شب ادراری در کودکان، علت و درمان مناسب

شب ادراری کودکان، هم برای کودکان و هم خود شما به عنوان والد، آزار دهنده است و می تواند شما را بسیار کلافه و خسته کند و موجب کاهش عزت نفس در کودکانتان شود. شب ادراری می تواند حاصل عوامل مختلف روحی و جسمی یا تلفیقی از هر دو باشد. کودکان معمولا تا سن چهار سالگی یاد می گیرند که ادرار خودشان را کنترل کنند. البته برای برخی از کودکان این یادگیری تا هفت سالگی به طول می کشد ولی چنانچه کودک شما بعد از این سن نیز با این مساله به طور مرتب روبرو است و حدود دو یا سه مرتبه در هفته این کار را در مدت بیش از سه هفته انجام داده است، می توانید به عنوان مساله ای که باید بهش توجه نموده و برای درمانش تلاش کنید بنگرید.

عوامل شب ادراری می توانند موارد زیر باشند
مسائلی که می تواند برای کودک ایجاد استرس کند، در شب ادراری او نیز تاثیر دارد. مواردی همچون :
- جدایی والدین، جابجایی منزل و مدرسه، مرگ عزیزان، ترس هایی که در طی روز با آن روبروست.
- سوابق بیماری همچون دیابت، تشنج، عفونت های مجاری ادراری و مثانه.
- کندی و یا تاخیر در مرکز کنترل ادرار کودک.
- استفاده از برخی داروها نیز ممکن است در مدت مصرف دارو این تاثیر را ایجاد کند و پس از قطع دارو، شب ادراری نیز قطع می شود.
- خواب سنگین
- عوامل ارثی در خانواده
- علل عضوی

برای درمان شب ادراری کودکان چکار باید کرد
- ابتدا بدانید کودکتان این را از روی عمد انجام نمی دهد، پس تنبیه یا سرزنش او موجب مشکلات بیشتر و اضطراب در کودک می شود. بهتر است بجای آن، به بررسی علل و درمان آن بپردازید.
- پس از چکاب اولیه پزشک، چنانچه مشکل جسمی بود به درمان جسمی کودک بپردازید.
- صبر کنید. برخی از کودکان تا ۷ سالگی قادر به کنترل ادرار خود در رختخواب نیستند و با گذشت زمان این توانایی را بدست می آورند. به همین دلیل بدون تنبیه و عصبانی شدن و با صبر کردن، می توانید امیدوار باشید. البته چنانچه بعد از ۷ سالگی هنوز جایش را خیس نمود، ابتدا از یک پزشک مشورت بگیرید.
- استفاده از زنگ یا صدای مخصوص. برخی از زنگ های مخصوص وجود دارند که با کمترین رطوبت در رختخواب موجب به صدا در آمدن یک زنگ می شوند تا کودک بلند شده و به دستشویی برود. چنانچه با صدای زنگ کودک بلند نشد، شما بلند شده و او را بیدار کنید.
- اضطراب زیاد می تواند شب ادراری را ایجاد یا تشدید کند؛ پس مراقب باشید در طی روز تحت عوامل اضطراب زا قرار نگیرد.
- به او سرکوفت نزنید و از او حمایت کنید تا بتدریج کنترل مثانه اش را بدست آورد.
- عادات قبل از خواب را به او یادآوری کنید؛ مثل نخوردن مایعات زیاد، حداقل تا ۲ ساعت قبل از خواب از خوردن مایعات و میوه های آب دار و نوشیدنی های کافئین دار خودداری کند.
- حتما قبل از خواب به دستشویی برود.
- هر بار که شب ادراری نکرد، برای او این مورد را ثبت کنید و تشویقش نمایید.
- به کودک آرامش بدهید و یادآوری کنید این مشکل بسیاری از کودکان هم سن اوست و با تمرین و تلاش موفق خواهد شد تا کنترل ادرارش را بدست آورد.
- مراقب باشید تا همکلاسی ها یا افراد دیگر، از مشکل او باخبر نشوند تا مورد تمسخر قرار نگیرد.
- از محافظ تشک ضد آب استفاده کنید تا کودک در رختخواب خیس تا صبح نماند.
- در تمیز کردن رختخواب، از کودک کمک بگیرید. البته این عمل نباید به عنوان تنبیه به حساب آید بلکه به عنوان پذیرفتن مسئولیت تلقی گردد.
- برای کودک شکل مثانه را بکشید و برایش توضیح دهید مثانه چیست و چه نقشی در بدن دارد.
- چنانچه خود یا عضوی دیگر در خانواده با آن مشکل قبلا روبرو بوده، برایش تعریف نمایید تا اضطرابش کاهش یابد و کمتر احساس ناراحتی کند.
- تشک او را را با رویه ضد آب بپوشانید و از خوشبو کننده در هوا استفاده کنید.
- چند ساعت پس از خواب، او را برای دستشویی رفتن بیدار نمایید.
- چگونگی شروع و اتمام ادرار را به کودک آموزش دهید؛ بدین معنا که بر روند ادرار کنترل داشته باشد تا بخش نگهداری و تخلیه ادرار قویتر شود.
- برخی از ورزش ها نیز در تقویت عضلات مثانه دخیل هستند؛ همچون دراز و نشست، ده بار نشستن و بلند شدن، ورزش شنا رفتن…
- ترس های کودک را شناسایی و با کمک از یک روانشناس مشاور به درمان آن ها بپردازید.
- حرف زدن با کودک، داستان گفتن قبل از خواب، بازی با او طی روز، تفریح و قرار دادن او در محیط های شاد، در آرامش و کاهش استرس او تاثیر دارد.
- تخلیه کامل ادرار، یا نگهداری و انقباض بیشتر عضلات مثانه ادرار در طی روز، در کنترل ادرار تاثیر دارد.