان وارد کند. فرزندان خود را از امر طلاق آگاه کنید. بسیاری از والدین مسئله طلاق را با فرزندان خود که در سنین ۴ یا ۵ سالگی قرار دارند، در میان نمی‌گذارند. این امر سبب دوگانگی در زندگی فرزند و ایجاد اضطراب در او می‌شود. هم‌چنین والدینی که نمی‌دانند چگونه این امر را به فرزندان خود بگویند حتماً به روانپزشک کودک و یا روانشناس کودک مراجعه کنند.
سلطانی‌فر ادامه داد: بعد از طلاق، والدین نباید کودک خود را به عنوان ابزار قدرت مورد استفاده قرار دهند زیرا این امر به کودک آسیب می‌زند و کودک فکر می‌کند که احساسات او به بازی گرفته شده و از حمایت والدین خود بهره‌مند نیست.
وی خاطرنشان کرد: والدین توجه داشته باشند بعد از طلاق اگر حضانت فرزند با یکی از آن‌هاست نباید فرزند را از دیدن والد دیگر محروم کنند. به فرزند خود بگویید که ما از یکدیگر جدا شده‌ایم ولی تا آخر پدر و مادر تو هستیم و همیشه از تو حمایت می‌کنیم.
فوق تخصص روان‌پزشکی کودکان و نوجوانان افزود: رابطه عاطفی بین فرزند و پدر و مادر بعد از طلاق والدین باید حفظ شود. باید فرزند در برنامه‌ای مرتب به دیدن پدر یا مادر خود که حضانت با او نیست، برود. هم‌چنین در این رفت و آمدها هیچ وقت او را وسیله‌ای برای انتقال پیام تبدیل نکنید.
وی ادامه داد: پشت‌سر یکدیگر بد نگویید. باید بدانید که شما تا آخر عمر پدر یا مادر فرزند خود هستید و فرزند باید دیدگاه خوبی نسبت به والدین خود داشته باشد.
سلطانی‌فر بیان کرد: مسئله طلاق را با فرزند خود در میان بگذارید. با او صحبت کنید که دیگر نمی‌توانید در کنار یکدیگر زندگی کنید و قصد جدایی دارید. گاهی ممکن است فرزند حس کند که او مقصر این جدایی است. در این رابطه از او سوال کنید و او را مطمئن کنید که این جدایی به خاطر او نیست. در این خصوص می‌توانید از روانشناس یا مشاور هم راهنمایی بگیرید.
وی گفت: هم‌چنین معلم و مدیر مدرسه را نیز باید از این جدایی آگاه کنید تا آن‌ها بتوانند در مورد این مسئله به فرزندان شما کمک کنند و رفتار متعادلی با او داشته باشند.