بد رفتاری های کودکان، آنچه والدین باید بدانند

بد رفتاری در کودکان و نوجوانان، ارتباط مستقیم با نوع رفتار ما با آنان دارد. بد رفتاری یعنی‌ رفتار غیر مناسب که دلیلی‌ بر نارضایتی فرزند است. وقتی‌ صبحت از بدرفتاری می‌کنیم، منظور ما نافرمانی و وجود خشم متبلور شده در رفتارهایی است که خارج از نرم فکری ما می باشد. برای درک پیدایش و بروز این رفتار‌های خارج از استاندارد می باید بپرسیم که چه موضوع و یا رفتاری، فرزند ما را خشمگین و یا نا آرام کرده است.حتی در کودکان به اصطلاح لوس که همه چیز برایشان آسان مهیا می شود، دلیل بد رفتاری شان رفتار بدون چهار چوب با نبود مرز‌هایی‌ مشخص است. پس با توجه به مجموعه شرایط محیطی‌ که در فراهم کردن آن به عنوان بزرگ سال نقش مستقیم داریم، دلیل بد رفتاری کودکان، ما هستیم.

رفتارهای خشن از طرف بزرگسال کودک را به مقابله می کشاند
تحقیقات نشان می دهد که کودکانی که مورد ضرب و شتم، خشونت، تمسخر، تهدید، توهین، و آزار قرار می گیرند دچار بیماری‌های جسمی‌، روحی، و عاطفه‌ای می شوند. رفتار های نابهنجار، دلیل بر شروع یا پیدایش بیماری روانی‌ حتی در قالب کم است. قبول کنیم که دنیای جدید امروزی استرس و فشارهای روحی خاص خود را بر فرزندان ما دارد، همانگونه که اقتصاد بد، بیکاری، و جدایی‌ها تاثیر نامناسب و گاه آسیب زا بر افراد بزرگسال دارد. کودکان جدا شده از دیگران، کودکان رها شده به حال خود، و کودکان همیشه مورد غضب بزرگسالان؛ این کودکان رفتار‌هایی‌ از خود نشان می دهند که اغلب فقط به برچسب خوردن بیشتر ایشان می‌انجامد.از جمله رفتار های ساده و روز مره ای که بدرفتاری در کودکان را تشویق می‌کند؛ می توانند رفتارهایی چون گوش ندادن به آنان، سهیم نکردن در کار های مربوط به خانواده، پس کله زدن و حتی ضربات پشت دست و یا روی باسن آنان را نام برد. باید بدانیم که هر گونه رفتاری که کودک بدلیل آن خود را ناچیز، بدون ارزش، و یا رها شده حس کند، تاثیر خود را بر روح و روان آنان می گذارد.در ردیف بیماری‌های روحی شناخته شده، می توان به پ. تی. اس. دی (PTSD) و یا بیماری استرس پس از حادثه اشاره نمود، نوعی ضربات روحی که بر اثر اذیت و آزار احساسی‌ بر کودک وارد می آید. نشانه‌های بیماری شامل از دست دادن اعتماد بنفس، خجالتی شدن، از دست دادن حس ارزش فردی، عدم تمرکز حواس، و شب ادراری می شود.

آزار جسمی‌، روحی، روانی‌، جنسی‌، و عاطفه‌ای بر کودکان، خیلی‌ کم شناخته و یا گزارش می شوند و یا وقتی‌ این مسائل فاش می شود که ضربات روحی و جسمی‌ غیر قابل جبران است. وقتی‌ صحبت از اذیت و آزار کودکان می‌شود، حرف بر سر از دست دادن حوصله و داد زدن موقّتی بر کودک نیست. این مقوله مربوط به رفتار های ناگواری است که مداوم و شدید می‌باشد، به طوری که‌ کودک در زمانی‌ طولانی و مداوم مورد مؤاخذه، تهدید، توهین، سرزنش، تمسخر، و تحقیر قرار می‌گیرد.کودکی که مورد زندانی شدن های طولانی مدت و یا مداوم در اتاق خود قرار می‌گیرد، و یا کودک و نوجوانی که مورد بمباران پند و اندرز قرار می‌گیرد و یا با هم سنّ‌های خود مورد مقایسه قرار می‌گیرد، به همان اندازه کودکی که درحال کتک خوردن و تنبیه بدنی است، مورد ضربه روحی قرار دارد.رفتارهای نابهنجار کودکی که جیغ می زند، و یا آرام و قرار ندارد، و یا به اذیت و آزار کودکان دیگر و یا خواهر برادر کوچکتر از خود دست می زند، دلیلی‌ بر ناراحتی روانی‌ و رفتاری می‌باشد که البته در بسیار خانواده ها، این رفتارها توجیه می شوند و یا با برچسب زدن به کودک تمام می شود. در این گونه موارد، ضروری است که علائم ناراحتی‌‌های روانی‌ و رفتاری را در کودکان تشخیص داد و کمک تخصصی گرفت.